IBPB-2-1/4511-215/15/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 maja 2015 r. (data wpływu do Biura - 10 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z tytułu zwrotu kosztów związanych z koncertami zagranicznymi - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z tytułu zwrotu kosztów związanych koncertami zagranicznymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest artystą muzykiem. Wykonuje działalność osobiście. Koncertuje zarówno w kraju jak i zagranicą. Za swoją pracę Wnioskodawca otrzymuje honorarium zgodnie z ustaleniami w kontrakcie, gdzie zawarta jest informacja o wysokości honorarium za występ artystyczny netto po uwzględnieniu obciążeń podatkowych oraz zwrot kosztów za dojazdy. Wnioskodawca koncertuje w takich krajach europejskich jak: Szwecja, Belgia, Słowacja, Hiszpania, Niemcy, Austria, Litwa, Luksemburg, Holandia, Wielka Brytania, Norwegia.

Przy rozliczaniu dochodów zagranicznych Wnioskodawca stosuje się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Uzyskane dochody w poszczególnych państwach Wnioskodawca opodatkowuje zgodnie z konwencją danego kraju, stosując odpowiednią metodę: proporcjonalnego odliczenia bądź wyłączenie z progresją.

Wnioskodawca każdorazowo kwalifikuje dochody w świetle prawa państwa, w którym ten dochód osiąga, tj. w świetle prawa państwa źródła. W dochodach tych Wnioskodawca uwzględnia również koszty jego dojazdu na koncert, które są mu wracane wraz z honorarium. Przychód z tytułu tych kosztów Wnioskodawca wykazuje w całości w dochodach zagranicznych, gdyż pochodzą one z tego samego źródła co honorarium.

Do rozliczenia przychodów z krajów takich jak: Szwecja, Belgia, Słowacja, Hiszpania, Niemcy, Austria, Litwa, Luksemburg, Holandia Wnioskodawca stosuje art. 17 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, natomiast do dochodów z Wielkiej Brytanii, Norwegii - art. 16 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca słusznie kwalifikuje zwrot kosztów związanych z koncertem w danym kraju i uzyskiwanym przychodem jako jedno źródło pochodzenia i rozlicza je wg właściwej metody.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowany przez niego sposób rozliczenia jest prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Jak z powyższego przepisu wynika, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polskiej rezydencji podatkowej) przez konkretnego podatnika, musi on posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego. Spełnienie którejkolwiek z tych przesłanek skutkuje uznaniem osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Stosownie do art. 9 ust. 1 tejże ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Natomiast w oparciu o art. 13 pkt 2 i 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się m.in.:

* przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe, przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;

* przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskiwanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z kolei w myśl postanowień art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Natomiast zgodnie z art. 27 ust. 9 wyżej cyt. ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym (metoda odliczenia proporcjonalnego).

Zatem, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to w zależności od tego, na terytorium którego państwa uzyskuje dochody, z którym Polska ma umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosowanie znajduje odpowiednio metoda proporcjonalnego odliczenia bądź wyłączenia z progresją.

Z zacytowanego powyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodem podatkowym są wszelkie postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i świadczenia. Otrzymane świadczenia (pieniądze) zgodnie z systematyką ustawy należy kwalifikować do źródła, z którym są związane.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący artystą muzykiem wykonuje działalność osobiście koncertując zarówno w kraju jak i zagranicą. Za swoją pracę otrzymuje honorarium zgodnie z ustaleniami w kontrakcie, gdzie zawarta jest informacja o wysokości honorarium za występ artystyczny netto po uwzględnieniu obciążeń podatkowych oraz zwrot kosztów za dojazdy. Uzyskane dochody w poszczególnych państwach Wnioskodawca opodatkowuje zgodnie z konwencją danego kraju, stosując odpowiednią metodę: proporcjonalnego odliczenia bądź wyłączenie z progresją. W dochodach tych Wnioskodawca uwzględnia również koszty jego dojazdu na koncert, które są mu wracane wraz z honorarium. Przychód z tytułu tych kosztów Wnioskodawca wykazuje w całości w dochodach zagranicznych, gdyż pochodzą one z tego samego źródła co honorarium.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowany przez niego sposób rozliczenia jest prawidłowy.

Ze stanowiskiem Wnioskodawcy należy się zgodzić.

Otrzymywany przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartymi kontraktami, zwrot kosztów za dojazd na zagraniczne koncerty do krajów europejskich, należy zakwalifikować tak samo jak uzyskiwane z tytułu koncertu honorarium i opodatkować na tych samych zasadach, świadczenie to nieodłącznie (nierozerwalnie) związane jest z tym samym źródłem przychodu co honorarium i tym samym winno być opodatkowane według tych samych reguł co honorarium za koncert. A zatem jeżeli z koncertem związane są prawa majątkowe i pokrewne prawa autorskie, to wszystkie świadczenia uzyskane z tego tytułu należy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych traktować jako przychód z praw majątkowych a w świetle umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stosować zasady opodatkowania określone według źródła: dochody artystów.

Rację ma więc Wnioskodawca, że przychody z tytułu zwróconych kosztów dojazdu należy opodatkować jako dochody zagraniczne, na tych samych zasadach co honorarium za występy (koncerty).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 5 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.