IBPB-1-2/4510-635/15/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 28 września 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wykonanie Prac Aranżacyjnych stanowią ulepszenie budynku Centrum Handlowego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione przez Spółkę na wykonanie Prac Aranżacyjnych stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami potrącane jednorazowo w dacie ich poniesienia tj. w dniu, w którym nastąpiło ich ujęcie w księgach rachunkowych na dowolnym koncie.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") jest właścicielem centrum handlowego (dalej: "Centrum Handlowe"). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega z tego tytułu w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm., dalej: "Ustawa o rachunkowości"). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca wynajmuje (dzierżawi) powierzchnie komercyjne w Centrum Handlowym na podstawie umów najmu (dzierżawy) na czas określony.

Specyfika działalności Wnioskodawcy sprawia, że najemcy (dzierżawcy) powierzchni komercyjnych oferowanych przez Wnioskodawcę ulegają rotacji. Po zakończeniu umowy z jednym najemcą (dzierżawcą) Wnioskodawca dąży do pozyskania kolejnego. Celem Wnioskodawcy jest to, by cała powierzchnia komercyjna była wykorzystywana w 100%. Aby to osiągnąć, Wnioskodawca podejmuje różne działania np. po opuszczeniu lokalu wielkopowierzchniowego, Wnioskodawca dąży do pozyskania kilku mniejszych najemców (dzierżawców).

Najemcy (dzierżawcy) w galeriach handlowych reprezentują różne branże i marki. Zanim najemca (dzierżawca) rozpocznie użytkowanie lokalu konieczne jest dostosowanie go do określonych warunków technicznych i funkcjonalnych oczekiwanych przez najemcę (dzierżawcę), w tym wytycznych co do ekspozycji marki i prezentacji zewnętrznej lokalu.

Z tego względu Wnioskodawca dokonuje pewnych prac dostosowawczych (dalej: "Prace Aranżacyjne"). Prace Aranżacyjne przeprowadzane są wyłącznie po podpisaniu umowy z nowym najemcą (dzierżawcą), w której znajduje się dokładny zakres prac i wymogi ostatecznego układu i wyglądu lokalu.

W zależności od indywidualnych uzgodnień z najemcą (dzierżawcą), zakres Prac Aranżacyjnych różni się. Wykonanie szerszych prac wymaga w szczególności sytuacja, gdy dochodzi do łączenia lub podziału dwóch lub więcej lokali dla nowego najemcy (dzierżawcy).

W ramach Prac Aranżacyjnych wykonywane są w szczególności następujące prace:

* przesunięcie bądź postawienie nowych ścianek działowych;

* zmiana ułożenia istniejących instalacji np. zmiana miejsca punktów oświetlenia, wyłączników, kratek wentylacyjnych, klimatyzacji itp.;

* zmiana układu funkcjonalnego w zakresie magazynów, przymierzalni, pomieszczeń socjalnych;

* wymiana stolarki drzwiowej;

* zamontowanie nowych par drzwi;

* wykonanie okien;

* wymiana nawierzchni podłóg i sufitów;

* zmiany witryny wejściowej np. jej przesunięcie.

Wymiana stolarki drzwiowej może wynikać ze zużycia, jak i konieczności dopasowania jej do wymogów wizerunkowych najemcy (dzierżawcy). Zamontowanie nowych par drzwi może być zaś konieczne w przypadku zmian w układzie funkcjonalnym np. po wyodrębnieniu zaplecza socjalnego za pomocą ścianek działowych w celu umożliwienia dostępu pracownikom najemcy (dzierżawcy).

Wnioskodawca nie zalicza do Prac Aranżacyjnych wymiany elementów na takie, które mają znacznie lepsze parametry użytkowe; dodania nowych instalacji nieznajdujących się w lokalu wcześniej (np. instalacja klimatyzacji) ani wyposażenie lokalu w meble, zabudowę kuchenną albo sprzęt AGD.

W działalności Wnioskodawcy bardzo ważne jest uzyskania optymalnego tzw. miksu najemców w celu podniesienia atrakcyjności Centrum Handlowego w oczach odwiedzających. Z tego względu najczęściej to Wnioskodawca zobowiązuje się do poniesienia całości kosztów Prac Aranżacyjnych w celu zachęcenia odpowiedniego najemcy (dzierżawcy) do zawarcia umowy.

Zdarza się również, że Wnioskodawca uzgadnia z najemcą (dzierżawcą), że najemca (dzierżawca) zapłaci Wnioskodawcy wynagrodzenie za doprowadzenie lokalu do stanu określonego w umowie. Wynagrodzenie to pokrywa zazwyczaj jednak tylko część rzeczywiście poniesionych kosztów. Wynagrodzenie to staje się wtedy należne w momencie podpisania protokołu odbioru lokalu przez najemcę (dzierżawcę).

Prace Aranżacyjne Wnioskodawca wykonuje korzystając z usług, podwykonawców, prowadzących działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wykonanie Prac Aranżacyjnych stanowią ulepszenie budynku Centrum Handlowego... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na Prace Aranżacyjne przedstawione w opisie stanu faktycznego nie stanowią ulepszenia budynku Centrum Handlowego w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm. - dalej: "ustawa o CIT").

Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Zgodnie z literalnym brzmieniem powołanego wyżej przepisu, wartość początkową środka trwałego nie powiększają wszystkie wydatki związane ze środkiem trwałym, a tylko takie, które powodują jego ulepszenie. Ulepszenie to może zajść w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, co nie oznacza że każda "przebudowa" albo "adaptacja" stanowi ulepszenie środka trwałego. Istotne dla uznania, że środek trwały został ulepszy jest to, czy wydatki te spowodowały wzrost wartości użytkowej w stosunku do dnia przyjęcia środka trwałego do używania. Wnioskodawca zauważa, że przepisy Ustawy o CIT nie zawierają definicji pojęcia "adaptacja". Przyjmuje się jednak, że oznacza ono przystosowanie czegoś do nowych celów. Przez "adaptację" można rozumieć np. przerobienie strychu na lokal mieszkalny bądź piwnicy na lokal użytkowy. W przypadku Wnioskodawcy lokal użytkowy nie jest adaptowany do zupełnie innego przeznaczenia, a wyłącznie dostosowywany do potrzeb nowego najemcy (dzierżawcy).

Nawet gdyby uznać Prace Aranżacyjne wykonywane przez Wnioskodawcę za "adaptację" rozumianą jako adaptację lokalu do potrzeb konkretnego najemcy, to nie spełnione zostałoby główne kryterium uznania tych prac za ulepszenie budynku, gdyż w ich wyniku nie zwiększa się jego wartość użytkowa. Wnioskodawca zauważa, że nawet w przypadku połączenia kilku lokali w jeden większy albo odwrotnie trudno uznać, by wpływało to na wartość użytkową całego budynku. Na wartość tę nie wpływa także postawienie nowych ścianek działowych ani zamontowanie nowych par drzwi. Ponadto wymianę elementów w lokalach na nowe o podobnych parametrach użytkowych (jak w przypadku opisanej w stanie faktycznym wymiany stolarki drzwiowej bądź wymiany nawierzchni podłóg i sufitów) można uznać je za typowe prace remontowe, a te - zgodnie z ugruntowanym poglądem organów podatkowych - nie stanowią ulepszenia środka trwałego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.