IBPB-2-1/4511-288/16-1/HK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2016 r. (data wpływu do Biura - 6 maja 2016 r.), uzupełnionym 24 czerwca 2016 r. i 28 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu pracownika państwowego zatrudnionego przez konsulat amerykański - jest prawidłowe.

W dniu 6 maja 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu pracownika państwowego zatrudnionego przez konsulat amerykański.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego w piśmie z 10 czerwca 2016 r. znak: IBPB-2-1/4511-288/16/HK i piśmie z 12 lipca 2016 r. znak: IBPB-2-1/4511-288/16/HK, wezwano o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 24 czerwca 2016 r. i 28 lipca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obywatelem polskim i amerykańskim. Pracuje jako urzędnik w Konsulacie Amerykańskim. Rząd amerykański płaci mu wynagrodzenie. Pensja wpływa na konto Wnioskodawcy z USA.

Urząd skarbowy w USA traktuje Wnioskodawcę jako obywatela USA, pracownika Konsulatu Amerykańskiego, otrzymującego wynagrodzenie wypłacane z Funduszy Publicznych USA. Powołując się na treść umowy o uniknięciu podwójnego opodatkowania między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki, domaga się, żeby Wnioskodawca płacił podatek dochodowy w USA.

Wnioskodawca od 1999 r. płaci podatki w Polsce i do tej pory nie miał w związku z tym problemów. Problem wystąpił w 2015 r., gdy urząd skarbowy w USA, po sprawdzeniu zeznań podatkowych za 2012 r. i 2013 r., domaga się zaległego podatku, nalicza kary i odsetki.

Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o interpretację art. 19 ww. umowy.

W uzupełnieniu wniosku z 23 czerwca 2016 r. (wpływ do Biura - 24 czerwca 2016 r.) Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny wskazując, że:

1. Adres zamieszkania w Polsce oznacza, że Wnioskodawca na stałe mieszka w Polsce i posiada centrum interesów w Polsce i z Polską ma ściślejsze związki osobowe i majątkowe.

2. Będąc urzędnikiem w Konsulacie Amerykańskim Wnioskodawca otrzymuje płace i wynagrodzenie z tytułu pracy jako pracownik Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi.

3. Wnioskodawca otrzymuję świadczenia jako pracownik lokalny, nie jest pracownikiem służby dyplomatycznej.

4. Dochody, w zakresie których Wnioskodawca chce ustalić miejsce opodatkowania, to dochody uzyskiwane z tytułu wykonywania pracy jako urzędnik w Konsulacie Amerykańskim.

Wnioskodawca jest w trudnej sytuacji bo Urząd Skarbowy w USA pozywa go do sądu w związku z niezapłaceniem podatków za 2012 r. i 2013 r. Podatki za te lata Wnioskodawca zapłacił w Polsce.

Wnioskodawca obawia się, że za kolejne lata też będzie musiał zapłacić podatek; w przyszłości również.

Wnioskodawca przez ostatni rok nie zgadzał się z decyzjami Urzędu Skarbowego w USA i starał się udokumentować fakt, że posiada centrum interesów w Polsce i z Polską ma ściślejsze związki osobowe i majątkowe, dostarczając odpowiednie dokumenty z Polski. Jednakże skończyło się to wezwaniem Wnioskodawcy do sądu lub natychmiastową zgodą na przyjęcie warunków ustanowionych przez władze skarbowe USA, czyli zapłaceniem podatków i kar.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Gdzie Wnioskodawca powinien płacić podatek dochodowy? W USA czy w Polsce?

2. Jeżeli w USA, to w jaki sposób ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku w Polsce?

3. Jeżeli w Polsce, to czy istnieje forma oficjalnego stanowiska Ministra Finansów, która zawiera odniesienie się do umowy pomiędzy Rządami Rzeczypospolitej Polskiej i USA, którą Wnioskodawca mógłby przedstawić stronie amerykańskiej (tylko taka forma będzie uznana)?

4. Jak uniknąć podwójnego opodatkowania?

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodnie z postanowieniami Urzędu Skarbowego w USA, na postawie których Wnioskodawca powinien się dostosować do amerykańskiego prawa podatkowego, które wyraźnie wskazuje, że świadczenia wypłacone ze środków rządowych USA obywatelowi Stanów Zjednoczonych Ameryki (którym jest Wnioskodawca) muszą być "płacone" w USA.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy wpływa do polskiego banku z centrum rozliczeń w USA, składka na świadczenia emerytalno-zdrowotne jest automatycznie "odciągana" w USA, tak samo byłoby z podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca podkreślił, że dostosowanie się do amerykańskiego prawa podatkowego rozwiązałoby jego obecne i przyszłe problemy, związane z rozliczeniem podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do przepisu art. 4a cyt. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym mają zastosowanie postanowienia umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

Na podstawie art. 5 ust. 1 ww. umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Przy czym stosownie do treści art. 19 ust. 1 umowy, płace, wynagrodzenia i podobne świadczenia, włączając emerytury i renty lub podobne dochody, wypłacane z funduszy publicznych jednego z Umawiających się Państw obywatelowi tego Umawiającego się Państwa z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług jako pracownikowi Rządu tego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, będą zwolnione od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo.

Praca lub osobiście świadczone usługi, wykonywane przez obywatela jednego z Umawiających się Państw, będą traktowane przez drugie Umawiające się Państwo jako pełnienie funkcji rządowych, jeżeli taka praca lub osobiście świadczone usługi są tak traktowane przez wewnętrzne prawo obu Umawiających się Państw (art. 19 ust. 2 ww. umowy).

Przepisy niniejszej Umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących obywatelom drugiego Państwa korzystającym z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub umów specjalnych (art. 24 ww. umowy).

Z powołanych powyżej przepisów wynika więc, że w sytuacji, gdy obywatel jednego Umawiającego się Państwa osiąga dochody z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług jako pracownik Rządu tego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, dochody te będą zwolnione od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo, w sytuacji, gdy taka praca lub osobiście świadczone usługi są traktowane jako pełnienie funkcji rządowych przez wewnętrzne prawo obu Umawiających się Państw.

Skoro w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca otrzymuje płace i wynagrodzenia z tytułu pracy jako pracownik Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, to - na podstawie cyt. art. 19 ust. 1 ww. umowy - dochody te są w Polsce zwolnione od opodatkowania. Natomiast Stany Zjednoczone Ameryki mogą - stosownie do treści art. 5 ust. 1 tej umowy - opodatkować te dochody. Zatem słusznie jest stanowisko Wnioskodawcy, że musi się w tej kwestii dostosować do amerykańskiego prawa podatkowego.

Na podstawie art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się kwotę:

Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku (art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej).

Skoro Wnioskodawca w zeznaniach podatkowych w Polsce wykazał jako dochody do opodatkowania płace i wynagrodzenia z tytułu pracy jako pracownik Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, które w istocie są w Polsce zwolnione z opodatkowania, to ma prawo wystąpić do właściwego urzędu skarbowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, odrębnie za każdy rok podatkowy, w którym miała miejsce taka sytuacja (pod warunkiem, że nie ma miejsca przedawnienie).

Do każdego wniosku o stwierdzenie nadpłaty należy dołączyć korektę zeznania podatkowego za rok podatkowy, którego dotyczy dany wniosek.

Końcowo należy zauważyć, że w przedstawionym stanie faktycznym nie ma miejsca podwójne opodatkowanie, gdyż dochody Wnioskodawcy, tj. płace i wynagrodzenia z tytułu pracy jako pracownik Rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, są opodatkowane w Stanach Zjednoczonych Ameryki, natomiast w Polsce są zwolnione z opodatkowania.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie nie odniesiono się do pozostałych zagadnień, zawartych we wniosku, gdyż stały się one bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.