IBPB-1-3/4510-545/15/IZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-3/4510-545/15/IZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 października 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia prawidłowej stawki amortyzacyjnej dla przyzakładowej oczyszczalni ścieków produkcyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia prawidłowej stawki amortyzacyjnej dla przyzakładowej oczyszczalni ścieków produkcyjnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów mleczarskich. Powstałe na terenie zakładu ścieki produkcyjne charakteryzują się dużym stężeniem zanieczyszczeń substancjami organicznymi i mimo ich dużej biodegradowalności wymagają podczyszczenia zanim zostaną przekazane do oczyszczalni gminnej. W lipcu 2015 r. Spółdzielnia zakończyła inwestycję budowy przyzakładowej oczyszczalni ścieków produkcyjnych. Cała instalacja stanowi integralną całość i żadne pojedyncze elementy nie mogą funkcjonować samodzielnie w procesie oczyszczania ścieków. Jedynie zespolenie wszystkich składowych części w całość gwarantuje poprawne funkcjonowanie oczyszczalni ścieków.

Instalacja z urządzeniami do podczyszczania ścieków została wykonana w zabudowie kontenerowej, w jej skład wchodzą następujące elementy:

* pompa ścieków surowych,

* sito pionowe spiralne,

* zbiornik wyrównawczo-uśredniający z mieszadłem bocznym,

* stacja flotacji,

* stacja dozowania chemikaliów,

* zbiornik do magazynowania osadu,

* wirówka dekantacyjna flotatu i osadu dennego,

* zbiorniki szczelne żelbetowe 2 szt.

W skład obiektu inwentarzowego oprócz urządzeń, aparatów, instalacji wchodzą fundamenty.

Spółdzielnia sklasyfikowała podane wyżej składniki jako jeden obiekt inwentarzowy w grupie 2 podgrupie 21 rodzaju 211 o nazwie według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. Nr 242, poz. 1622) - Rurociągi sieci rozdzielczej oraz linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne, rozdzielcze - oczyszczalnie ścieków.

Spółdzielnia zastosowała stawkę amortyzacyjną 10% pochodzącą z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), a dokładnie z załącznika 1 "Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych", fragment załącznika poniżej:

tabela - załącznik PDF - strona "3"

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką amortyzacyjną Spółdzielnia powinna amortyzować oczyszczalnię ścieków.

Zdaniem Spółdzielni, głównym sercem oczyszczalni ścieków jest instalacja technologiczna, tj. urządzenia, aparaty połączone w sieć technologiczną do oczyszczania ścieków, co jest narażone na dużo szybsze zużycie technologiczne niż inny jakikolwiek obiekt inżynierii lądowej i wodnej.

Ponadto, Spółdzielnia znalazła interpretacje, w których ustalono stawkę amortyzacyjną w wysokości 10%, tj. interpretacja podatkowa nr IBPBI/1/415-1149/14/JS z 16 października 2014 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach oraz interpretacja podatkowa nr I/415/21/06 wydana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kutnie.

Wobec powyższego oczyszczalnia ścieków powinna być amortyzowana wg stawki 10%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.").

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów niewymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają - z zastrzeżeniem art. 16c - stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Tak więc, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

* stanowić własność lub współwłasność podatnika,

* został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,

* być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany jego okres używania musi być dłuższy niż rok,

* winien być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (decyduje zamiar podatnika).

Dopiero po spełnieniu łącznie wszystkich ww. przesłanek, określony składnik majątku spełnia definicję środka trwałego. Przy czym uznaje się, że składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Natomiast, sformułowanie "zdatny do użytku" należy rozumieć jako możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

Przepis art. 16i ust. 1 u.p.d.o.p. stanowi, że odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Kwestie właściwej klasyfikacji środków trwałych zostały unormowane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. z 2010 r. Nr 242, poz. 1622). Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. O zaliczeniu danego środka do odpowiedniej klasyfikacji (grupy, podgrupy i rodzaju) środków trwałych decyduje jego przeznaczenie oraz konstrukcja i wyposażenie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia sklasyfikowała wskazane we wniosku składniki jako jeden obiekt inwentarzowy w grupie 2 podgrupie 21 rodzaju 211 o nazwie według rozporządzenia w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych -Rurociągi sieci rozdzielczej oraz linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne, rozdzielcze - oczyszczalnie ścieków.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że jeżeli w świetle przepisów ww. rozporządzenia Rady Ministrów, stanowiących odrębne przepisy niebędące przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej - przyzakładowa oczyszczalnia ścieków, na którą składają się elementy, o których mowa we wniosku, stanowi w istocie samodzielny kompletny składnik majątku, zakwalifikowany do grupy 2 rodzaju 211 Klasyfikacji Środków Trwałych, to w świetle przepisów u.p.d.o.p. stanowić będzie środek trwały - przyzakładową oczyszczalnię ścieków (pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków określonych w art. 16a u.p.d.o.p.), a właściwą stawką amortyzacyjną dla tego składnika majątku jest stawka 10%.

Zatem, stanowisko Spółdzielni w zakresie ustalenia prawidłowej stawki amortyzacyjnej w stosunku do przyzakładowej oczyszczalni ścieków produkcyjnych uznaje się za prawidłowe.

Zaznaczyć przy tym należy, że ustaleń w ww. zakresie, tj. czy określony składnik majątku stanowi samodzielny środek trwały oraz jaka jest jego Klasyfikacja w świetle KŚT, dokonuje sam podatnik. Powyższe wynika z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z którym zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W razie wątpliwości zainteresowany może zwrócić się o wydanie opinii do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi. Opinie wydawane są na wniosek zainteresowanego podmiotu.

Mając na względzie powyższe, należy zauważyć, że organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji środków trwałych do odpowiedniej grupy. Klasyfikacji tej powinien dokonać sam podmiot gospodarczy przy ewentualnej pomocy uprawnionego organu statystycznego. Z uwagi na powyższe, tut. Organ nie odniósł się do kwestii prawidłowości dokonanej przez Spółdzielnię klasyfikacji środka trwałego na gruncie ww. KŚT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. P. S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl