IBPB-1-3/4510-440/16/TS - Ustalenie, czy przepływy finansowe z tytułu rat pożyczkowych będą stanowiły zdarzenia obojętne podatkowo (brak obowiązku rozpoznania przychodu i kosztu podatkowego).

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 18 maja 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 23 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy przepływy finansowe z tytułu Rat Pożyczkowych będą stanowiły z perspektywy Wnioskodawcy zdarzenia obojętne podatkowo (brak obowiązku rozpoznania przychodu i kosztu podatkowego) (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 23 maja 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy przepływy finansowe z tytułu Rat Pożyczkowych będą stanowiły z perspektywy Wnioskodawcy zdarzenia obojętne podatkowo (brak obowiązku rozpoznania przychodu i kosztu podatkowego).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również jako: "Spółka") jest osobą prawną posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy pożyczek w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego, występując w charakterze pożyczkodawcy (na mocy powyższych umów pożyczek, Wnioskodawca wypłaca pożyczkobiorcom ustalone przez strony kwoty pożyczek przeznaczone na zakup lub refinansowanie zakupu pojazdów, maszyn i urządzeń oraz pokrycie kosztów z tym związanych) (dalej: "Umowy Pożyczki").

Jednocześnie, Wnioskodawca zawarł ze Spółką X (dalej: "Bank") umowę w zakresie wykupu przez Bank wierzytelności z tytułu Umów Pożyczki (dalej: "Umowa zbycia Wierzytelności Pożyczkowych"), tj. przedmiotem sprzedaży na rzecz Banku są wierzytelności wynikające ze zobowiązania pożyczkobiorców do zwrotu kwoty głównej pożyczki i należności ubocznych (dalej jako: "Wierzytelności Pożyczkowe" lub "Raty Pożyczkowe").

Wykup rat pożyczki z danej umowy pożyczki dokonywany jest na podstawie oświadczenia Wnioskodawcy o zawarciu umowy pożyczki wraz z parametrami jej zawarcia. Dokument ten traktowany jest bowiem jako wniosek o wykup rat z danej umowy pożyczki.

Umowa zbycia Wierzytelności Pożyczkowych ma charakter odpłatny. Z tytułu wykupu rat pożyczki, Bank płaci Wnioskodawcy kwotę stanowiącą wartość wszystkich Rat Pożyczkowych (wraz z przyszłymi oczekiwanymi odsetkami) podlegających wykupowi po ich zdyskontowaniu na dzień wykupu. Kwota ta jest wyższa niż wartość nominalna udzielonych pożyczek (sumy kwot głównych pożyczek) z Umów Pożyczek - w związku z tym Umowa zbycia Wierzytelności Pożyczkowej wypełnia znamiona tzw. sprzedaży z premią. Przykładowo: Wierzytelność Pożyczkowa (suma wszystkich Rat Pożyczkowych) 110 zł (tekst jedn.: kwota nominalna udzielonej pożyczki - 100 zł oraz należności uboczne - 10 zł) sprzedawana jest za kwotę 105 zł. Tym samym, w związku z wykupem przez Bank Rat Pożyczkowych, Wnioskodawca realizuje dochód podatkowy. Dodatkowo, od każdej wykupionej wierzytelności Bank pobiera prowizję.

Uiszczane przez pożyczkobiorców Raty Pożyczkowe z Umów Pożyczek wpłacane są na określony rachunek bankowy, a do środków tych, w związku z zawarciem Umowy Zbycia Wierzytelności, uprawniony jest Bank (Bank zaspokaja swoją wierzytelność z Umowy Zbycia Wierzytelności z wpłacanych Rat Pożyczkowych - w związku z zawarciem Umowy Zbycia Wierzytelności, właścicielem i ekonomicznym beneficjentem uiszczanych Rat Pożyczkowych jest Bank).

W powyższej sytuacji nie dochodzi do cesji samej Umowy Pożyczki. Pożyczkodawcą z tytułu Umów Pożyczek nadal pozostaje Wnioskodawca oraz Wnioskodawca ponosi ryzyko niespłacania przez pożyczkobiorców zobowiązań (w przypadku braku spłat Rat Pożyczkowych przez pożyczkobiorców, Wnioskodawca jest zobowiązany do ich uiszczenia na rzecz Banku).

Szczegółowe postanowienia Umowy Zbycia Wierzytelności regulowane są w generalnej (ramowej) umowie o wykup rat leasingowych oraz w aneksie do tej umowy w zakresie zbycia Rat Pożyczkowych - szczegółowe aspekty zbycia Rat Pożyczkowych regulowane są w aneksie, który w sprawach nieuregulowanych odsyła do odpowiednich postanowień generalnej (ramowej) umowy o wykup rat leasingowych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przepływy finansowe z tytułu Rat Pożyczkowych (wpłacenie Rat Pożyczkowych przez pożyczkobiorców na określony rachunek bankowy i udostępnienie tych środków Bankowi jako podmiotowi uprawnionemu do Rat Pożyczkowych na podstawie Umowy Zbycia Wierzytelności) będą stanowiły z perspektywy Wnioskodawcy zdarzenia obojętne podatkowo (brak obowiązku rozpoznania przychodu i kosztu podatkowego), z uwagi na okoliczność, że powyższe przepływy pieniężne stanowią jedynie techniczne rozliczenie transakcji Zbycia Wierzytelności Pożyczkowych (które to zbycie zostaje opodatkowane już w momencie przeniesienia prawa do Wierzytelności Pożyczkowych)... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, same przepływy finansowe z tytułu Rat Pożyczkowych (wpłacenie Rat Pożyczkowych przez pożyczkobiorców na określony rachunek bankowy i udostępnienie tych środków Bankowi jako podmiotowi uprawnionemu do Rat Pożyczkowych na podstawie Umowy Zbycia Wierzytelności) będą stanowiły z perspektywy Wnioskodawcy zdarzenia obojętne podatkowo (brak obowiązku rozpoznania przychodu i kosztu podatkowego), z uwagi na okoliczność, że powyższe przepływy pieniężne stanowią jedynie techniczne rozliczenie transakcji Zbycia Wierzytelności Pożyczkowych (które to zbycie zostaje opodatkowane już w momencie przeniesienia prawa do Wierzytelności Pożyczkowych).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "Ustawa CIT"), przychodami są co do zasady otrzymane pieniądze. Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane.

W ocenie Wnioskodawcy, do przychodów podatkowych zalicza się tylko te przychody, które są podatnikowi należne, a więc w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Kategoria ta obejmuje zatem przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Natomiast, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, uiszczane przez pożyczkobiorców Raty Pożyczkowe z Umów Pożyczek wpłacane są na określony rachunek bankowy, a do środków tych po podpisaniu Umowy Zbycia Wierzytelności uprawniony jest Bank (Bank zaspokaja swoją wierzytelność z Umowy Zbycia Wierzytelności z wpłacanych Rat Pożyczkowych - w związku z zawarciem Umowy Zbycia Wierzytelności, właścicielem i ekonomicznym beneficjentem uiszczanych Rat Pożyczkowych jest Bank).

Konsekwentnie, zdaniem Wnioskodawcy, same przepływy finansowe Rat Pożyczkowych (wpłacenie Rat Pożyczkowych przez pożyczkobiorców na określony rachunek bankowy i udostępnienie tych środków Bankowi jako podmiotowi uprawnionemu do Rat Pożyczkowych na podstawie Umowy Zbycia Wierzytelności) będą stanowiły z perspektywy Wnioskodawcy zdarzenia obojętne podatkowo (brak obowiązku rozpoznania przychodu i kosztu podatkowego), z uwagi na okoliczność, że powyższe przepływy pieniężne stanowią jedynie techniczne rozliczenie transakcji Zbycia Wierzytelności Pożyczkowych (które to zbycie zostaje opodatkowane już w momencie przeniesienia prawa do Wierzytelności Pożyczkowych - brak zatem definitywnego przysporzenia majątkowego po stronie Wnioskodawcy).

Powyżej zaprezentowane stanowisko potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 maja 2015 r. (sygn. ILPB3/4510-1-59/15-3/KS): "przepływy z tytułu spłat przypadających na sprzedaną wierzytelność, które Spółka otrzyma i przekaże Kupującemu po dacie przeprowadzenia transakcji sprzedaży będą dla Spółki neutralne podatkowo (tzn. Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu ani kosztu podatkowego z związku z odpowiednio ich otrzymaniem i przekazaniem Kupującemu)".

Podobnie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 stycznia 2014 r. o sygn. IBPBI/2/423-1373/13/AP i IBPBI/2/423-1569/13/AP.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, same przepływy finansowe Rat Pożyczkowych (wpłacenie Rat Pożyczkowych przez pożyczkobiorców na określony rachunek bankowy i udostępnienie tych środków Bankowi jako podmiotowi uprawnionemu do Rat Pożyczkowych na podstawie Umowy Zbycia Wierzytelności) będą stanowiły z perspektywy Wnioskodawcy zdarzenia obojętne podatkowo (brak obowiązku rozpoznania przychodu i kosztu podatkowego), z uwagi na okoliczność, że powyższe przepływy pieniężne stanowią jedynie techniczne rozliczenie transakcji Zbycia Wierzytelności Pożyczkowych (które to zbycie zostaje opodatkowane już w momencie przeniesienia prawa do Wierzytelności Pożyczkowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.