IBPB-2-1/4515-103/16/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 marca 2016 r. (data wpływu do Organu - 16 marca 2016 r.), uzupełnionym 11 i 20 maja 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia warrantów subskrypcyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 16 marca 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia warrantów subskrypcyjnych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 28 kwietnia 2016 r. znak: IBPB-2-1/4515-103/16/ASz wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 11 maja 2016 r. (wpływ opłaty) oraz 20 maja 2016 r. (wpływ pisma).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik (dalej: "Podatnik" albo "Wnioskodawca") pełni funkcję prezesa zarządu w spółce akcyjnej (dalej: "Spółka"). Walne Zgromadzenie Spółki podejmie uchwałę w sprawie warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego Spółki. Zgodnie z uchwałą warunkowe podwyższenie kapitału zakładowego Spółki nastąpi w drodze emisji akcji, które będą mogły być obejmowane przez posiadaczy warrantów subskrypcyjnych, wyemitowanych przez Spółkę.

Warranty subskrypcyjne będą obejmowane przez osoby wskazane w uchwale Walnego Zgromadzenia Spółki, przy czym nie jest wykluczone, że warranty subskrypcyjne obejmie również Wnioskodawca. Warranty subskrypcyjne będą obejmowane nieodpłatnie i nie w zamian za świadczenie wzajemne. Każdy poszczególny warrant będzie uprawniać do objęcia jednej akcji na okaziciela Spółki z wyłączeniem prawa poboru.

Warranty będą papierami wartościowymi na okaziciela o nieograniczonej zbywalności, a inkorporowane w warrantach prawo objęcia akcji będzie przysługiwało uprawnionemu po wniesieniu wkładu pieniężnego - zapłacie ceny emisyjnej akcji.

Na dzień wyemitowania warrantów subskrypcyjnych Spółka nie określi ceny emisyjnej przyszłych akcji, ani tym bardziej nie będzie znana wartość rynkowa akcji. Dlatego też nie będzie możliwe określenie wartości warrantów subskrypcyjnych na dzień ich otrzymania. Warrant będzie bowiem tylko przyrzeczeniem ze strony Spółki, że posiadacz warrantów będzie miał prawo do objęcia akcji w przyszłości, po cenie ustalonej w przyszłej uchwale Walnego Zgromadzenia Spółki lub w uchwale Zarządu (ale za zgodą Rady Nadzorczej).

Przed emisją warrantów Rada Nadzorcza Spółki przyjmie uchwałą Program Motywacyjny. Do uczestnictwa w Programie Motywacyjnym będą uprawnieni wytypowani przez Radę Nadzorczą członkowie kadry zarządzającej oraz ewentualnie dodatkowi kluczowi współpracownicy Spółki, którzy zawrą ze Spółką pisemną umowę o przystąpieniu do Programu Motywacyjnego ("Uprawnieni").

Program Motywacyjny będzie polegał na przyznaniu Uprawnionym prawa objęcia nieodpłatnie warrantów subskrypcyjnych uprawniających do objęcia akcji w Spółce po upływie określonego okresu czasu oraz po spełnieniu się warunku podwyższenia kapitału. Dodatkowo (poza prawem poboru akcji po cenie emisyjnej, zgodnie z prawem inkorporowanym w warrancie subskrypcyjnym) uczestnicy Programu Motywacyjnego otrzymają prawo żądania od Spółki wykupu posiadanych przez nich warrantów subskrypcyjnych w razie ziszczenia się przesłanek określonych w regulaminie Programu Motywacyjnego lub też sprzedaży warrantów na rzecz osoby trzeciej za zgodą Rady Nadzorczej. Zgodnie z regulaminem Programu Motywacyjnego oraz umową subskrypcyjną, w niektórych przypadkach uczestnicy Programu Motywacyjnego będą zobowiązani do zbycia warrantów subskrypcyjnych Spółce (np. odwołanie z pełnionej funkcji, rozwiązanie umowy o pracę lub zgłoszenie żądania przez Spółkę).

Cena wykupu każdego warrantu będzie zależna od wyników osiąganych przez Spółkę oraz wartości akcji Spółki. Wartość akcji Spółki na potrzeby Programu Motywacyjnego zostanie ustalona w ten sposób, że wartość kapitałów własnych ujawniona w ostatnim sprawozdaniu finansowym Spółki zostanie podzielona przez ilość akcji Spółki wyemitowanych do czasu przyjęcia Programu Motywacyjnego. W razie ziszczenia się przesłanek przewidzianych w Programie Motywacyjnym Uprawnionym będzie przysługiwać prawo żądania wykupu części warrantów lub też ich sprzedaży na rzecz osoby trzeciej za zgodą Rady Nadzorczej. Warranty będą wykupywane po cenie zależnej od wyników Spółki. Prawo żądania wykupu, określonej w uchwale Rady Nadzorczej liczby warrantów subskrypcyjnych przez Spółkę będzie przysługiwało Uprawnionemu wyłącznie w przypadku, gdy w danym kwartale roku kalendarzowego:

W zależności od tego, jaką wartość przyjmie wskaźnik wskazany pod lit. b, Uprawnionym będzie przysługiwało prawo żądania wykupu warrantów po cenie za jeden warrant odpowiadającej wartości kapitałów własnych podzielonych przez ilość akcji Spółki lub cenie wyższej. Weryfikacja poziomów realizacji wyników będzie oparta o dane ujawnione w sprawozdaniach finansowych Spółki (rocznych, półrocznych lub kwartalnych), przygotowanych przez Zarząd, ale akceptowanych przez Radę Nadzorczą (tj. bez akceptacji Rady Nadzorczej sprawozdanie nie może służyć jako wskaźnik realizacji wyników).

Nabyte przez Spółkę warranty subskrypcyjne będą mogły być ponownie oferowane w ramach Programu Motywacyjnego lub będą umarzane albo sprzedawane osobom trzecim.

Może zaistnieć sytuacja, w której jako uprawniony z warrantów Wnioskodawca zdecyduje się przed objęciem akcji odpłatnie zbyć warranty na rzecz Spółki zgadnie z prawem wynikającym z Programu Motywacyjnego i uchwałą Rady Nadzorczej, która na podstawie wyników Spółki określi ilość akcji, które będę mogły zostać objęte przez Uprawnionego lub cenę po jakiej warranty będą mogły być wykupione przez Spółkę lub osobę trzecią.

Wnioskodawca wskazał, że konsekwencje podatkowe takiej sprzedaży, a wcześniej objęcia warrantów, są przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację indywidualną.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że warranty zostaną "przekazane" Wnioskodawcy w oparciu o dwa zdarzenia prawne:

Podstawą emisji warrantów subskrypcyjnych będzie uchwała Walnego Zgromadzenia wspólników Spółki o emisji warrantów subskrypcyjnych, która będzie określać między innymi osoby uprawnione do ich objęcia (art. 453 § 2 i 3 Kodeksu spółek handlowych), w tym prawdopodobnie Wnioskodawcę, jako prezesa zarządu Spółki. Wcześniej podjęta zostanie uchwała Rady Nadzorczej, która ustanowi program motywacyjny, typująca członków kadry zarządzającej Spółką, do uczestnictwa w programie, w ramach którego dojdzie do emisji warrantów. Nie będzie zatem żadnego innego zdarzenia prawnego kreującego (prowadzącego do powstania) warrantów niż ww. uchwała o emisji warrantów. Inna podstawa byłaby w ogóle prawnie nieskuteczna.

Podstawą "przekazania" Wnioskodawcy warrantów będzie umowa objęcia warrantów zawierana pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą. Spółka będzie w tej umowie reprezentowana przez pełnomocnika powołanego uchwałą Rady Nadzorczej, gdyż będzie to umowa zawierana przez Spółkę z członkiem jej zarządu. Na mocy tej umowy Wnioskodawca otrzyma dokumenty warrantów (papiery wartościowe). Umowa ta nie będzie ustanawiać żadnych wzajemnych świadczeń, ani zobowiązań, poza tymi, które wynikają z istoty warrantów.

Umowa ta nie będzie miała charakteru umowy darowizny, gdyż zgodnie z zawartą umową o objęciu warrantów strony zobowiążą się do świadczeń ekwiwalentnych - Spółka do wydania Wnioskodawcy warrantów, Wnioskodawca zaś do ich objęcia. Natomiast możliwość wykonania przez Wnioskodawcę prawa wynikającego z warrantów, tj. prawa do objęcia akcji w przyszłości, uzależniona będzie od wniesienia przez niego wkładu na akcje - w wysokości ich ceny emisyjnej. Co więcej, umowa objęcia warrantów nie będzie mieć charakteru umowy darowizny także dlatego, że emitując warranty subskrypcyjne i zawierając z uprawnionym umowę ich objęcia Spółka nie uczyni tego kosztem swego majątku. Warrant nie ma bowiem ustalonej wartości, a jedynie inkorporuje prawo do skorzystania z przyrzeczenia Spółki, że posiadacz warrantu będzie uprawniony objąć w przyszłości akcje i to po cenie emisyjnej, która dopiero zostanie określona w przyszłości (a więc nieznanej w momencie obejmowania warrantów). Ponadto ważne jest to, że w razie realizacji uprawnień wynikających z warrantów może dojść do objęcia akcji Spółki, czyli zdarzenia ekwiwalentnego dla posiadacza warrantu i dla Spółki. Uprawniony z tytułu warrantu opłaci bowiem kapitał zakładowy, w zamian za co otrzyma szereg uprawnień majątkowych i niemajątkowych akcjonariusza. Z jednej strony Spółka otrzyma kapitał, a z drugiej posiadacz warrantu uprawnienia akcjonariusza.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy objęcie warrantów subskrypcyjnych podlega opodatkowaniu?

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie - Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 888 § 1 ww. Kodeksu przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonywania darowizny, ani też w przyszłości. Jedynym celem jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Nie znajduje to zastosowania w przypadku emisji warrantów subskrypcyjnych, gdyż Spółka oferuje warranty w celu uzyskania przez siebie korzyści w przyszłości (wkładu pieniężnego na akcie).

Drugim istotnym elementem mogącym stanowić o tym, że możemy mieć do czynienia z darowizną jest to, że obdarowanie następuje kosztem majątku darczyńcy. W przypadku emisji warrantów subskrypcyjnych nie może być o tym mowy, że Spółka emitująca te warranty czyni to kosztem własnego majątku. Emisja warrantów nie odbywa się kosztem majątku Spółki. Uprawnienia wynikające z przyznania warrantów nie prowadzą bowiem do jakiegokolwiek przysporzenia uprawnionego z warrantu, w szczególności kosztem samej Spółki. Istotą uprawnienia posiadacza warrantu jest możliwość zapisu lub objęcia akcji (art 453 § 2 Kodeksu spółek handlowych). To uprawnienie w przypadku warunkowego podwyższenia kapitału zakładowego może w ogóle się nie zaktualizować, gdy nie ziszczą się warunki określone w uchwale o takim podwyższeniu lub warunki wykupu warrantów przewidziane w Programie Motywacyjnym. Najważniejsze jednak, że w razie realizacji uprawnienia z warrantu do powstania wzajemnych zobowiązań i podstawy do przysporzeń dojdzie w sposób ekwiwalentny. Po objęciu akcji uprawniony z warrantu będzie zobowiązany wnieść wkład, w zamian za co otrzyma pakiet uprawnień majątkowych (prawo do dywidendy, itd.) i korporacyjnych (prawo głosu, itp.). Natomiast w wypadku odkupu warrantów przez Spółkę (w przypadku ziszczenia się przesłanek Programu Motywacyjnego) Spółka nabędzie warranty o określonej wartości w zamian za świadczenie ekwiwalentne (cenę) i będzie mogła takie warranty oferować dalej, np. w celu realizacji kolejnych etapów Programu Motywacyjnego lub na rzecz osób trzecich. Co więcej, oferując warranty w ramach Programu Motywacyjnego Spółka zyskuje narzędzie dodatkowej motywacji dla osób zarządzających Spółką i kluczowych pracowników, mającą na celu ich zmotywowanie oraz powiązanie ich interesów z interesem Spółki.

W żadnym wypadku nie można więc przyjąć, że w zamian za otrzymanie warrantów, po stronie Wnioskodawcy powstanie jakieś przysporzenie kosztem majątku Spółki. Nie sposób też uznać, że takie przyznanie warrantów może przynosić korzyść tylko jednej stronie umowy.

Wnioskodawca jest więc zdania, że nieodpłatne przyznanie przez Spółkę Wnioskodawcy warrantów subskrypcyjnych nie będzie stanowić darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia warrantów subskrypcyjnych.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie - dokonane zgodnie z właściwością - przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Wyliczenie zawarte w art. 1 przytoczonej ustawy ma charakter katalogu zamkniętego, tzn. opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega wyłącznie nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem w nim wymienionym. Oznacza to, że ustawodawca wyłączył spod opodatkowania inne podobne czynności, które nie zostały wymienione we wskazanym przepisie. W konsekwencji czynności niewymienione wprost w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca pełni funkcję prezesa zarządu w Spółce. Zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia Spółki warunkowe podwyższenie kapitału zakładowego Spółki nastąpi w drodze emisji akcji, które będą mogły być obejmowane przez posiadaczy warrantów subskrypcyjnych, wyemitowanych przez Spółkę.

Warranty subskrypcyjne będą obejmowane przez osoby wskazane w uchwale Walnego Zgromadzenia Spółki, przy czym nie jest wykluczone, że warranty subskrypcyjne obejmie również Wnioskodawca. Warranty subskrypcyjne będą obejmowane nieodpłatnie i nie w zamian za świadczenie wzajemne. Każdy poszczególny warrant będzie uprawniać do objęcia jednej akcji na okaziciela Spółki z wyłączeniem prawa poboru.

Warranty będą papierami wartościowymi na okaziciela o nieograniczonej zbywalności, a inkorporowane w warrantach prawo objęcia akcji będzie przysługiwało uprawnionemu po wniesieniu wkładu pieniężnego - zapłacie ceny emisyjnej akcji.

Na dzień wyemitowania warrantów subskrypcyjnych Spółka nie określi ceny emisyjnej przyszłych akcji, ani tym bardziej nie będzie znana wartość rynkowa akcji. Dlatego też nie będzie możliwe określenie wartości warrantów subskrypcyjnych na dzień ich otrzymania. Warrant będzie bowiem tylko przyrzeczeniem ze strony Spółki, że posiadacz warrantów będzie miał prawo do objęcia akcji w przyszłości, po cenie ustalonej w przyszłej uchwale Walnego Zgromadzenia Spółki lub w uchwale Zarządu (ale za zgodą Rady Nadzorczej).

Z powołanego powyżej przepisu art. 1 ust. 1 wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia "darowizna" należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przepisy powyższe nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron (art. 890 § 2 Kodeksu cywilnego).

Wnioskodawca wskazał, że podstawą "przekazania" Wnioskodawcy warrantów będzie umowa objęcia warrantów zawierana pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą, która nie będzie ustanawiać żadnych wzajemnych świadczeń, ani zobowiązań, poza tymi, które wynikają z istoty warrantów. Umowa ta nie będzie miała charakteru umowy darowizny, gdyż zgodnie z zawartą umową o objęciu warrantów strony zobowiążą się do świadczeń ekwiwalentnych - Spółka do wydania Wnioskodawcy warrantów, Wnioskodawca zaś do ich objęcia.

Skoro więc istotnie - jak wskazał Wnioskodawca - podstawą przekazania Wnioskodawcy warrantów będzie umowa objęcia warrantów zawierana pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą, która nie nosi znamion umowy darowizny, to wskazana czynność nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika również, że przedmiotowa czynność przyjmie którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Nie będzie to bowiem - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - ani umowa darowizny ani też inna czynność wymieniona w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.