IBPB-1-3/4510-286/16/SK - Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na wynagrodzenia i narzuty na wynagrodzenia pracowników działających w związkach zawodowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 marca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 21 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na wynagrodzenia i narzuty na wynagrodzenia pracowników działających w związkach zawodowych - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na wynagrodzenia i narzuty na wynagrodzenia pracowników działających w związkach zawodowych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 18 września 2015 r. Spółka X S.A. oraz spółki od niej zależne zawarły umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej (dalej: "PGK") w rozumieniu przepisów ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p.").

Zgodnie z tą umową:

* PGK została utworzona na okres co najmniej trzech lat podatkowych,

* rokiem podatkowym PGK jest rok kalendarzowy,

* Spółka X S.A. została wyznaczona na spółkę reprezentującą PGK w zakresie obowiązków wynikających z u.p.d.o.p. oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.).

Podstawa opodatkowania PGK jest obliczana zgodnie z art. 7a u.p.d.o.p., w związku z art. 7 ust. 1 -3 tej ustawy.

Ww. umowa została zarejestrowana przez właściwy urząd skarbowy. Pierwszy rok podatkowy PGK rozpoczyna się w dniu 1 stycznia 2016 r.

Spółka wchodząca w skład PGK (dalej: "Spółka") zatrudnia pracowników, którzy zrzeszają się w związkach zawodowych, zarówno zakładowych, jak i międzyzakładowych. W ramach Spółki, może działać wiele organizacji pracowniczych stanowiących związki zawodowe w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1881, dalej: "ustawa o związkach zawodowych"), w stosunku do których Spółka (pracodawca) ma określone zobowiązania.

Zgodnie z art. 25 ust. 2, art. 31 ust. 3 oraz art. 341 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, pracodawca zatrudniający pracowników będących członkami związków zawodowych działających u tego pracodawcy, jest zobowiązany zwolnić z obowiązku świadczenia pracy określoną liczbę pracowników, na określony czas pełnienia przez nich funkcji w zarządzie organizacji związkowej lub na czas wykonywania doraźnych czynności przez pracowników, wynikających z ich przynależności do związku zawodowego. Jednocześnie, w okresie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy w związku z pełnieniem funkcji w organizacji pracowniczej/związku zawodowym, pracownik ma zagwarantowane prawo do wynagrodzenia za pracę (w tym zakresie jednak, to zarząd danej organizacji pracowniczej/związku zawodowego podejmuje decyzję, czy dany pracownik będzie z tego prawa korzystał). Koszty wynagrodzeń (wraz z narzutami) tych oddelegowanych pracowników ma obowiązek pokryć pracodawca.

Powyższe zasady (wynikające z ustawy o związkach zawodowych) są respektowane przez Spółkę. W związku z czym zwalnia ona z obowiązku świadczenia pracy tych pracowników, którzy pełnią funkcje związkowe w związkach zawodowych. Jednocześnie, zgodnie z decyzją podjętą przez odpowiednie organy związków zawodowych działających w Spółce (pracodawcy), pracownikom tym wypłacane są wynagrodzenia za czas pełnienia funkcji związkowej, a także pokrywane dodatkowe koszty pracownicze związane z wypłatą wynagrodzenia, tj. narzuty na wynagrodzenia takie jak składki na ubezpieczenie.

Wnioskodawca ponadto informuje, że w latach ubiegłych, Spółka X S.A. - jako samodzielny podatnik podatku CIT - otrzymała interpretację indywidualną Znak: ILPB3/423-436/13-2/JG z 12 grudnia 2013 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku (uznając stanowisko Spółki za prawidłowe). Jednakże z uwagi na fakt, że od dnia 1 stycznia 2016 r. podatnikiem podatku CIT jest PGK, ponowne wystąpienie z niniejszym wnioskiem jest uzasadnione.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone na wynagrodzenia i narzuty na wynagrodzenia pracowników Spółki zwolnionych z obowiązku świadczenia pracy w związku z pełnieniem funkcji w związku zawodowym (zgodnie z przepisami ustawy o związkach zawodowych) stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę na wynagrodzenia i narzuty na wynagrodzenia pracowników Spółki zwolnionych z obowiązku świadczenia pracy w związku z pełnieniem funkcji w związku zawodowym (zgodnie z przepisami ustawy o związkach zawodowych) stanowią koszty podatkowe w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Ze wskazanego przepisu wynika, że warunkami, które muszą być spełnione aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt podatkowy są:

* poniesienie wydatku przez podatnika,

* poniesione w związku z prowadzona działalnością,

* brak wskazania wydatku w katalogu kosztów niepodatkowych zawartym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia, tzw. koszty pośrednie.

Najpowszechniejszym kosztem występującym w zakładzie pracy jest wynagrodzenie dla zatrudnionych pracowników. Należy jednak pamiętać, że nie każde świadczenie na rzecz pracownika, które stanowi dla niego przychód, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Aktem prawnym gwarantującym pracownikowi (członkowi zarządu związku zawodowego), zwolnionemu z obowiązku świadczenia pracy, otrzymanie wynagrodzenia od pracodawcy jest ww. ustawa o związkach oraz akty wykonawcze do tej ustawy.

Zgodnie z regulacjami ustawy o związkach zawodowych, pracodawcy są zobowiązani ponosić koszty wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne, związane z zatrudnianiem pracownika zwolnionego/oddelegowanego do pracy w związkach zawodowych.

Powyższe oznacza, że konieczność zwolnienia określonych pracowników Spółki (z obowiązku świadczenia pracy) do pełnienia funkcji związkowej oraz wypłaty im standardowego wynagrodzenia za czas zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy wynika z przepisów prawa (ustawa o związkach zawodowych), co potwierdza, że wydatki ponoszone na wynagrodzenia tych pracowników są niejako realizacją obowiązków wynikających z przepisów prawa. Dlatego też, Spółka ponosząc te wydatki pozostaje w zgodzie z przepisami prawnymi, utrzymuje dobre relacje ze związkami zawodowymi, co pozwała jej na efektywne prowadzenie działalności gospodarczej (minimalizowanie ryzyka protestów pracowniczych, bądź zarzutów naruszania prawa, motywowanie pracowników, dawanie poczucia odpowiedniego zabezpieczenia interesów pracowniczych). W rezultacie więc, wydatki te w sposób pośredni przekładają się na zabezpieczenie źródła przychodów podatkowych. W związku z tym, że nie zostały trwale uznane za wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów (w oparciu o art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.), w rozliczeniu podatku dochodowego winny być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wnioskodawca wskazuje również, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych (interpretacja Znak: IPPB5/423-244/13-6/JC, Znak: IPTPB3/423-189/12-4/KJ, Znak: IPTPB3/423-59/12-2/IR), co dodatkowo zostało potwierdzone także w interpretacji indywidualnej Znak: ILPB3/423-436/13-2/JG wydanej w 2013 r. dla Spółki X S.A.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie stanu faktycznego wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.