IBPB-1-2/4510-785/15/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 20 listopada 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 23 listopada 2015 r.), uzupełnionym 19 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów czynszu najmu samochodu osobowego wykorzystywanego do celów:

* służbowych - jest prawidłowe,

* prywatnych - jest nieprawidłowe,

(pytanie wymienione we wniosku jako 1),

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z eksploatacją samochodu - jest prawidłowe

(pytanie wymienione we wniosku jako 2),

- konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów czynszu najmu samochodu osobowego wykorzystywanego do celów:

* służbowych,

* prywatnych,

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z eksploatacją samochodu,

- konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 11 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-2/4510-785/15/MS wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 19 stycznia 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej też: "Spółka") jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka chciałaby wynajmować samochód osobowy, który służyłby do celów mieszanych, tzn. wykorzystywany byłby do celów działalności gospodarczej jak i do celów prywatnych.

W związku z wynajmem Spółka będzie ponosić zarówno koszty stałe czynszu najmu samochodu jak i koszty zmienne związane z jego eksploatacją. W związku z tym, pojawiają się wątpliwości dotyczące kwalifikacji wyżej wymienionych kosztów jako kosztów uzyskania przychodów Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów koszty czynszu najmu samochodu wykorzystywanego do działalności mieszanej.

Czy koszty związane z eksploatacją (w tym paliwo) również można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Czy w przypadku użytkowania samochodu osobowego niestanowiącego składnika majątku podatnika, aby można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zużycie paliwa i pozostałe koszty eksploatacji, należy prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 15 stycznia 2016 r.), czynsz najmu samochodu wykorzystywanego do działalności mieszanej należy zaliczyć w koszty uzyskania przychodów.

Natomiast koszty eksploatacji samochodu (paliwo, parking, opłaty za autostradę, naprawy) wykorzystywanego do celów mieszanych, aby mogły być kosztem podatkowym należy prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu i tylko ta część która dotyczy działalności gospodarczej jest kosztem uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm. dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Oznacza to, że co do zasady wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem istnienia związku przyczynowo - skutkowego w odniesieniu do osiąganych przychodów.

Z tego względu, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu,

* poniesiony wydatek ma na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek nie może należeć do kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., który dotyczy wydatków nie uznawanych za koszt uzyskania przychodu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza wynajmować samochód osobowy, który służyłby do celów mieszanych, tzn. wykorzystywany byłby do celów działalności gospodarczej jak i do celów prywatnych. W związku z wynajmem ww. samochodu Spółka będzie ponosić zarówno koszty stałe czynszu najmu samochodu jak i koszty zmienne związane z jego eksploatacją.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Powyższy przepis ogranicza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków związanych z użytkowaniem niestanowiących składników majątku podatnika samochodów osobowych użytkowanych w szczególności na podstawie umowy najmu. Ograniczenie to wynika z określenia przez ustawodawcę limitu wydatków wyznaczonego iloczynem liczby kilometrów i stawki za jeden kilometr. Wymaga to od podatnika prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Regulacja art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p. dotyczy wyłącznie wydatków z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych niestanowiących majątku podatnika, a więc kosztów posługiwania się tym samochodem, wykorzystywania go. Przepis ten nie dotyczy natomiast kosztów związanych z uzyskaniem możliwości używania takiego samochodu. Innymi słowy do wydatków z tytułu kosztów używania samochodu można zakwalifikować wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne, w odróżnieniu jednak od wydatków ponoszonych na uzyskanie samego tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu. Koszty używania należy wiązać z faktycznym przebiegiem pojazdu, a opłaty czynszowe nie są z nim związane.

Potwierdzają to również zapisy ewidencji przebiegu pojazdu. Takie wymagania określone zostały w art. 16 ust. 5 u.p.d.o.p., zgodnie z którymi podatnik, aby zaliczyć w koszty tego rodzaju wydatki, obowiązany jest prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, która powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd #8722; dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że "koszty używania", o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy, odnoszą się do kosztów eksploatacyjnych samochodów osobowych związanych z ilością przejechanych kilometrów i pojemnością silnika. To w odniesieniu do tych danych następuje określenie "stawki za jeden kilometr przebiegu".

Zatem opłaty czynszowe ponoszone przez podatnika nie mieszczą się w "kosztach używania" samochodów osobowych i powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na zasadzie ukształtowanej w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., a więc po wykazaniu związku poniesionego kosztu z osiąganymi przychodami lub możliwością ich osiągnięcia. W rozpatrywanej sprawie będą to zatem wydatki poniesione na czynsz najmu w części dotyczącej wyjazdów służbowych. Tylko w tym zakresie można bowiem mówić o wystąpieniu związku o jakim mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Podobnie w przypadku kosztów związanych z eksploatacją. Pomiędzy poniesionymi kosztami, a osiąganymi, nawet potencjalnie przychodami musi istnieć związek sformułowany w ww. art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Do wydatków eksploatacyjnych związanych z używaniem przedmiotu najmu (samochodu) zastosowanie będzie miał powołany wcześniej art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p.

Reasumując, stanowisko Spółki w zakresie:

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów czynszu najmu samochodu osobowego wykorzystywanego do celów:

* służbowych - jest prawidłowe,

* prywatnych - jest nieprawidłowe,

- możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z eksploatacją samochodu - jest prawidłowe,

- konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.