IBPB-1-2/4510-704/16-1/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 20 czerwca 2016 r., który wpłynął do tut. Biura 24 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie Zezwolenia, w stosunku do dochodu wygenerowanego z działalności prowadzonej poza terenem SSE z użyciem Maszyn mających być docelowo wykorzystywanych w działalności prowadzonej na terenie SSE (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 - stan faktyczny) - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie Zezwolenia, w stosunku do dochodu wygenerowanego z działalności prowadzonej poza terenem SSE z użyciem Maszyn mających być docelowo wykorzystywanych w działalności prowadzonej na terenie SSE.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka akcyjna (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") jest członkiem międzynarodowej grupy M., jednego z wiodących dostawców usług druku 3D na świecie. W swojej działalności Spółka zajmuje się głównie produkcją wyrobów z tworzyw sztucznych, proszków metali oraz żywic. Spółka prowadzi obecnie działalność na terenie zakładu znajdującego się w mieście W. (dalej: "Stary Zakład").

Wnioskodawca posiada status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu Załącznika 1 do Rozporządzenia Komisji (UE) Nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz. U.UE.L 187/1 z dnia 26 czerwca 2014 r.).

Dnia 22 czerwca 2015 r. Wnioskodawca otrzymał zezwolenie (dalej: "Zezwolenie"), na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE"), rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, m.in. w zakresie wytwarzania produktów z tworzyw sztucznych.

Spółka została zobowiązana do spełnienia następujących warunków prowadzenia działalności na terenie SSE:

Spółka zaznacza, że Zezwolenie nie zostało cofnięte ani wygaszone w trybie art. 19 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 282; dalej: "ustawa o SSE").

Inwestycja, w związku z realizacją której Spółce zostało udzielone Zezwolenie, miała zostać częściowo sfinansowana z dochodów osiąganych w ramach bieżącej produkcji Spółki. Dlatego też Wnioskodawca, po dniu otrzymania Zezwolenia nabył kolejne maszyny, przeznaczone do produkcji w Nowym Zakładzie na terenie SSE (dalej: "Maszyny"). Dochody uzyskane z realizowanej z ich zastosowaniem produkcji mają umożliwić realizację kolejnych etapów inwestycji.

Niemniej jednak, proces budowy Nowego Zakładu, w którym mają zostać docelowo ulokowane Maszyny, przedłuża się. Jednocześnie Spółka musi wywiązać się z dużej ilości zleceń przekraczających możliwości produkcyjne parku maszynowego znajdującego się na terenie Starego Zakładu. Spółka jest tym samym zmuszona do rozpoczęcia eksploatacji Maszyn w produkcji także na terenie Starego Zakładu, jeszcze przed zakończeniem budowy Nowego Zakładu. Maszyny do momentu zakończenia budowy Nowego Zakładu będą znajdować się na terenie Starego Zakładu, mieszczącego się poza SSE. Co istotne, zostaną one docelowo przeniesione na teren Nowego Zakładu w możliwie najbliższym terminie.

Należy zaznaczyć, że niniejszy wniosek dotyczy tych produktów wytwarzanych z zastosowaniem Maszyn, których klasyfikacja PKWiU była lub będzie zgodna z zakresem przedmiotowym Zezwolenia. Co więcej, Wnioskodawca nie zamierza zbyć przedmiotowych Maszyn w okresie 5 lat od wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, Maszyny przed dniem nabycia nie były używane przez żaden podmiot gospodarczy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie Zezwolenia, w stosunku do dochodu wygenerowanego z działalności prowadzonej poza terenem SSE z użyciem przedmiotowych Maszyn? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 - stan faktyczny)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie Zezwolenia, w stosunku do dochodu wygenerowanego z działalności prowadzonej poza terenem SSE z użyciem przedmiotowych Maszyn.

Spółka na wstępie zaznacza, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: "ustawa o CIT"), od podatku wolne są dochody w przypadku spełnienia warunku uzyskania ich z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE. Należy podkreślić, że ustawa o CIT, podobnie jak przepisy regulujące zasady prowadzenia działalności na terenie SSE, nie wprowadza definicji "działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE".

Problem braku definicji "działalność gospodarcza prowadzona na terenie SSE" został dostrzeżony przez orzecznictwo, np. w wyroku WSA we Wrocławiu z 9 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 1816/15: "(...) w zespole różnych stanów faktycznych, które mogą mieć miejsce, trudno o wypracowanie jednolitej, idealnej definicji tego kryterium, co powoduje, że każda sprawa musi być oceniana na gruncie danego stanu faktycznego". W związku z tym należy każdorazowo badać, czy dana aktywność Spółki spełnia warunki miana "działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE".

Podobny pogląd jest wyrażany przez Ministra Finansów, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 12 listopada 2014 r. Znak: ITPB3/423-426a/14/AW, organ przychylił się do poglądu Spółki, że "przy określaniu zakresu działalności gospodarczej przedsiębiorcy każdorazowo powinna być dokonana analiza okoliczności faktycznych organizacji procesu produkcyjnego przy uwzględnieniu specyfiki branży".

Co więcej, jak wskazują sądy administracyjne: "spełnienie warunku zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej w postaci prowadzenia jej "na terenie specjalnej strefy ekonomicznej" nie może odbywać się wyłącznie poprzez wskazywane przez organ podatkowy kryterium geograficzne" (cytowany powyżej wyrok WSA we Wrocławiu). Należy w tym względzie również rozpatrzyć ratio legis ustawy o SSE. Jak wskazano przykładowo w wyroku WSA w Łodzi z 12 marca 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 130/15 "dostrzec należy zestawienie celów ustanowienia specjalnych stref ekonomicznych. Nie ulega wątpliwości, iż ich tworzenie ma stanowić impuls do rozwoju regionalnego, ma przede wszystkim zachęcić potencjalnych inwestorów - przedsiębiorców - do przenoszenia miejsc prowadzenia całości działalności z innych państw lub miejsc w kraju. (...) Interpretacja przepisów dotyczących zwolnienia podatkowego dla dochodów z działalności prowadzonej na terenie SSE, dokonywana poprzez cel ustanowienia stref również prowadzi do wniosku, że zakup towarów i usług od podmiotów zewnętrznych nie prowadzi automatycznie do utraty zwolnienia podatkowego w części odnoszącej się do tych zakupów".

W obliczu konieczności uwzględnienia celu ustanowienia SSE, w analizie należy rozważyć związek danej aktywności gospodarczej z działalnością gospodarczą na terenie SSE. Podobnie uznano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 kwietnia 2009 r. Znak: ILPB3/423-85/09-2/EK: "Aby w sposób jednoznaczny stwierdzić, iż transakcja dokonywana przez przedsiębiorcę strefowego w ramach kontraktów terminowych oraz opcji związana jest z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie strefy w oparciu o zezwolenie, należy dokonać oceny indywidualnego przypadku, w konkretnym stanie faktycznym. Transakcje takie mogą bowiem mieć na celu zabezpieczenie czynności podejmowanych w ramach działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, ale mogą stanowić również odrębną działalność finansową, niezwiązaną z działalnością korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Tak więc, jeśli zawarcie tego typu umów związane jest z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością w strefie, przychody i koszty z tym związane mogą być oceniane jako łączące się z działalnością prowadzoną w strefie. Zawarcie kontraktu niestanowiącego zabezpieczenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, będzie czynnością podjętą w ramach działalności finansowej, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych".

Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że kwalifikacja danej aktywności gospodarczej do działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE wymaga rozważania całokształtu stanu faktycznego, ze szczególnym uwzględnieniem istnienia związku pomiędzy daną aktywnością gospodarczą a działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie SSE.

Spółka wskazuje, że zasadniczym celem realizacji Inwestycji jest wykorzystanie nowych Maszyn w produkcji oraz budowa Nowego Zakładu. Pierwsze koszty Inwestycji zostały poniesione, a ich gospodarcze wykorzystanie nastąpi poprzez uruchomienie tymczasowej produkcji oraz uzyskanie dzięki niej środków finansowych niezbędnych do przeprowadzenia sukcesywnej realizacji kolejnych etapów Inwestycji.

Wnioskodawca zaznacza, że charakter ewentualnej produkcji z użyciem Maszyn na terenie Starego Zakładu będzie służyć osiągnięciu dochodów, dzięki którym Spółka sfinansuje częściowo realizowaną Inwestycję. Nierozpoczęcie produkcji na obecnym etapie procesu inwestycyjnego, mogłoby prowadzić do dalszych opóźnień w jego realizacji lub wręcz konieczności rezygnacji z części inwestycji - ze względu na brak wystarczających środków do budowy Nowego Zakładu. Istnieje zatem bezpośredni związek przyczynowy pomiędzy tymczasowym prowadzeniem działalności gospodarczej z użyciem Maszyn poza SSE a docelową działalnością strefową.

Należy zatem stwierdzić, że ewentualna produkcja prowadzona tymczasowo poza terenem SSE za pomocą Maszyn stanowi warunek sine qua non działalności na terenie SSE. Zgodnie z poglądami wypracowanymi przez judykaturę taka działalność również korzysta ze zwolnienia podatkowego. Powyższe potwierdzają m.in. liczne interpretacje dotyczące możliwości objęcia zwolnieniem podatkowym dochodu z tytułu zbycia oprzyrządowania, nabytego przez przedsiębiorców strefowych od podmiotów trzecich i odsprzedawanego na rzecz ich klientów, lecz nadal wykorzystywanego na terenie SSE. Należy zwrócić uwagę na fakt, że w przypadkach tych dochód będący przedmiotem zapytania, był wynikiem działalności produkcyjnej (dotyczącej narzędzi), wykonanej nie tylko poza SSE, lecz również przez podmioty inne niż wnioskodawcy - przedsiębiorcy strefowi. Mimo to, ze względu na ścisły związek transakcji nabycia i odsprzedaży przedmiotowych narzędzi z działalnością strefową wnioskodawców, dochód z tytułu tych transakcji uznawano za wolny od podatku.

Pogląd, o którym mowa powyżej został przedstawiony m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy. W interpretacji indywidualnej z 3 listopada 2011 r. Znak: ITPB3/423-432a/11/AW Organ uznał, iż " (...) w przedmiotowej sprawie nabycie specjalistycznego oprzyrządowania jest elementem produkcji Wnioskodawcy, a proces produkcyjny dotyczy wyrobów określonych w zezwoleniu. Oznacza to, że ponoszone koszty warunkują możliwość produkcji wyrobów określonych w zezwoleniu. Należy więc uznać, że dotyczą one przychodów osiąganych z działalności prowadzonej na terenie strefy, tym samym są kosztem uzyskania przychodów z działalności strefowej. Reasumując - w przedmiotowym stanie faktycznym - koszty ponoszone przez Spółkę na nabycie oprzyrządowania do produkcji, mają związek z prowadzoną działalnością na terenie SSSE. W konsekwencji, ww. koszty winny zostać zaliczone do kosztów działalności strefowej".

Jednocześnie w interpretacji z 3 listopada 2011 r. Znak: ITPB3/423-432d/11/AW Organ ten stwierdził, iż " (...) skoro specjalistyczne oprzyrządowanie jest wykorzystywane do wytworzenia produktu finalnego, co związane jest bezpośrednio z prowadzoną przez Spółkę działalnością w strefie, to przychody i koszty związane z jego zbyciem generują dochód z działalności prowadzonej przez podatnika w strefie. Tym samym dochód ten, w części, w jakiej związany jest z działalnością objętą zezwoleniem, będzie korzystał ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (...)".

Podobne stanowisko zaprezentował również m.in. Naczelnik I Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu w postanowieniu w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego z 23 grudnia 2005 r. (sygn. PSUS/PB-R I-PDP/423/330/P/05/MD), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 1 października 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-1149/09/SD oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 8 lutego 2011 r. Znak: ILPB4/423-293/10-4/MC).

Istotnym elementem pozwalającym na zajęcie przedstawionego powyżej stanowiska w odniesieniu do dochodu z tytułu sprzedaży narzędzi jest także fakt, że analizowana transakcja (w przedmiotowych interpretacjach - zakup i odsprzedaż narzędzi) niejako warunkuje prowadzenie działalności na terenie SSE. Należy podkreślić, iż przesłanka ta wypełniona jest także w przypadku dochodów generowanych obecnie przez Spółkę, jako że służą one dalszej realizacji inwestycji strefowej.

Reasumując powyższą analizę, należy stwierdzić, że skoro przejściowe wykorzystanie Maszyn w produkcji poza SSE jest podyktowane koniecznością uzyskania środków finansowych niezbędnych do sfinalizowania kolejnych etapów Inwestycji na terenie SSE (tj. budowy Nowego Zakładu), a więc do umożliwienia prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE, to dochody uzyskane w wyniku takiej przejściowej działalności pozostają w ścisłym związku z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie SSE. Konsekwentnie, będą korzystać ze zwolnienia podatkowego przysługującego Wnioskodawcy na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 282 z późn. zm.; dalej: "ustawa o SSE"). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi obecnie działalność gospodarczą na terenie zakładu znajdującego się poza obszarem SSE ("Stary Zakład"). Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze SSE na terenie będącego na etapie budowy zakładu ("Nowy Zakład"). Po uzyskaniu zezwolenia nabył kolejne maszyny przeznaczone do produkcji w Nowym Zakładzie ("Maszyny"). Jak wskazał, w celu sfinansowania budowy Nowego Zakładu, zamierza zwiększyć możliwości produkcyjne Starego Zakładu poprzez eksploatację na jego terenie Maszyn, mających być docelowo wykorzystywanych w produkcji w Nowym Zakładzie. Zdaniem Wnioskodawcy jest on uprawniony do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie uzyskanego zezwolenia w stosunku do dochodu wygenerowanego z działalności gospodarczej prowadzonej poza obszarem SSE (na terenie Starego Zakładu) z użyciem przedmiotowych Maszyn.

Z powyższym stanowiskiem Wnioskodawcy nie można się zgodzić.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: "ustawa o CIT"), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas dochód z takiej działalności również nie będzie podlegał zwolnieniu.

Zatem, zarówno przepis art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, jak również art. 12 ustawy o SSE jednoznacznie wskazują na bezwarunkowy związek miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (objętej zezwoleniem) z możliwością korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Sposób sformułowania wskazanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że odwołują się one do geograficznych granic specjalnych stref ekonomicznych. Zarówno przepis zamieszczony w ustawie o CIT, jak też uregulowania zawarte w ustawie o SSE i rozporządzeniu o pomocy publicznej wydanym na podstawie tej ustawy wskazują na bezwarunkowy związek miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (objętej zezwoleniem) przynoszącej określony dochód z możliwością nabycia uprawnień do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym. Z uwagi na fakt, że ustawa o CIT nie zawiera definicji pojęć składających się na sformułowanie "działalność gospodarcza prowadzona na terenie strefy", należy dokonać analizy zwrotów wchodzących w zakres tego sformułowania, tj. "prowadzenie działalności gospodarczej" oraz "teren prowadzenia działalności" poprzez odwołanie się do ich znaczenia językowego. I tak, "prowadzić" w odniesieniu do działalności gospodarczej oznacza "wykonywać, kontynuować jakąś czynność, działalność", "teren" zaś to "pewien obszar ziemi", "część powierzchni ziemi wraz z jej rzeźbą i pokryciem", "obszar objęty sferą czyjegoś działania", "sfera działania, pole aktywności" (Internetowy Słownik Języka Polskiego PWN - http://sjp.pwn.pl).

Wskazać należy na ugruntowany w judykaturze i doktrynie pogląd, według którego przepisy dotyczące ulg i zwolnień należy interpretować ściśle, zgodnie z ich literalnym brzmieniem, gdyż zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, zatem wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Powyższe potwierdzone zostało w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt FSK 372/04 z 5 sierpnia 2004 r.).

Jak wynika z przytoczonych wyżej regulacji, omawiane zwolnienie jest formą pomocy publicznej, której celem jest skłonienie przedsiębiorców do rozpoczęcia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Przepisy te wyznaczają jednocześnie granice korzystania z tej pomocy. Zarówno art. 12 ustawy o SSE, jak i art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, odwołujący się w swej treści do art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, wiążą prawo do zwolnienia z posiadaniem zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oraz respektowaniem warunków określonych w tym zezwoleniu. Przepisy te stanowią o zwolnieniu z podatku dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie strefy "w ramach" (tak w art. 12 ustawy o SSE), tudzież "na podstawie" (tak w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT) zezwolenia strefowego.

Należy również wskazać, że użyty w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT zwrot "specjalna strefa ekonomiczna", zgodnie z jego dyspozycją legalną zawartą w ustawie o SSE, stanowi wyodrębnioną zgodnie z przepisami ustawy, niezamieszkałą część terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na której terenie może być prowadzona działalność gospodarcza na zasadach określonych ustawą. Celem ustanowienia specjalnych stref ekonomicznych było stworzenie impulsu do rozwoju regionalnego, przede wszystkim zaś zachęcenie potencjalnych inwestorów i przedsiębiorców do przenoszenia miejsc prowadzenia działalności na teren strefy. Wykładnia logiczna, systemowa a także gramatyczna pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że ulgi podatkowe mogą być stosowane wyłącznie do podmiotów gospodarczych lub ich organizacyjnie wydzielonych części faktycznie prowadzących działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Z powyższych względów stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem tut. Organu, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 oraz Nr 2 - zdarzenie przyszłe wydano odrębne interpretacje.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.