IBPB-1-3/4510-757/15/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 22 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 24 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT w zw. z § 3 ust. 1 Rozporządzenia, wydatki inwestycyjne poniesione w ramach otrzymanych Zezwoleń (w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE), w części przewyższającej minimalną wartość nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniach, uwzględnia się przy obliczeniu dostępnej wartości pomocy publicznej - tym samym, czy kwota pomocy publicznej kalkulowana jest na podstawie całości poniesionych wydatków inwestycyjnych (do wysokości limitu na każdy projekt, powyżej którego wymagane jest uzyskanie stosownej notyfikacji ze strony Komisji Europejskiej (...)) (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT w zw. z § 3 ust. 1 Rozporządzenia, wydatki inwestycyjne poniesione w ramach otrzymanych Zezwoleń (w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE), w części przewyższającej minimalną wartość nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniach, uwzględnia się przy obliczeniu dostępnej wartości pomocy publicznej - tym samym, czy kwota pomocy publicznej kalkulowana jest na podstawie całości poniesionych wydatków inwestycyjnych (do wysokości limitu na każdy projekt, powyżej którego wymagane jest uzyskanie stosownej notyfikacji ze strony Komisji Europejskiej (...)).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej X (dalej: "SSE") na podstawie Zezwolenia I oraz Zezwolenia II z 15 marca 2006 r. (dalej: "Zezwolenia"). Decyzją z 16 lipca 2007 r. Minister Gospodarki zmienił Zezwolenie I - rozszerzono przedmiot działalności określony w preambule o jedną pozycję. Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, objętym zakresem Zezwoleń, jest produkcja i sprzedaż wyrobów elektronicznych i artykułów gospodarstwa domowego. Zezwoleń udzielono Wnioskodawcy do 15 listopada 2017 r. Termin obowiązywania Zezwoleń został jednak ostatecznie usunięty z dokumentów przez Ministra Gospodarki.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu działalności na terenie SSE są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT. Wnioskodawca w oparciu o treść Zezwoleń zrealizował wymagane projekty inwestycyjne na terenie SSE, tzn. poniesiono wydatki inwestycyjne (koszty kwalifikowane) w wysokości przekraczającej wysokość wydatków minimalnych określonych w Zezwoleniach. Wydatki te spełniają kryteria określone w § 6 ust. 1 Rozporządzenia, pozwalające uznać je za koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną. Spełniono również pozostałe warunki Zezwoleń, w tym dotyczące zatrudnienia określonej liczby pracowników.

Zezwolenia nie określają maksymalnej wartości nakładów inwestycyjnych, które mogą zostać rozpoznane jako wydatki kwalifikowane dla celów obliczenia dostępnej dla Wnioskodawcy puli pomocy publicznej.

Dodatkowo, w ramach wskazanych projektów inwestycyjnych, Wnioskodawca korzysta również z innych form pomocy publicznej takich jak m.in.: zwolnienie z podatku od nieruchomości, zwolnienie z opłat strefowych, grant rządowy. Część z otrzymanego wsparcia była przyznana indywidualnie, a część na podstawie obowiązujących programów. Wsparcie przyznane w ramach programów indywidualnych (pomoc ad hoc) podlegała notyfikacji ze strony Komisji Europejskiej.

Wnioskodawca rozumie, że notyfikowane formy pomocy publicznej (pomoc ad hoc) nie mogą przekroczyć wartości określonych w decyzjach Komisji Europejskiej, jednakże pomoc udzielana na podstawie obowiązujących programów (w tym zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT), nie są objęte wartościami wskazanymi w notyfikacjach. Niemniej jednak Wnioskodawca musi przestrzegać maksymalnych wartości dla poszczególnych form wsparcia niepodlegających notyfikacji wskazanych w programach odpowiednich dla tych form.

Oznacza to, że w przypadku zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT, obowiązuje limit 100 mln EUR kosztów kwalifikowanych, a więc 37,5 mln EUR pomocy łącznej na projekt (uwzględniając pozostałe formy pomocy przyznane na ten sam projekt) - powyższe potwierdza otrzymane przez Wnioskodawcę pismo Ministerstwa Gospodarki z 24 sierpnia 2015 r. Powyżej tego progu pomoc w formie zwolnienia z CIT (art. 17 ust. 1 pkt 34) powinna podlegać notyfikacji. Ponadto, zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w powołanym piśmie Ministerstwa Gospodarki, w przypadku korzystania z pomocy z kilku źródeł na jeden projekt pomoc publiczna podlega kumulacji. Przy czym, limity pomocy określa się w wartościach zdyskontowanych.

Wnioskodawca monitoruje wykorzystanie pomocy publicznej dla poszczególnych otrzymanych form wsparcia, a łączne wsparcie na projekt nie przekroczy 37,5 mln EUR pomocy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa CIT"), w zw. z § 3 ust. 1 Rozporządzenia, wydatki inwestycyjne poniesione w ramach otrzymanych Zezwoleń (w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE), w części przewyższającej minimalną wartość nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniach, uwzględnia się przy obliczeniu dostępnej wartości pomocy publicznej - tym samym, czy kwota pomocy publicznej kalkulowana jest na podstawie całości poniesionych wydatków inwestycyjnych (do wysokości limitu na każdy projekt, powyżej którego wymagane jest uzyskanie stosownej notyfikacji ze strony Komisji Europejskiej (...))... (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku ponoszenia wydatków inwestycyjnych pozostających w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniach, maksymalną wysokość przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych należy obliczyć w oparciu o wydatki faktycznie poniesione od dnia uzyskania Zezwoleń do ostatniego dnia ich obowiązywania, nawet gdy przewyższają one kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określonych w Zezwoleniach. Górnym ograniczeniem maksymalnej kwoty pomocy dla Wnioskodawcy, wynikającym z zasad przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej, jest konieczność przemnożenia kwoty faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych (spełniających kryteria określone w § 6 Rozporządzenia) przez wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej (do wysokości limitu na każdy projekt, powyżej którego wymagane jest uzyskanie stosownej notyfikacji ze strony Komisji Europejskiej (...).

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 282; dalej: "ustawa o SSE"). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Zezwolenia Wnioskodawcy na prowadzenie działalności na terenie SSE datowane są na 16 marca 2006 r., kiedy obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 226, poz. 2286 z późn. zm.). Rozporządzenie to zostało uchylone z dniem 13 grudnia 2006 r. na mocy § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 2006 r. w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 215, poz. 1581 z późn. zm.). Przy czym § 10 tego rozporządzenia stanowi, że zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność.

Ponadto, zgodnie z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2007 r. (Dz. U. z 2007 r. Nr 26, poz. 173), zmieniającego rozporządzenie w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia (czyli przed 24 lutym 2007 r.), stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Zatem, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 2006 r. w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej w brzmieniu obowiązującym do 24 lutego 2007 r.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia, dopuszczalna wielkość pomocy regionalnej z tytułu kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 Rozporządzenia.

Odnosząc się do definicji "kosztów nowej inwestycji" wskazać należy, że zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

- zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Przytoczone powyżej przepisy, które znajdują zastosowanie w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą;

* musi to być koszt inwestycji,

* musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia,

* musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,

* musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 Rozporządzenia.

W ocenie Wnioskodawcy, jeżeli poniesione przez niego nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną. Minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Wnioskodawcę w związku z działalnością na terenie SSE określają Zezwolenia. Kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu.

Jednocześnie należy podkreślić, że wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji. Ponadto, w przypadku korzystania z pomocy z kilku źródeł na jeden projekt pomoc publiczna podlega kumulacji. Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

Stosownie do brzmienia art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, obowiązującego w stanie prawnym aktualnym na moment wydania Wnioskodawcy Zezwoleń, zezwolenie miało określać przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

Przepisy obowiązujące w momencie uzyskania przez Wnioskodawcę Zezwoleń nie zawierały natomiast wymogu określania maksymalnej kwoty kosztów kwalifikowanych, stanowiących podstawę do objęcia ich pomocą publiczną. Wymóg taki został wprowadzony do art. 16 ust. 2 ustawy o SSE od dnia 4 sierpnia 2008 r., na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 118, poz. 746, dalej: "ustawa zmieniająca"). Zgodnie z art. 1 pkt 8 ustawy zmieniającej art. 16 ust. 2 ustawy o SSE otrzymał następujące brzmienie: zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

W ocenie Wnioskodawcy, przepisy dotyczące maksymalnej wielkości kosztów kwalifikowanych inwestycji nie dotyczą prowadzonej przez niego działalności strefowej, ponieważ weszły w życie po dacie, w której uzyskał Zezwolenia. Natomiast, z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy zmieniającej wynika, że zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie tej ustawy zachowują moc - potwierdza to ochronę praw nabytych przez Wnioskodawcę z dniem otrzymania Zezwoleń.

Reasumując, w świetle przytoczonych powyżej regulacji, w szczególności z uwagi na brak przepisów ograniczających wielkość wydatków kwalifikowanych wyłącznie do wielkości wskazanej w Zezwoleniach jako wielkości minimalnej (w stanie prawnym obowiązującym Wnioskodawcę), Wnioskodawca stoi na stanowisku, że uprawniony jest do obliczania limitu maksymalnej pomocy publicznej w oparciu o wszystkie kwalifikowane wydatki inwestycyjne w rozumieniu Rozporządzenia, poniesione w trakcie obowiązywania Zezwoleń, w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE.

Tezę tą potwierdza również treść Zezwoleń, które określają wyłącznie poziom wydatków kwalifikowanych, do poniesienia których Wnioskodawca jest zobowiązany. Wnioskodawca jest więc zarazem uprawniony do poniesienia wydatków kwalifikowanych w kwocie przekraczającej wielkość wskazaną w Zezwoleniach, które będą stanowić wydatek inwestycyjny, zwiększający dostępny dla Wnioskodawcy limit pomocy publicznej.

Górnym ograniczeniem maksymalnej kwoty pomocy dla Wnioskodawcy, wynikającym z zasad przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej, jest zatem iloczyn kwoty faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych (spełniających kryteria określone w § 6 Rozporządzenia) oraz wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej (do wysokości limitu na każdy projekt, powyżej którego wymagane jest uzyskanie stosownej notyfikacji ze strony Komisji Europejskiej (...)).

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona wykładnia znajduje potwierdzenie m.in. w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 czerwca 2015 r., sygn. BPBI/2/4510-381/15/MS,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 11 marca 2015 r., sygn. ILPB3/423-657/14-2/KS,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 lipca 2014 r., sygn. IBPBI/2/423-391/14/JD,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 marca 2014 r., sygn. ITPB3/423-629/14/MK,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 września 2013 r., sygn. IBPBI/2/423-763/13/CzP,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 września 2013 r., sygn. ILPB1/415-708/13-2/AG,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 27 listopada 2012 r., sygn. IPTPB3/423-312/12-2/KJ,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 lipca 2012 r., sygn. IPPB3/423-250/12-2/MS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 oraz części pytania oznaczonego we wniosku nr 1 odnoszącej się do wysokości limitu pomocy publicznej zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.