IBPB-1-2/4510-615/16-1/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 czerwca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w momencie otrzymania środków pieniężnych ze Spółki Osobowej tytułem zmniejszenia udziału kapitałowego Wnioskodawcy w Spółce Osobowej (tekst jedn.: częściowego zwrotu wkładu), Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w momencie otrzymania środków pieniężnych ze Spółki Osobowej tytułem zmniejszenia udziału kapitałowego Wnioskodawcy w Spółce Osobowej (tekst jedn.: częściowego zwrotu wkładu), Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej jako: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest spółką kapitałową podlegającą w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów. Wnioskodawca nabył od podmiotu niepowiązanego ze Spółką prawa i obowiązki w spółce komandytowej (dalej jako: "Spółka Osobowa") na podstawie umowy sprzedaży w zamian za cenę określoną w umowie.

W przyszłości może dojść do zmniejszenia udziału kapitałowego wszystkich lub niektórych wspólników Spółki Osobowej (w tym Wnioskodawcy), w wyniku czego Spółka otrzymałaby od Spółki Osobowej środki pieniężne tytułem częściowego zwrotu wkładu. Na skutek wycofania środków pieniężnych ze Spółki Osobowej nie dojdzie do rozwiązania Spółki Osobowej, ani wystąpienia Wnioskodawcy ze Spółki Osobowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w momencie otrzymania środków pieniężnych ze Spółki Osobowej tytułem zmniejszenia udziału kapitałowego Wnioskodawcy w Spółce Osobowej (tekst jedn.: częściowego zwrotu wkładu), Spółka będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o CIT?

Zdaniem Spółki, w momencie otrzymania środków pieniężnych ze Spółki Osobowej tytułem zmniejszenia udziału kapitałowego Wnioskodawcy w Spółce Osobowej (tekst jedn.: częściowego zwrotu wkładu), Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o CIT.

Zasady rozpoznawania przychodów i kosztów podatkowych w związku z uczestnictwem w spółce osobowej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o CIT, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 2 przepisy ustawy o CIT mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. W ust. 3 cytowanego przepisu zastrzeżono, że ustawa ma również zastosowanie do spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

W konsekwencji, podatkowi dochodowemu podlegać mogą:

* spółki kapitałowe, którymi zgodnie z ustawą z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm., dalej: "k.s.h.") są spółka akcyjna oraz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

* spółki kapitałowe w organizacji,

* spółki komandytowo-akcyjne mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

* spółki niemające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Mając na uwadze powyżej przedstawiony zakres podmiotowy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, że z wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej wskazanej expressis verbis jako podatnik na gruncie ustawy o CIT, pozostałe spółki niemające osobowości prawnej, posiadające siedzibę lub zarząd w Polsce (tekst jedn.: zgodnie z przepisami k.s.h. - spółka jawna, partnerska i komandytowa) nie są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Zatem Spółka Osobowa, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, przedstawionym we wniosku, funkcjonująca w formie spółki komandytowej, nie będzie spełniała definicji podatnika w świetle powyżej przytoczonych przepisów.

Na gruncie przepisów ustawy o CIT (oraz analogicznych uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wszelkie konsekwencje podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek osobowych (z wyjątkiem spółek komandytowo-akcyjnych) należy rozpatrywać wyłącznie w odniesieniu do wspólników tych spółek. Tym samym każdy ze wspólników spółki osobowej (niebędącej spółką komandytowo-akcyjną), przy ustalaniu swojego przychodu uzyskanego w następstwie posiadania udziału w tej spółce oraz poniesionego z tego tytułu kosztu, powinien stosować przepisy właściwej dla tego wspólnika ustawy o podatku dochodowym.

Mając na uwadze fakt, że Wnioskodawca jest polską spółką akcyjną, do opodatkowania dochodu Spółki Osobowej na poziomie Wnioskodawcy zastosowanie znajdą przepisy ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W świetle art. 5 ust. 2 ustawy o CIT, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania:

* kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* zwolnień i ulg podatkowych oraz

* obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W myśl powyżej przytoczonej regulacji uznać należy, że przychody i koszty generowane na poziomie Spółki Osobowej powinny być uwzględnione w kalkulacji podstawy opodatkowania Wnioskodawcy jako wspólnika w proporcji odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w zysku Spółki Osobowej. Zatem wszelkie operacje dokonywane pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Osobową nie są operacjami dokonywanymi pomiędzy odrębnymi podatnikami i jako takie nie powinny, co do zasady, wywoływać konsekwencji na gruncie podatku dochodowego. Wspólnik spółki niebędącej osobą prawną rozpoznaje zatem przychody i koszty takiej spółki, niezależnie od otrzymania faktycznej wypłaty ze spółki, zatem faktyczne przepływy pieniężne pomiędzy wspólnikiem a spółką, powinny być traktowane jako neutralne podatkowo. Jednocześnie w związku z brakiem odrębności podatkowoprawnej spółek osobowych, neutralne podatkowo pozostawać powinny operacje wnoszenia i wycofywania wkładów.

Zmniejszenie udziału kapitałowego w Spółce Osobowej na gruncie ustawy o CIT

Przepisy k.s.h. dopuszczają możliwość zmniejszenia udziału kapitałowego wspólników spółki komandytowej. Zgodnie z art. 54 § 1 k.s.h. zmniejszenie udziału kapitałowego wymaga zgody pozostałych wspólników (w świetle art. 103 § 1 k.s.h. powyżej przytoczony przepis - dotyczący spółki jawnej - stosuje się odpowiednio do spółki komandytowej). Zatem wycofanie określonych aktywów z majątku spółki komandytowej i wydanie ich wspólnikowi w ramach obniżenia jego udziału kapitałowego co do zasady wymaga stosownej uchwały wspólników.

Natomiast ustawa o CIT nie zawiera przepisów regulujących instytucję zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce osobowej. W ustawie o CIT zawarto jedynie przepisy dotyczące wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej oraz rozwiązania lub likwidacji takiej spółki. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3a ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu:

Natomiast w świetle art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości innych niż wymienione w pkt 3a składników majątku, w tym wierzytelności, otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji; przychodem jest jednak w przypadku:

Analiza powyżej przytoczonych przepisów ustawy o CIT prowadzi zatem do wniosku, że dochód spółki niebędącej osobą prawną podlega opodatkowaniu na poziomie wspólników, niezależnie od przesunięć majątkowych dokonywanych pomiędzy spółką a wspólnikami. W szczególności, opodatkowaniu nie podlegają wypłaty wspólnikom zysku wypracowanego przez spółkę w toku działalności gospodarczej. Co więcej, opodatkowaniu nie podlega również wnoszenie wkładów do spółki - zarówno wkładów o charakterze pieniężnym, jak i wkładów niepieniężnych (zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT). Konsekwentnie, opodatkowaniu nie powinno podlegać także wycofanie wniesionych uprzednio do spółki osobowej wkładów. W wyniku takiej czynności wspólnik dochodzi bowiem do odzyskania przez wspólnika części swojego majątku, wniesionego wcześniej do spółki jako wkład. Skoro zatem w świetle przepisów ustawy o CIT zarówno wniesienie wkładu, jak i jego zwrot pozostają neutralne podatkowo, nie sposób uznać, że częściowy zwrot wkładu powodować miałby powstanie przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT. Środki pieniężne uzyskane przez wspólnika tytułem częściowego zwrotu wkładu stanowią w istocie część wartości wcześniej wniesionego do spółki osobowej majątku podatnika, nie sposób więc uznać, że stanowią realne przysporzenie majątkowe po stronie podatnika. Dodatkowo, zmniejszenie udziału kapitałowego wspólnika w spółce osobowej powoduje, że w części zwróconej wkład nie będzie uwzględniany przy obliczaniu udziału kapitałowego wspólnika w związku z likwidacją spółki osobowej.

W konsekwencji uznać należy, że mechanizm opodatkowania dochodów osiąganych przez spółki osobowe stoi w sprzeczności z możliwością opodatkowania wypłaty środków pieniężnych otrzymywanych z tytułu zmniejszenia udziału kapitałowego w spółce osobowej. Zaznaczyć dodatkowo należy, że stanowisko Wnioskodawcy odnośnie braku obowiązku rozpoznania przychodu w związku z otrzymaniem środków pieniężnych z tytułu częściowego zwrotu wkładu ze spółki osobowej potwierdza praktyka organów podatkowych, a także orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego, a w szczególności:

* interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 marca 2015 r., sygn. IPPB3/423-1295/14-2/DP, w której organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: w sytuacji, gdy w czasie trwania umowy spółki komandytowej dojdzie do obniżenia udziału kapitałowego jednego ze wspólników, który w związku z tym otrzyma częściowy zwrot wniesionego do spółki wkładu, na dany moment po stronie tego wspólnika nie powstanie przychód do opodatkowania - niezależnie od tego, czy częściowy zwrot wkładu nastąpi w formie pieniężnej czy też niepieniężnej. Skutki takiego częściowego zwrotu wkładu ustalane będą na dzień likwidacji spółki/wystąpienie z niej wspólnika. I tak, jeżeli częściowy zwrot wkładu miał formę świadczenia pieniężnego, zastosowanie znajdzie ort. 12 ust. 4 pkt 3a ustawy o CIT. Jeżeli zaś częściowy zwrot wkładu nastąpi w formie niepieniężnej, na dzień likwidacji spółki/wystąpienia wspólnika ze spółki przychód powstanie wyłącznie w sytuacji, gdy dany składnik majątku został wcześniej zbyty (na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy o CIT) i odstąpił od uzasadnienia;

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 lipca 2014 r., sygn. II FSK 2046/12, w którym NSA uznał, że: Zwrot wkładu oznacza, że przy wystąpieniu ze spółki czy też jej likwidacji zwrócony mu zostanie jego udział kapitałowy odpowiadający rzeczywiście pozostawionemu w spółce wkładowi. Skoro wniesienie wkładu i jego zwrot są neutralne podatkowo, to nie sposób uznać, ze zwrot części wkładu stanowić ma przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. Podatnik nie otrzymuje bowiem w tym wypadku żadnego przysporzenia majątkowego. Kwota uzyskana jako zwrot części wkładu stanowi bowiem część wartości wcześniej wniesionego do spółki osobowej majątku podatnika, a jednocześnie pomniejsza jego udział kapitałowy w spółce komandytowej;

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 maja 2014 r., sygn. II FSK 1471/12, w którym Sąd zaznaczył, że: W świetle art. 12 ust. 4 pkt 3a u.p.d.o.p., efekty podatkowe wszelkich wypłat gotówkowych ze spółki osobowej należy analizować dopiero w momencie utraty przez osobę prawną (lub osobę fizyczną) statusu wspólnika w spółce (w związku z likwidacją spółki albo wystąpieniem wspólnika ze spółki). Do tego czasu pozostają one, bowiem neutralne, co wynika z mechanizmu opodatkowania spółek osobowych opartego na zasadzie memoriałowej. (...) Treść art. 12 ust. 4 pkt 3b lit. a u.p.d.o.p. wskazuje, że zamierzeniem ustawodawcy było odroczenie opodatkowania wypłat z tytułu udziału w spółce do momentu całkowitego wystąpienia wspólnika ze spółki. W przeciwnym wypadku (tekst jedn.: gdyby ustawodawca dopuszczał wcześniejsze opodatkowanie niektórych wypłat) znalazłoby to odzwierciedlenie w przepisach, które zostały wcześniej opodatkowane. Brak takiego zastrzeżenia jednoznacznie wskazuje na intencje ustawodawcy: wszelkie wypłaty z tytułu udziału w spółce osobowej powinny być opodatkowane wyłącznie w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki (a nie w momencie dokonania tych wypłat);

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 24 marca 2015 r., w którym Sąd wskazał, że: Operacje wnoszenia i wycofywania wkładu należy zatem traktować jako ruch majątku odbywający się w obrębie tego samego podatnika, który nie powoduje powstania kosztów i przychodów podatkowych.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymanie środków pieniężnych ze Spółki Osobowej z tytułu częściowego wycofania wkładu ze Spółki Osobowej, nie będzie powodowało obowiązku rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o CIT.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm., dalej: "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 102 k.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Na podstawie dyspozycji zawartej w art. 103 § 1 k.s.h., do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W związku z tym należy wskazać, że w myśl art. 48 § 2 k.s.h., wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki. Zgodnie natomiast z art. 54 § 1 w związku z art. 37 § 1 k.s.h., zmniejszenie udziału kapitałowego wymaga zgody pozostałych wspólników.

Powyższe oznacza, że przepisy k.s.h. dopuszczają możliwość zmniejszenia udziału kapitałowego, czyli zmniejszenie wkładów wspólników.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w przyszłości może dojść do zmniejszenia udziału kapitałowego wszystkich lub niektórych wspólników Spółki Osobowej (w tym Wnioskodawcy), w wyniku czego Spółka otrzymałaby od Spółki Osobowej środki pieniężne tytułem częściowego zwrotu wkładu. Na skutek wycofania środków pieniężnych ze Spółki Osobowej nie dojdzie do rozwiązania Spółki Osobowej, ani wystąpienia Wnioskodawcy ze Spółki Osobowej.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają wyraźnie zasad ustalania przychodu wspólnika z tytułu wycofania części wkładu ze spółki osobowej. W tej sytuacji, skutki podatkowe takiej czynności należy określić z uwzględnieniem ogólnych zasad dotyczących opodatkowania dochodów osób prawnych.

Sposób opodatkowania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną uregulowany został w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."). Zgodnie z tym przepisem, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Jak z kolei stanowi art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3a i 3b do przychodów nie zalicza się:

* środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu:

* wartości innych niż wymienione w pkt 3a składników majątku, w tym wierzytelności, otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji; przychodem jest jednak w przypadku:

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika, że jego zakres normowania obejmuje sytuację likwidacji spółki niebędącej osobą prawną oraz wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Przepis ten nie dotyczy natomiast sytuacji uzyskania przysporzenia majątkowego w związku z częściowym zwrotem wkładu dokonanym na skutek zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika spółki niebędącej osobą prawną, bez występowania wspólnika z takiej spółki.

Reasumując, wyłączeniu z przychodów podlegają jedynie środki pieniężne bądź inne wartości w przypadku likwidacji spółki osobowej bądź wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Przepis ten nie odnosi się natomiast do środków pieniężnych otrzymanych w związku z częściowym wycofaniem wkładu ze spółki osobowej. W związku z powyższym, w przypadku wycofania części wkładu ze Spółki, Wnioskodawca winien wykazać z tego tytułu przychód. Stosownie bowiem do art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne (...). Przepis ten znajdzie zastosowanie w niniejszej sprawie. W konsekwencji otrzymane przez Spółkę tytułem zwrotu części wkładu w Spółce komandytowej, środki pieniężne będą stanowić dla spółki przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyroków - wspierających argumentację Wnioskodawcy - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, ze względów wskazanych w powyższym uzasadnieniu, nie podziela prezentowanego w nich stanowiska. Zauważyć również należy, że postępowanie w sprawie dot. wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. W jego wyniku, organ udzielając interpretacji, przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez Wnioskodawcę. Nie można zatem utożsamiać "trybu interpretacji" z postępowaniem podatkowym, a w konsekwencji żądać, aby wydając interpretacje organ, odnosił się osobno do każdego powołanego we wniosku wyroku sądowego, czy też prowadził szeroko rozumianą polemikę z każdym poglądem Wnioskodawcy. Powołane przez Wnioskodawcę wyroki zostały potraktowane jako element stanowiska w sprawie, którego ze względów wskazanych w niniejszej interpretacji tut. Organ nie podziela.

Natomiast odnosząc się do powołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej potwierdzających jego stanowisko, stwierdzić należy, że jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować np. pod wpływem orzecznictwa sadów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ podatkowy skutkowałoby zawsze obowiązkiem tego stanowiska przez wszystkie inne organy bez względu na to czy stanowisko to byłoby słuszne, czy nie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.