IBPB-1-3/4510-106/16/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 16 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 grudnia 2015 r.), uzupełnionym 25 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w związku z aportem Działu handlu hurtowego do Wnioskodawcy, będzie on miał prawo do rozpoznania jako kosztów uzyskania przychodów wydatków ujętych na potrzeby księgowe jako rozliczenia międzyokresowe kosztów w okresie, w którym zostaną one wykazane w księgach rachunkowych Wnioskodawcy jako koszt (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w związku z aportem Działu handlu hurtowego do Wnioskodawcy, będzie on miał prawo do rozpoznania jako kosztów uzyskania przychodów wydatków ujętych na potrzeby księgowe jako rozliczenia międzyokresowe kosztów w okresie, w którym zostaną one wykazane w księgach rachunkowych Wnioskodawcy jako koszt.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa polskiego i podmiotem Grupy kapitałowej (dalej: "Grupa"). Wnioskodawca pełni w ramach Grupy funkcję operatora logistycznego zajmującego się w szczególności zadaniami związanymi z transportem leków, wyrobów medycznych oraz środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego (dalej łącznie: "Towary") sprzedawanych przez X S.A. - wiodącą spółkę Grupy, której akcje są notowane na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych.

W związku z koniecznością dostosowania działalności Grupy do wymogów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie wymagań Dobrej Praktyki Dystrybucyjnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 381) ("Rozporządzenie"), planowana jest restrukturyzacja Grupy, która ma polegać na wydzieleniu w ramach X S.A. jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność w zakresie hurtowego obrotu Towarami (dalej: "Dział handlu hurtowego"). W świetle przepisów Rozporządzenia, podmiot prowadzący działalność w zakresie obrotu hurtowego Towarami będzie zobowiązany do posiadania stosownego zezwolenia na prowadzenie tej działalności w każdej lokalizacji. Obecnie X S.A. posiada jedno stosowne zezwolenie, prowadząc działalność w 8 lokalizacjach. W celu dostosowania prowadzonej działalności do przepisów prawa, Dział handlu hurtowego zostanie przeniesiony do Wnioskodawcy, skutkiem czego podniesiony zostanie kapitał zakładowy poprzez aport tego działu. Przeniesienie Działu handlu hurtowego na Spółkę stanowi wyraz dostosowania się do wymogów Rozporządzenia, ponieważ aktualnie Wnioskodawca posiada zezwolenia na prowadzenie działalności w każdej z 8 lokalizacji, w której prowadzić będzie działalność w ramach Działu handlu hurtowego. Ponadto, Wnioskodawca (który w całości jest kontrolowany przez X S.A., posiadający 100% kapitału zakładowego w tej spółce), pełni w ramach Grupy funkcję operatora logistycznego zajmującego się w szczególności zadaniami związanymi z transportem i konsygnacją Towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę. W następstwie aportu komplementarne wobec siebie obszary, tj. obrót hurtowy i logistyka zostaną połączone w ramach jednego podmiotu Grupy.

Planowane zmiany, wymuszone koniecznością dostosowania się do wskazanych powyżej regulacji prawnych, mają na celu wprowadzenie zmian w strukturze Grupy. Celem tych zmian jest doprowadzenie do sytuacji, w której struktura Grupy będzie ukształtowana na zasadach właściwych dla holdingu, tj.:

* istnieje jeden podmiot, którego akcje są notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, którego głównym celem jest działalność holdingowa polegająca na zarządzaniu spółkami zależnymi wchodzącymi w skład Grupy,

* podmiot ten nie prowadzi podstawowej działalności operacyjnej dla Grupy obejmującej hurtowy obrót Towarami, lecz co do zasady zajmować się będzie innymi obszarami działalności gospodarczej,

* główna działalność operacyjna polegająca na hurtowym obrocie Towarami w ramach Grupy prowadzona będzie przez spółki zależne, w szczególności przez Wnioskodawcę, do którego wniesiony zostanie Dział handlu hurtowego X S.A.

W kontekście powyższych założeń, po przeprowadzeniu restrukturyzacji, X S.A. będzie pełniła głównie funkcję tzw. spółki holdingowej, tj. podmiotu wyspecjalizowanego, odpowiedzialnego za zarządzanie spółkami wchodzącymi w skład Grupy. W zakresie dotychczasowych zadań Wnioskodawcy pozostaną również pozostałe rodzaje działalności, które aktualnie mają charakter poboczny lub pomocniczy w stosunku do głównego źródła przychodów Spółki, tj. np. działalność hotelarsko-gastronomiczna.

Wyodrębnienie i aport Działu handlu hurtowego.

XSA. w pierwszej kolejności dokona wydzielenia zorganizowanej części swojego przedsiębiorstwa obejmującego Dział handlu hurtowego, który funkcjonuje samodzielnie niezależnie od innych komórek organizacyjnych X S.A. (w tym działu zajmującego się działalnością hotelarsko-gastronomiczna).

Do wyodrębnionego Działu handlu hurtowego przydzielone zostaną wybrane zobowiązania oraz składniki majątkowe (obejmujące m.in. środki trwałe, zapasy, Towary, wybrane należności i środki pieniężne). Po wyodrębnieniu, Dział handlu hurtowego zostanie wniesiony do Wnioskodawcy w drodze wkładu niepieniężnego (dalej: "Aport"). Dział handlu hurtowego wyodrębniony z X S.A. będzie stanowił w dacie Aportu zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"), (dalej: "ZCP").

Wnioskodawca zaznacza, że on sam oraz X S.A., jako podmiot wnoszący Aport, zwrócili się do Dyrektora tutejszej Izby Skarbowej o potwierdzenie w drodze interpretacji indywidualnej, że Dział handlu hurtowego stanowi ZCP.

W ramach Aportu Działu handlu hurtowego Wnioskodawca otrzyma składniki majątkowe potrzebne do prowadzenia działalności, w szczególności:

* środki trwale, niektóre wartości niematerialne i prawne oraz Towary przypisane do Działu handlu hurtowego,

* prawa i obowiązki wynikające z umów leasingu nieruchomości zawartych przez X S.A. (w tym dotyczące magazynów, w których znajdują się zapasy związane z działalnością Działu handlu hurtowego),

* wybrane należności związane z działalnością Działu handlu hurtowego (dalej: "Należności"),

* część środków pieniężnych X SA.

Po otrzymaniu Aportu, Wnioskodawca będzie kontynuował działalność przypisaną do Działu handlu hurtowego i w konsekwencji, będzie sprzedawał Towary i uzyskiwał wpływy pieniężne z tytułu regulowania Należności przez kontrahentów.

Ponadto, w ramach Działu handlu hurtowego X S.A. poniosła wydatki, które zostały na potrzeby księgowe ujęte jako czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów ("RMK"). Rozliczenia te służą rozliczeniu w czasie kosztów wynikających m.in. z remontów środków trwałych, opłat z tytułu leasingu operacyjnego, czynszów najmu, prenumerat i ubezpieczeń majątkowych. Wartość tych czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów będzie zatem wchodziła w skład Aportu (a w konsekwencji, rozliczenia międzyokresowe kosztów zostaną nabyte przez Wnioskodawcę).

Koszty ujęte jako RMK zostały przez X S.A. rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów jedynie w zakresie, w jakim zostały ujęte w księgach rachunkowych tej spółki jako koszt, tj. X S.A. rozpoznała jako koszty uzyskania przychodów jedynie tę część RMK, która została ujęta w jej księgach jako koszty księgowe. Po dokonaniu Aportu, Wnioskodawca będzie kontynuował zaliczanie nabytych RMK do kosztów księgowych proporcjonalnie do okresu, którego te nabyte RMK dotyczą (tekst jedn.: generalnie, Spółka zaliczy do kosztów księgowych wartość RMK w tej części, w jakiej nie została ona uprzednio zaliczona jako koszt księgowy i podatkowy przez X S.A).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z aportem Działu handlu hurtowego do Wnioskodawcy, będzie on miał prawo do rozpoznania jako kosztów uzyskania przychodów wydatków ujętych na potrzeby księgowe jako rozliczenia międzyokresowe kosztów w okresie, w którym zostaną one wykazane w księgach rachunkowych Wnioskodawcy jako koszt... (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on miał prawo do rozpoznania jako koszty uzyskania przychodów wydatki ujęte na potrzeby księgowe jako rozliczenia międzyokresowe kosztów w okresie, w którym zostaną one wykazane w księgach rachunkowych Wnioskodawcy jako koszt.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego), w skład wnoszonego aportem Działu handlu hurtowego wejdą także RMK dotyczące m.in. remontów środków trwałych, opłat z tytułu leasingu operacyjnego, czynszów najmu, prenumerat, ubezpieczeń majątkowych i opłat za użytkowanie wieczyste, które, w opinii Wnioskodawcy, będą stanowić jego koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Z powyższego wynika, że wydatek będący kosztem uzyskania przychodów powinien spełnić następujące warunki:

Ad. a)

Wydatki ujęte jako RMK dotyczące m.in. remontów środków trwałych, opłat z tytułu leasingu operacyjnego, czynszów najmu, prenumerat, ubezpieczeń majątkowych i opłat za użytkowanie wieczyste służą osiąganiu przychodów z działalności gospodarczej Działu handlu hurtowego, są związane z tą działalnością i umożliwią Wnioskodawcy osiąganie przychodów. Jako takie, mogą zostać uznane za poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ad. b)

Kategorie kosztów rozliczanych księgowo za pomocą RMK i rozpoznawanych przez X S.A. jako koszty uzyskania przychodów nie znajdują się w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

RMK są wykorzystywane do rozliczania w czasie transakcji, które zostały zawarte i udokumentowane w jednym okresie, a dotyczących innych okresów rozliczeniowych.

Kwoty ujęte jako RMK, prezentowane są po stronie aktywów i odpisywane są w koszty księgowe proporcjonalnie do upływu okresu którego dotyczą. Skutkiem tego, X S.A. rozpoznaje te koszty jako koszty uzyskania przychodów wraz z pojawieniem się w okresie odpowiadających im przychodów (w przypadku kosztów bezpośrednich) albo w momencie ujęcia ich jako kosztów księgowych (w przypadku kosztów pośrednich), co jest zgodne z aktualnym podejściem organów podatkowych, zawartym chociażby w takich interpretacjach jak interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 6 listopada 2015 r., sygn. IPPB6/4510-309/15-2/TO zgodnie z którą: Dla celów podatkowych momentem poniesienia kosztów pośrednich, będzie moment ujęcia przedmiotowych wydatków w księgach jako kosztu na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego.

W związku z powyższym, koszty rozliczane księgowo za pomocą RMK przenoszone na Wnioskodawcę w ramach aportu Działu handlu hurtowego będą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

W przypadku aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustawodawca uregulował kwestię określenia wartości podatkowej składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w art. 15 ust. 1s ustawy o CIT. Na podstawie tego przepisu ustawodawca zobowiązał podatnika do ujęcia tych składników majątku zgodnie z wartościami wynikającymi z ksiąg podatkowych wnoszącego aport. W świetle bowiem art. 15 ust. 1s pkt 1 ustawy o CIT, w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, wartość tych składników ustala się w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład. W myśl natomiast pkt 2 - w przypadku pozostałych składników, ich wartość ustala się w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że RMK są składnikiem majątku wchodzącym w skład przedsiębiorstwa (innym niż środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne) i dlatego Spółka będzie mogła ustalić ich wartość w wysokości wynikającej z ksiąg podatkowych X S.A.

Zgodnie z art. 4a pkt 2 ustawy o CIT, składniki majątkowe to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT. W świetle art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowość (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.), aktywa to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Tak więc, w związku z powyższym, aktywa powinny:

RMK mogą być uznane za aktywa ponieważ:

ad. a) są zasobami majątkowymi, ponieważ prezentują wartość poniesionych przez X S.A. kosztów (pokrytych następnie przez Spółkę udziałami wydanymi na rzecz X S.A.), z których będzie korzystał Wnioskodawca, np. będzie on otrzymywał prenumeraty zamówione przez X S.A.;

ad. b) mają wiarygodnie określoną wartość w oparciu np. o uiszczone ceny usług;

ad. c) powstały w wyniku przeszłych zdarzeń, takich jak m.in. opłacenie nabywanych usług lub czynszów;

ad. d) spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych związanych np. z możliwością korzystania z nabytych uprzednio usług lub brakiem konieczności zapłaty opłat i czynszów.

Zatem, RMK są składnikiem majątku wchodzącym w skład przedsiębiorstwa (innym niż środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne) i dlatego Spółka będzie mogła ustalić ich wartość w wysokości wynikającej z ksiąg podatkowych X S.A. Ta wartość będzie jednocześnie podlegała zaliczeniu do kosztów podatkowych w okresie, w którym dany wydatek zostanie ujęty jako koszt na potrzeby księgowe (po dokonaniu Aportu Wnioskodawca będzie zaliczał wydatki ujęte na kontach RMK do kosztów księgowych proporcjonalnie do okresu, którego dane RMK dotyczą).

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie wskazać że, jak przedstawił w opisie zdarzenia przyszłego, koszty ujęte księgowo jako RMK zostały zaliczone przez X S.A. do kosztów uzyskania przychodu jedynie w zakresie, w jakim zostały, w miarę upływu czasu, zaliczone do kosztów księgowych w związku z czym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do sytuacji, w której w razie zaliczenia przez Wnioskodawcę przejętych RMK do kosztów uzyskania przychodów, koszty uzyskania przychodów zostałyby rozpoznane dwa razy - raz przez X S.A., a raz przez Wnioskodawcę.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę literalne brzmienie art. 15 ust. 1s ustawy o CIT, Spółka stoi na stanowisku, że będzie ona miała prawo do rozpoznania jako koszty uzyskania przychodów wydatki ujęte na potrzeby księgowe jako czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów w okresie, w którym zostaną one wykazane w księgach rachunkowych Wnioskodawcy jako koszt.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku, tj. w sytuacji w której, dojdzie do wniesienia przez X S.A zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Działu handlu hurtowego) w drodze aportu do Wnioskodawcy, nie będą miały zastosowania przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) regulujące zagadnienia sukcesji podatkowej zawarte w art. 93-93e tej ustawy. W konsekwencji, aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie pociągał za sobą kontynuacji rozliczeń podatkowych Działu handlu hurtowego na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Przepis sformułowany przez ustawodawcę ma charakter ogólny (tzw. klauzula generalna). Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie.

Z ww. przepisów jasno wynika, że warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest w pierwszej kolejności poniesienie go przez podatnika zaliczającego ten wydatek do kosztów uzyskania przychodów, tj. musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że planowana jest restrukturyzacja Grupy, która ma polegać na wydzieleniu w ramach X S.A. jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność w zakresie hurtowego obrotu Towarami ("Dział handlu hurtowego"). Dział handlu hurtowego zostanie wniesiony do Wnioskodawcy w drodze wkładu niepieniężnego. Ponadto, w ramach Działu handlu hurtowego X S.A. poniosła wydatki, które zostały na potrzeby księgowe ujęte jako czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów (RMK). Koszty ujęte jako RMK zostały przez X S.A. rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów jedynie w zakresie, w jakim zostały ujęte w księgach rachunkowych tej spółki jako koszt.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro jak wskazano we wniosku X S.A. poniosła wydatki z tytułu m.in. remontów środków trwałych, opłat z tytułu leasingu operacyjnego, czynszów najmu, prenumerat i ubezpieczeń majątkowych, które zostały na potrzeby księgowe ujęte jako rozliczenia międzyokresowe kosztów, to z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie poniósł z tego tytułu żadnego wydatku w sensie ekonomicznym oraz, co wskazano na wstępie, w niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy dotyczące sukcesji podatkowej, to Wnioskodawca nie będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków nierozliczonych przez X S.A.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Ponadto, nadmienić należy że przedmiotem wniosku nie była ocena, czy masa majątkowa, która zostanie wniesiona do Spółki w drodze aportu stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. Zatem tut. Organ, będąc związany zakresem przedmiotowym wniosku, w niniejszej interpretacji przyjął założenie, że przedmiot aportu w istocie stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.