IBPB-1-2/4510-624/16-1/AK - Sposób rozliczenia podatkowego produkcji wykonywanej w zakładach produkcyjnych zlokalizowanych w specjalnej strefie ekonomicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 czerwca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* sposobu rozliczenia podatkowego produkcji wykonywanej w zakładach produkcyjnych zlokalizowanych w specjalnej strefie ekonomicznej i poza nią,

* czy wydatki na zakup usług będących elementem procesu produkcyjnego wyrobów gotowych, które wykonywane są przez podwykonawców poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej należy uznać za koszty uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lipca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

* sposobu rozliczenia podatkowego produkcji wykonywanej w zakładach produkcyjnych zlokalizowanych w specjalnej strefie ekonomicznej i poza nią,

* czy wydatki na zakup usług będących elementem procesu produkcyjnego wyrobów gotowych, które wykonywane są przez podwykonawców poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej należy uznać za koszty uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE"). Spółka posiada zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomiczne udzielone 21 czerwca 2010 r. W zezwoleniu zostały określone warunki prowadzenia działalności na terenie SSE, dotyczące rodzaju działalności, obowiązku poniesienia minimalnych wydatków inwestycyjnych, zatrudnienia minimalnej liczby pracowników (i utrzymania poziomu zatrudnienia) oraz przestrzegania Regulaminu SSE i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania strefy.

Spółka spełnia warunki wykazane w wyżej wymienionym zezwoleniu, wobec czego przysługuje jej pomoc publiczna o charakterze regionalnej pomocy inwestycyjnej, w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "u.p.d.o.p.").

W zezwoleniu uszczegółowiono, że działalność gospodarcza będąca jego przedmiotem obejmuje działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie następujących wyrobów wytworzonych na terenie strefy (według PKWiU):

* 25.5 - usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali; usługi w zakresie metalurgii proszków;

* 25.6 - usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale; usługi w zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych;

* 25.7 - wyroby nożownicze, sztućce, narzędzia i wyroby metalowe ogólnego przeznaczenia;

* 29.9 - pozostałe gotowe wyroby metalowe;

* 29.2 - nadwozia do pojazdów silnikowych, przyczepy i naczepy;

* 29.3 - części i akcesoria do pojazdów

Główny profil działalności Spółki to produkcja wyrobów metalowych dla przemysłu motoryzacyjnego, wykonywanych na zlecenia swoich klientów. Proces produkcyjny, który obejmuje wiele czynności (operacji) wykonywany jest w dwóch zakładach produkcyjnych. Pierwszy z nich zlokalizowany jest na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, drugi zakład produkcyjny mieści się poza specjalną strefą ekonomiczną. System księgowo-produkcyjny w Spółce ewidencjonuje przepływy produkcyjne, na podstawie których istnieje możliwość identyfikacji, gdzie dana operacja procesu produkcji jest wykonywana i pozwala odpowiednio przypisać jej koszty.

W związku z powyższym w Spółce możliwe są następujące warianty produkcji, ze względu na miejsce wykonywania czynności:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy powyższy sposób rozliczenia podatkowego produkcji wykonywanej w zakładach produkcyjnych zlokalizowanych w specjalnej strefie ekonomicznej i poza nią jest poprawny?

2. Czy wydatki na zakup usług będących elementem procesu produkcyjnego wyrobów gotowych, które wykonywane są przez podwykonawców poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej należy uznać za koszty uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej?

Zdaniem Spółki, przedstawiony mechanizm rozliczenia podatkowego jest poprawny i zgodny z aktualnym stanem prawnym.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., zwolnione od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej, które prowadzone są na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: "usse"), podstawą do korzystania ze zwolnienia strefowego jest zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie danej strefy. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej, który podlega wspomnianemu zwolnieniu podatkowemu. Z kolei art. 12 usse uszczegóławia, że wspomniana w zezwoleniu działalność gospodarcza powinna być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W sytuacji opisanej w punkcie a) w której produkcja w całości odbywa się poza trenem specjalnej strefy ekonomicznej, nawet pomimo faktu, że przedmiotowo sprzedaż odpowiada zakresowi wskazanemu w zwolnieniu strefowym, to fakt, iż lokalizacja jest poza strefą nie pozwala skorzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno wariant b), c) i d) spełnia przesłanki zakwalifikowania do działalności zwolnionej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. W wariancie b) całość przychodów przedmiotowo odpowiada zakresowi wskazanemu w zwolnieniu strefowym, natomiast odpowiadające im koszty w całości zostały poniesione w zakładzie zlokalizowanym w specjalnej strefie ekonomicznej.

W wariancie c) i d) całość przychodów również jest zgodna przedmiotowo ze zwolnieniem strefowym, jednakże część operacji zostało przeprowadzonych w zakładzie Spółki zlokalizowanym poza strefą lub przez kooperanta. Usługi te stanowią jedynie pewien element procesu produkcyjnego, który nie zmienia faktu, że działalność gospodarcza nadal jest realizowana w specjalnej strefie ekonomicznej.

Wysoki stopień zaawansowania procesów produkcyjnych powoduje, że niezbędne staje się korzystanie z usług i towarów dostarczanych przez inne podmioty zewnętrze, bądź inne jednostki organizacyjne Spółki będące w innej lokalizacji, specjalizujących się w wybranych technologiach lub procesach. Powyższe okoliczności pozwalają na uznanie usług świadczonych przez zakład Spółki zlokalizowany poza strefą jak również innych zewnętrznych podwykonawców jako działalności pomocniczej wspomagającej proces produkcyjny, niezbędnej do realizacji działalności gospodarczej objętej zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 upodp.

Mając na uwadze wszystkie powyższe aspekty, należy podkreślić, że w analizowanych wariantach b), c) i d) zarówno warunek przedmiotowy jak i lokalizacyjny są spełnione, pomimo faktu korzystania z usług zakładu produkcyjnego zlokalizowanego poza SSE. Należy podkreślić, że usługi te stanowią jedynie fragment całego procesu produkcyjnego i nie podważają faktu, iż działalność gospodarcza jest realizowana w SSE.

Dodatkowo należy wspomnieć, że naliczając od wspomnianych usług wykonywanych przez zakład zlokalizowany poza strefą marżę, w kwocie średniej marży realizowanej na działalności zwolnionej dokonywane jest jej opodatkowanie i przekształcenie operacji tak jakby odbywała się ona pomiędzy niezależnymi podmiotami.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 282, dalej: "ustawa o SSE"). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o SSE). Oznacza to, że tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p., zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie, w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Ponadto, na mocy § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 465, dalej: "rozporządzenie"), zwolnienia z tytułu kosztów nowej inwestycji oraz z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

W związku z powyższym, przedsiębiorca zobowiązany jest do ustalenia tego, jaka część dochodu nie wynika z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że to przedsiębiorca zobowiązany jest do ustalenia wysokości dochodu niewynikającego z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Sposób sformułowania wskazanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że odwołują się one do geograficznych granic specjalnych stref ekonomicznych. Zarówno przepis zamieszczony w u.p.d.o.p., jak też uregulowania zawarte w ustawie o SSE i rozporządzeniu wydanym do tej ustawy wskazują na bezwarunkowy związek miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (objętej zezwoleniem) przynoszącej określony dochód z możliwością nabycia uprawnień do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w Spółce możliwe są następujące warianty produkcji, ze względu na miejsce wykonywania czynności:

Z powyższego wynika, że proces produkcyjny w części realizowany będzie poza granicami terytorialnymi strefy, jak również przez podwykonawców, nie posiadających siedziby na terenie strefy.

Zgodnie z regułą, z której wynika, że zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane w sposób ścisły, bez stosowania wykładni rozszerzającej. Stosując więc wykładnię językową omawianych przepisów, należy przyjąć, że działalność przedsiębiorcy, która chociażby na jednym z etapów realizowana jest poza terenem strefy, nie może być objęta działaniem tych przepisów.

W tym miejscu należy zauważyć, że aby opisany proces produkcyjny mógł być zaliczony do działalności prowadzonej na terenie strefy przez podatnika posiadającego zezwolenie musi być wykonywany, co do zasady, przez tego podatnika, a nie w części przez podwykonawcę, jak również musi być wykonywany na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W ocenie tut. Organu, przedstawiony w zdarzeniu przyszłym podział prac wskazuje, że zarówno proces produkcyjny wykonywany przez Wnioskodawcę w drugim zakładzie poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej, jak również operacje produkcyjne wykonywane przez podwykonawców stanowią podstawową (a nie pomocniczą) działalność nakierowaną na wytworzenie produktu lub półproduktu. Jako działalność podstawową rozumie się wytwarzanie półfabrykatów i wyrobów gotowych. Jako działalność pomocniczą uznać można tylko te działania, które mają na celu wsparcie lub umożliwienie prowadzenia działalności głównej/podstawowej. Do działalności pomocniczej należy działalność umożliwiająca lub ułatwiająca prowadzenie procesów podstawowych (zakup energii, narzędzi, oprzyrządowania etc).

Natomiast z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w drugim zakładzie Wnioskodawcy poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej wykonywane są procesy produkcyjne. Również podwykonawcom zlecane są wybrane operacje produkcyjne m.in.: malowanie, cięcie, galwanizowanie, zgrzewanie, montaż, tłoczenie.

Zdaniem tut. Organu, w tej konkretnej sprawie można uznać, że zarówno prace wykonane w drugim zakładzie Wnioskodawcy poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej jak i prace wykonane przez podwykonawców stanowią etap produkcji podstawowej, służącej wytworzeniu określonej jakości produktu, a zatem nie stanowią działalności pomocniczej, czyli jedynie wspierającej ten podstawowy etap produkcji.

Podsumowując, fakt wykonywania niektórych czynności w ramach procesu produkcyjnego w zakładzie poza specjalną strefą ekonomiczną oraz przez podwykonawców nie pozostaje bez wpływu na wysokość zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży produktów. Tym samym, dochód uzyskany ze sprzedaży produktów odpowiadający fazie produkcji wymagającej udziału zewnętrznych kooperantów oraz realizowany przez Wnioskodawcę w drugim zakładzie zlokalizowanym poza specjalną strefą ekonomiczną, winien być wyłączony z dochodu podlegającego zwolnieniu strefowemu.

Oprócz powyższego wskazać należy, że przenoszenie poszczególnych etapów produkcji (działalności podstawowej) poza teren specjalnych stref ekonomicznych i uznanie go za działalność na terenie strefy byłoby niezgodne z jednym z podstawowych celów udzielania pomocy publicznej przez państwo w tej formie. Korzystanie w procesie produkcji z usług "kontrahentów zewnętrznych" nie stwarza z pewnością warunków do tworzenia miejsc pracy na terenie strefy oraz rozwoju terenów objętych strefą. Jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność poza strefą i na terenie strefy, może korzystać z ulg przewidzianych na działalność prowadzoną wyłącznie na terenie strefy. Musi jedynie wyodrębnić organizacyjnie działalność prowadzoną na terenie strefy, tak aby możliwe było ustalenie wysokości dochodu osiąganego z poszczególnych rodzajów działalności.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej przepis są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

Mając powyższe na uwadze, konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną w strefie oraz działalnością prowadzoną poza terenem strefy.

Tym samym, jak już wcześniej wskazano, dochód uzyskany ze sprzedaży produktów odpowiadający fazie produkcji wymagającej udziału zewnętrznych kooperantów oraz realizowany przez Wnioskodawcę w drugim zakładzie zlokalizowanym poza specjalną strefą ekonomiczną podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, dlatego też Spółka zobowiązana jest wyodrębnić tę część przychodów i kosztów ich uzyskania, która dotyczy tej fazy produkcji.

Reasumując, skoro przychód uzyskany ze sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym częściowego udziału zewnętrznych kooperantów oraz częściowo prowadzony przez Wnioskodawcę w drugim zakładzie zlokalizowanym poza specjalną strefą ekonomiczną, nie może w całości stanowić dla Spółki przychodu z działalności strefowej objętej zwolnieniem z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., to z całkowitych przychodów z tytułu sprzedaży produktu strefowego należy wydzielić tę część przychodów, która dotyczy fazy produkcji prowadzonej poza strefą. Winno to nastąpić poprzez wydzielenie właściwej części przychodów, która odpowiada poniesionym kosztom, tak aby możliwe było określenie wyniku finansowego na tej fazie produkcji. Natomiast, koszty uzyskania przychodów należy ustalić na podstawie rzeczywistych kosztów wytworzenia poza strefą (dotyczy to kosztów, które da się bezpośrednio przypisać do tej fazy produkcji).

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że stanowisko Spółki w zakresie ustalenia:

* sposobu rozliczenia podatkowego produkcji wykonywanej w zakładach produkcyjnych zlokalizowanych w specjalnej strefie ekonomicznej i poza nią,

* czy wydatki na zakup usług będących elementem procesu produkcyjnego wyrobów gotowych, które wykonywane są przez podwykonawców poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej należy uznać za koszty uzyskania przychodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, w związku z prowadzeniem działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej

- jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.