IBPB-1-2/4510-914/15/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPB-1-2/4510-914/15/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 28 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki w formie opłat leasingowych, tj. całość rat kapitałowych, jak i część rat odsetkowych poniesiona do dnia przyjęcia przedmiotu leasingu do używania, z tytułu wykorzystywania używanych maszyn i urządzeń (stanowiących elementy inwestycji Spółki na terenie SSE), będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, o ile zostaną poniesione do dnia określonego w Zezwoleniu jako daty zakończenia inwestycji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki w formie opłat leasingowych, tj. całość rat kapitałowych, jak i część rat odsetkowych poniesiona do dnia przyjęcia przedmiotu leasingu do używania, z tytułu wykorzystywania używanych maszyn i urządzeń (stanowiących elementy inwestycji Spółki na terenie SSE), będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, o ile zostaną poniesione do dnia określonego w Zezwoleniu jako daty zakończenia inwestycji.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE" lub "Strefa") m.in. w oparciu o zezwolenie z 30 czerwca 2014 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE (dalej: "Zezwolenie").

Zgodnie z jego treścią, Spółka została zobligowana do spełnienia następujących warunków:

* poniesienia na terenie Strefy wydatków rozumianych jako wydatki określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm., dalej: "rozporządzenie strefowe") w wysokości co najmniej 30 mln zł w terminie do dnia 31 grudnia 2017 r.,

* zwiększenia dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 1157 osób, poprzez zatrudnienie na terenie Strefy po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 30 nowych pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2017 r. oraz utrzymania na terenie Strefy zatrudnienia na poziomie łącznie co najmniej 1187 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2022 r.

* W przypadku osiągnięcia docelowego poziomu zatrudnienia w liczbie 1187 pracowników przed dniem 31 grudnia 2017 r. zatrudnienie to zostanie utrzymane przez okres 5 lat od momentu jego osiągnięcia.

* zakończenia inwestycji w terminie do 31 grudnia 2017 r.

Intencją Spółki jest korzystanie z pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji tj. w oparciu o przepis § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia strefowego.

Wnioskodawca posiada status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu Załącznika 1 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. U.UE.L 214.3 z 09.08.2008).

Intencją Wnioskodawcy jest, aby w wyniku realizacji inwestycji, w odniesieniu do której ubiegał się o Zezwolenie, uzyskać możliwość korzystania z budynku i parku maszynowego dostosowanego do jego potrzeb.

Spółka rozważa różne scenariusze przeprowadzenia projektu inwestycyjnego. Jedną z możliwości jest zaangażowanie w obsługę procesu inwestycyjnego inwestora (dalej: "Inwestor") będącego spółką powołaną do prowadzenia tego typu działalności, oraz jednocześnie podmiotem powiązanym wobec Spółki w rozumieniu przepisów art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT").

Jeżeli w powyżej wskazany proces zaangażowany zostanie Inwestor, możliwe, że zakres jego zadań obejmie wytworzenie na rzecz Spółki nowego budynku oraz parku maszynowego. W tym celu Inwestor może m.in.:

(i) nabyć od podmiotów trzecich nowe maszyny i urządzenia, używane maszyny i urządzenia oraz materiały pozyskane z innych maszyn i urządzeń wykorzystywanych uprzednio przez podmiot trzeci,

(ii) dokonać rozbudowy i modernizacji maszyn i urządzeń uprzednio używanych przez podmiot trzeci celem przygotowania ich do użytkowania przez Spółkę,

(iii) wytworzyć na potrzeby Spółki maszyny i urządzenia z wykorzystaniem elementów pochodzących z aktywów uprzednio używanych przez podmiot trzeci,

(iv) zlecić innym podmiotom dokonanie działań w zakresie opisanym w punktach (ii), (iii) oraz budowę budynku hali produkcyjnej/realizację prac budowlanych.

Jest przy tym możliwe, że park maszynowy przygotowany przez Inwestora na potrzeby Spółki zostanie jej udostępniony na podstawie umowy leasingu finansowego, obejmującej zobowiązanie do nabycia przedmiotu leasingu po jego zakończeniu.

W przypadku podjęcia decyzji o współpracy z Inwestorem w oparciu o umowę leasingu finansowego, którego przedmiotem będą maszyny i urządzenia składające się łącznie na park maszynowy, nie jest wykluczone, że:

(i) rozliczenia z tytułu umowy leasingu finansowego obejmować będą konieczność uiszczenia opłaty wstępnej stanowiącej spłatę części wartości przedmiotu leasingu (nieuwzględniającej odsetek),

(ii) uiszczanie przez Spółkę opłat leasingowych (rat kapitałowych i odsetkowych oraz ewentualnej opłaty wstępnej) może odbywać się w drodze potrącenia z wierzytelnościami przysługującymi Inwestorowi wobec Spółki, w oparciu o normę wynikającą z art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm., dalej: "Kodeks cywilny").

Istnieje również możliwość, że w przyszłości dojdzie do połączenia Spółki z Inwestorem w sposób określony w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm., dalej: "Kodeks spółek handlowych"). Niewykluczone, że ww. połączenie nastąpi w trakcie trwania umowy leasingu finansowego, przykładowo, po roku, dwóch lub trzech od dnia jej zawarcia.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy, w przypadku podjęcia przez Spółkę decyzji o zaangażowaniu Inwestora w realizację przedsięwzięcia, o którym mowa w zaprezentowanym opisie zdarzenia przyszłego, oraz zawarcia z nim umowy leasingu finansowego uwzględniającego zobowiązanie do nabycia przedmiotu leasingu po jego zakończeniu, wydatki w formie opłat leasingowych, tj. (i) całość rat kapitałowych, (ii) jak i część rat odsetkowych poniesiona do dnia przyjęcia przedmiotu leasingu do używania, z tytułu wykorzystywania używanych maszyn i urządzeń (stanowiących elementy inwestycji Spółki na terenie SSE), będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia strefowego, o ile zostaną poniesione do dnia określonego w Zezwoleniu jako daty zakończenia inwestycji... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku podjęcia przez Spółkę decyzji o zaangażowaniu Inwestora w realizację przedsięwzięcia, o którym mowa w zaprezentowanym opisie zdarzenia przyszłego, oraz zawarcia z nim umowy leasingu finansowego uwzględniającego zobowiązanie do nabycia przedmiotu leasingu po jego zakończeniu, wydatki w formie opłat leasingowych, tj. (i) całość rat kapitałowych, (ii) jak i część rat odsetkowych poniesionych do dnia przyjęcia przedmiotu leasingu do używania, z tytułu wykorzystywania używanych maszyn i urządzeń (stanowiących elementy inwestycji Spółki na terenie SSE), będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia strefowego, o ile zostaną poniesione do dnia określonego w Zezwoleniu jako daty zakończenia inwestycji.

Uwagi ogólne

W myśl art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm., (winno być: Dz. U. z 2015 r. poz. 282) dalej: "ustawy o SSE"), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, ustanawiającym zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego przez przedsiębiorców strefowych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomoc publiczna udzielana jest podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie Strefy na podstawie zezwolenia z tytułu: (i) kosztów nowej inwestycji lub (ii) tworzenia nowych miejsc pracy. Jak wskazano w zaprezentowanym opisie zdarzenia przyszłego, intencją Spółki jest korzystanie ze zwolnienia podatkowego w oparciu o wartość wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. W odniesieniu do Spółki zastosowanie znajduje zatem przepis § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia strefowego, zgodnie z którym wielkość pomocy regionalnej z tytułu realizacji nowej inwestycji liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy ustalonej dla danego obszaru i kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, określonych w § 6 ww. rozporządzenia.

Definicja wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą

Stosownie do § 6 ust. 1 rozporządzenia strefowego, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie SSE w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1.

ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2.

ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika,

3.

kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4.

ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5.

kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem, że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6.

cena nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawa, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

W świetle wskazanego przepisu, aby dany wydatek mógł zostać uznany za wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą publiczną muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

(i) wydatek musi należeć do jednej z kategorii wymienionych w § 6 ust. 1 rozporządzenia strefowego,

(ii) wydatek musi zostać poniesiony na terenie Strefy w trakcie obowiązywania Zezwolenia.

Brak zastosowania kryterium "nowości" do środków trwałych będących przedmiotem leasingu

W opinii Wnioskodawcy, wydatki związane z leasingiem finansowym maszyn i urządzeń uprzednio używanych przez podmiot trzeci wpisują się w definicję wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną wynikającą z rozporządzenia strefowego (o ile zostaną poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia), z uwagi na fakt, że:

(i) wydatki będą ponoszone na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Inwestorem, która będzie mieć postać leasingu finansowego, jak również będzie zawierać zobowiązanie Spółki do nabycia objętych jej zakresem aktywów z dniem zakończenia umowy,

(ii) przedmiotem umowy będą aktywa inne niż grunty, budynki i budowle.

W myśl § 6 ust. 7 rozporządzenia strefowego, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zakupione przez przedsiębiorcę innego niż mały i średni, mają być nowe. Interpretacja tegoż przepisu prowadzi do konkluzji, że koszty inwestycji równe cenie nabycia albo kosztowi wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych (pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika) mogą zostać zaliczone przez dużego przedsiębiorcę (a więc również przez Spółkę) do wydatków kwalifikowanych jedynie w sytuacji, gdy przedmiotowe środki trwałe są nowe.

W tym kontekście Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych do interpretacji przepisów regulujących zwolnienia podatkowe należy stosować ścisłą wykładnię literalną. Przedmiotowe stanowisko zajął inter alia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 17 czerwca 2015 r. (sygn. IBPBII/1/4511-248/15/MZ), w której stwierdził, że należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

Uwzględniając powyższe wskazania, a więc stosując literalną wykładnię przepisu § 6 ust. 7 rozporządzenia strefowego, należy podkreślić, że ustawodawca wskazał wprost do jakiej kategorii wydatków należy odnieść warunek, zgodnie z którym aktywo musi być nowe - analizowany przepis odnosi się bowiem expressis verbis wyłącznie do kategorii wydatków uregulowanych w § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia strefowego.

Zakładając racjonalność ustawodawcy należy uznać, że gdyby chciał on odnieść kryterium nowości również do innych kategorii wymienionych w punktach § 6 ust. 1 rozporządzenia strefowego, rozszerzyłby odesłanie zawarte w przepisie § 6 ust. 7. Ustawodawca nie miał zatem takiej intencji i kryterium nowości nie dotyczy środków trwałych będących przedmiotem leasingu finansowego, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia strefowego.

Reasumując, kryterium nowości jest irrelewantne z punktu widzenia zaliczenia opłat leasingowych do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. Tym samym, fakt wcześniejszego używania przez podmiot trzeci aktywów będących przedmiotem leasingu finansowego nie wpływa na możliwość zaliczenia przez Spółkę wydatków z tego tytułu do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Zakres opłat leasingowych zaliczanych do kosztów kwalifikowanych

W myśl § 6 ust. 4 rozporządzenia strefowego, cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się według przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm., zwaną dalej: "ustawa o rachunkowości"). Zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wycenia się według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Stosownie do art. 28 ust. 2 ustawy o rachunkowości, cena nabycia, o której mowa w ust. 1, to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należna sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny nabycia składnika aktywów, a w szczególności przyjętego nieodpłatnie, w tym w drodze darowizny - jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu.

Należy przy tym wskazać, że ustawodawca w art. 28. ust. 8 ustawy o rachunkowości doprecyzował, że cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia do dnia bilansowego lub przyjęcia do używania, w tym również: niepodlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy; koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich finansowania i związane z nimi różnice kursowe, pomniejszony o przychody z tego tytułu.

W kontekście powyższego Wnioskodawca zaznacza, że zobowiązanie Spółki z tytułu leasingu finansowego obejmować będzie zasadniczo:

(i) raty kapitałowe (spłatę wartości początkowej przedmiotu leasingu) stanowiące cenę zakupu składnika aktywów obejmującą kwotę należną sprzedającemu, oraz

(ii) raty odsetkowe (koszty finansowania zakupu przedmiotu leasingu) stanowiące koszty bezpośrednio związane z zakupem.

Należy przy tym podkreślić, że jak stanowi powołany powyżej art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości, zaliczeniu do ceny nabycia i kosztu wytworzenia środków trwałych podlegać mogą wyłącznie te koszty związane z zakupem, które zostaną poniesione do dnia bilansowego lub dnia przyjęcia do używania.

Tym samym, w analizowanym przypadku, cenę nabycia stanowią (i) raty kapitałowe - w pełnej wysokości oraz (ii) raty odsetkowe - wyłącznie w tej części, która zostanie poniesiona do dnia przyjęcia danego środka trwałego do używania. Raty odsetkowe poniesione po dniu oddania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej nie są elementem ceny nabycia środka trwałego.

Konsekwentnie, zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia strefowego, wydatkiem kwalifikującym się do objęcia pomocą publiczną będzie dla Spółki (i) suma rat kapitałowych (bez żadnego ograniczenia, za wyjątkiem daty zakończenia inwestycji) oraz (ii) suma rat odsetkowych poniesionych do dnia przyjęcia do używania środków trwałych udostępnionych na podstawie umowy leasingu finansowego.

Stanowiska organów podatkowych w analogicznych stanach faktycznych

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje oparcie w linii orzeczniczej organów podatkowych w zakresie kwalifikacji opłat w leasingu finansowym od używanych środków trwałych do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 20 kwietnia 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPBI/2/4510-101/15/MO) przychylił się do poglądu prezentowanego przez podatnika, zgodnie z którym: jednocześnie Spółka podkreśla, że bez znaczenia jest w tym wypadku fakt, że maszyny, które mają stanowić przedmiot Umowy były tuż wcześniej wykorzystywane w działalności gospodarczej (nie są to maszyny nowe). Podkreślić w tym miejscu należy, iż warunek dotyczący dużych przedsiębiorców, ujęty w § 6 ust. 7 Rozporządzenia, który stanowi o wymogu nowości środków trwałych, odnosi się wyłącznie do środków trwałych, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia, co zostało przez Ustawodawcę wprost wskazane w analizowanym przepisie. (...) W opinii Spółki, analiza wskazanych przepisów ustawy o rachunkowości potwierdza z kolei, że zarówno raty kapitałowe, jak i cześć rat odsetkowych, które zostały poniesione do dnia przyjęcia danej maszyny do używania, będą stanowić element jej ceny nabycia i zarazem koszt kwalifikowany dla celów kalkulacji limitu dostępnej pomocy publicznej.

W sposób analogiczny wypowiedział się organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z 18 lipca 2013 r. (sygn. IBPBI/2/423-474/13/CzP) stwierdzając, że należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż fakt, że linia produkcyjna mająca być przedmiotem leasingu finansowego jest używana (nie jest nowym środkiem trwałym) nie będzie miał wpływu na kwalifikację opłat z tytułu leasingu jako wydatków objętych pomocą publiczną, o których mowa w § 6 pkt 6 rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2-5 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl