IBPB-2-1/4515-88/16/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 marca 2016 r. (data wpływu do Organu - 7 marca 2016 r.), uzupełnionym 20 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zwrotu na rzecz Wnioskodawcy przekazanych wcześniej przez niego środków pieniężnych dla cioci - jest prawidłowe.

W dniu 7 marca 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn m.in. w zakresie skutków podatkowych zwrotu na rzecz Wnioskodawcy przekazanych wcześniej przez niego środków pieniężnych dla cioci.

Wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym, w piśmie z 11 kwietnia 2016 r., znak: IBPB-2-1/4515-88/16/AD wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 20 kwietnia 2016 r.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca otrzymał spadek w 2015 r. na podstawie testamentu sporządzonego w 2008 r. przez daleką krewną; były to środki zgromadzone na rachunkach bankowych na łączną kwotę 52.840 zł.

W 2011 r., trzy lata po sporządzeniu testamentu, spadkodawczyni poinformowała Wnioskodawcę, że oprócz testamentu na "jego korzyść" ustanowiła zapis na wypadek śmierci w 100% dla cioci Wnioskodawczyni w Banku; była to kwota 31.586 zł (lokaty 24.070 zł i fundusz inwestycyjny 7.516 zł). Bank dokonał zapisu, że jest to osoba obca, niespokrewniona.

Po śmierci darczyńcy (winno być: spadkodawcy) Bank odmówił wypłaty lokat (24.070 zł) zapisobiorcy powołując się na brak pokrewieństwa pomiędzy stronami, ale wypłacił wartość funduszu inwestycyjnego - 7.516 zł.

Wnioskodawca podjął swoje kwoty - łącznie 52.840 zł.

Aby prawidłowo rozliczyć podatek od spadków i darowizn Wnioskodawca zwrócił się telefonicznie z zapytaniem do Urzędu Skarbowego opisując swoją sytuację. Tam Wnioskodawca uzyskał informację, że Wnioskodawca jako spadkobierca może pobrać wartość lokat z zapisu na wypadek śmierci i przekazać zapisobiorcy jako realizację tego testamentu. Musi to być zrobione niezwłocznie, przelewem bankowym z takim samym tytułem "zapis na wypadek śmierci po zmarłej...".

W zeznaniu podatkowym SD-3 Wnioskodawca miał wykazać tę kwotę jako długi i ciężary, tak aby ta osoba zapłaciła podatek od sumy kwot lokat i funduszu inwestycyjnego, tj. 31.586 zł, a Wnioskodawca od kwoty 52.840 zł.

Po uzyskaniu tej informacji Wnioskodawca dokonał pobrania tej kwoty lokat i przekazania na konto zapisobiorcy, dołączając wyciągi bankowe do zeznania podatkowego SD-3.

Po złożeniu zeznania Wnioskodawca otrzymał z Urzędu Skarbowego decyzję, że urząd uznał kwotę 24.070 zł nie jako realizację zapisu na wypadek śmierci, ale jako darowiznę, naliczając Wnioskodawcy podatek w wysokości 13.168 zł od kwot 27.070 zł i 52.840 zł, informując, że zapis na wypadek śmierci nie był uwzględniony w testamencie.

Wnioskodawca wskazał, że zapis na wypadek śmierci nie był uwzględniony w testamencie, ponieważ został sporządzony 3 lata później.

Wnioskodawca wpłacił naliczony podatek w terminie i odwołał się od tej decyzji do Izby Skarbowej, powołując się na wprowadzenie go w błąd przez pracownika Urzędu Skarbowego oraz dowolność interpretacji przepisów w zależności od pracownika.

Decyzja Urzędu Skarbowego została podtrzymana, a Wnioskodawcę poinformowano, że udzielone przez pracownika Urzędu Skarbowego informacje nie mogą być podstawą do wydania decyzji sprzecznej z przepisami ustawy o podatku.

Wnioskodawca wskazał, że skutkiem wprowadzenia go w błąd jest nie tylko narażenie go na stratę 4.814 zł zapłaconego podatku od kwoty, której nie posiada, ale także uciążliwe i kosztowne procedury odwoławcze. Kwotę 24.070 zł. Wnioskodawca przekazał, jako realizację zapisu na wypadek śmierci, a nie darowiznę.

Urząd Skarbowy, Izba Skarbowa oraz Bank stoją na stanowisku, że to Wnioskodawca jest jedynym spadkobiercą kwoty 24.070 zł, a nie ciocia. Tym samym Wnioskodawcy nie pozostaje nic innego jak zażądać zwrotu tych pieniędzy, skoro są jego a przekazanie ich wynikało z wprowadzenia Wnioskodawcy w błąd.

Wnioskodawca wystąpi z pismem do cioci o zwrot przelewu nienależnie przekazanych środków pieniężnych i otrzyma przelew na rachunek bankowy z tytułem "zwrot nienależnie przekazanych środków pieniężnych" - odesłany przez ciocię.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zwrócony na konto Wnioskodawcy przelew bankowy z tytułem "zwrot nienależnie przekazanych środków pieniężnych" od cioci będzie podlegał opodatkowaniu.

Jeżeli tak, to jakim podatkiem i w jakiej wysokości.

Wnioskodawca wskazał, że kwota 24.070 zł została zaliczona do wartości spadku i opodatkowana. Podatek Wnioskodawca zapłacił od całości spadku, w tym od kwoty 24.070 zł. Zdaniem Wnioskodawcy, w tej sytuacji zasadnym jest, aby Wnioskodawca zażądał od cioci zwrotu tej części spadku, a przekazanej przelewem bankowym jako nienależny.

Wnioskodawca podkreślił, że odesłany przez ciocię przelew powinien mieć tytuł: "zwrot nienależnie przekazanych środków pieniężnych". Czynność ta powinna być wolna od opłaty skarbowej.

Urząd Skarbowy w decyzji z 12 listopada 2015 r. w sprawie ustalenia podatku od spadków i darowizn przywołał wyrok Sądu z dnia 19 marca 2015 r., na mocy którego Wnioskodawca nabył w całości spadek na podstawie testamentu. W myśl tego postanowienia Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zwrot nienależnie przekazanych środków pieniężnych od cioci nie spowoduje obciążenia Wnioskodawcy podatkiem dodatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca wynikających dla niego skutków podatkowych w związku ze zwrotem na jego rzecz przekazanych wcześniej środków pieniężnych dla cioci.

W przedmiocie skutków podatkowych wynikających dla cioci oraz konsekwencji skarbowych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ww. ustawy).

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Wyliczenie zawarte w art. 1 przytoczonej ustawy ma charakter katalogu zamkniętego, tzn. opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega wyłącznie nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem w nim wymienionym. Oznacza to, że ustawodawca wyłączył spod opodatkowania inne podobne czynności, które nie zostały wymienione we wskazanym przepisie. W konsekwencji czynności niewymienione wprost w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wystąpić do cioci z żądaniem zwrotu nienależnie przekazanych jej środków pieniężnych. Wnioskodawca wskazał, iż odesłany przez ciocię przelew nastąpi tytułem zwrotu nienależnie przekazanych środków pieniężnych.

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie, należy stwierdzić, iż w art. 1 ww. ustawy jako podlegające podatkowi od spadków i darowizn nie zostało wymienione nabycie na skutek zwrotu nienależnie przekazanych środków pieniężnych - a taki charakter będzie miała wskazana przez Wnioskodawcę czynność. Tym samym należy uznać, że opisany we wniosku zwrot nienależnie przekazanych środków nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, że - zgodnie ze złożonym wnioskiem - interpretacja została wydana tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia przyszłego sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku nie będzie odpowiadać rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.