IBPB-2-1/4514-278/16/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu do Organu - 21 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym 23 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty - jest prawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z tym, w piśmie z 6 czerwca 2016 r., znak: IBPB-2-1/4514-278/16/MD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony 23 czerwca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 10 listopada 2015 r. została zawarta ugoda dotycząca spłaty przez Z.R. kwoty 6.300,00 zł na rzecz Wnioskodawczyni. Udziały w wyniku wyceny biegłego rzeczoznawcy w przedmiocie działu spadku i podziału majątku wspólnego wartości rynkowej spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego wyniosły po 8.666,00 zł dla każdej ze stron. Z.R., matka Wnioskodawczyni, przejęła większą ilość udziału po braciach Wnioskodawczyni, a Wnioskodawczynię jedynie spłaca.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w takiej sytuacji Wnioskodawczyni ma obowiązek uregulowania podatku od czynności cywilnoprawnych od zawartej ugody i ewentualnie w jakiej wysokości?

W ocenie Wnioskodawczyni, nie powinna ona płacić podatku od zawartej ugody. Wnioskodawczyni uważa, że ten podatek powinna uregulować matka Wnioskodawczyni, Z.R., w myśl przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie skutków podatkowych wynikających dla Wnioskodawczyni w związku z opisanym stanem faktycznym. W zakresie skutków podatkowych wynikających dla matki Wnioskodawczyni wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Ponieważ opisana we wniosku ugoda miała miejsce przed 1 stycznia 2016 r., w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r.

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat. Podatkowi podlegają również orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2 (art. 1 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 1 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy, przepisy ustawy o czynnościach cywilnoprawnych - stosuje się odpowiednio do przedmiotów opodatkowania określonych w ust. 1 pkt 2 i 3.

Artykuł 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, iż obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądu, doręczenia wyroku sądu polubownego lub zawarcia ugody - od przedmiotów opodatkowania określonych w art. 1 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 4 pkt 5 ww. ustawy, obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie o dział spadku lub o zniesienie współwłasności - na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności.

Z treści wniosku wynika, że 10 listopada 2015 r. została zawarta ugoda dotycząca spłaty przez Z.R. kwoty 6.300,00 zł na rzecz Wnioskodawczyni. Z.R., matka Wnioskodawczyni, przejęła większą ilość udziału po braciach Wnioskodawczyni, a Wnioskodawczynię jedynie spłaca.

Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowują dział spadku i podział majątku wspólnego następujący w formie zniesienia współwłasności, jeżeli wiążą się z obowiązkiem spłat lub dopłat. Spłata stanowi wyrażoną w pieniądzu równowartość udziału w majątku i występuje wówczas, gdy całość majątku przyznano jednemu lub kilku ze spadkobierców/nabywających ponad posiadany już udział. Natomiast dopłata ma wyrównać różnice powstałe wskutek fizycznego podziału majątku, gdy zachodzą rozbieżności między faktycznie przyznaną im częścią majątku a udziałem w spadku lub współwłasności.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że ugoda o dział spadku i podział majątku wspólnego, przewidująca obowiązek spłaty na rzecz Wnioskodawczyni, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże obowiązek podatkowy, zgodnie z treścią art. 4 pkt 5 ww. ustawy, ciąży na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności, a zatem obowiązek ten nie ciąży na Wnioskodawczyni.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.