IBPB-1-2/4510-525/16-2/ANK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 25 maja 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 7 czerwca 2016 r.), uzupełnionym 23 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przesunięciem i przebudową sieci elektroenergetycznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 7 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przesunięciem i przebudową sieci elektroenergetycznej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 11 sierpnia 2016 r., Znak: IBPP1/4512-416/16-1/LSz oraz IBPB-1-2/4510-525/16-1/AnK wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 23 sierpnia 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka") prowadzi działalność w zakresie wydobycia, przeróbki oraz przemiału kamienia wapiennego, jak również produkcji wyrobów wapienniczych. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i wykonuje czynności opodatkowane. Posiada koncesję na wydobycie kamienia oraz nieruchomości gruntowe, na których znajdują się złoża. Przez część tych nieruchomości gruntowych przebiega sieć elektroenergetyczna zasilająca okoliczne gospodarstwa domowe, której właścicielem jest firma energetyczna (dalej: "Firma X"). Umiejscowienie tej sieci uniemożliwia wydobycie pod nią i wokół niej kamienia przez Spółkę. W celu możliwości wykorzystania całego zasobu złoża Spółka wystąpiła do Firmy X z wnioskiem o określenie warunków usunięcia tzw. zaistniałej kolizji z sieciami elektroenergetycznymi. Firma X wskazała, że ewentualna zmiana lokalizacji wspomnianej sieci elektroenergetycznej jest możliwa wyłącznie w przypadku zawarcia ze Spółką stosownej umowy oraz pokrycia przez Spółkę wszystkich kosztów związanych ze zmianą lokalizacji przedmiotu kolizji. Firma X podpisała ze Spółką umowę o usunięcie kolizji, na podstawie której udostępniła Spółce przedmiot kolizji umożliwiając rozpoczęcie prac przesunięcia/przebudowy linii elektroenergetycznej na warunkach określonych w umowie. Spółka poniosła szereg kosztów, m.in. koszty projektu wykonawczego i budowlanego, koszty demontażu, przeniesienia i odtworzenia urządzeń związanych z usunięciem kolizji, poniesienie opłat związanych z ustanowieniem służebności przesyłu energii dla Firmy X. Dodatkowo Spółka miała obowiązek rozliczyć się z Firmą X z materiałów pochodzących z demontażu urządzeń będących w składzie sieci elektroenergetycznej. Wobec powyższego poniesione przez Spółkę koszty usunięcia kolizji z siecią stanowiły nakłady na tą sieć. Po przebudowie został spisany protokół zdawczo-odbiorczy zgodnie z zapisami umowy o usunięciu kolizji, na podstawie którego Spółka przekazała nieodpłatnie Firmie X powstałe składniki majątku w postaci przebudowanej sieci elektroenergetycznej. W momencie przekazania przebudowanego odcinka sieci Spółka nie była właścicielem przedmiotowej inwestycji, bowiem został on włączony do istniejącej sieci należącej do podmiotu zarządzającego tą siecią (Firmy X) stanowiąc jedną całość.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 22 sierpnia 2016 r. Spółka wskazała, że linia elektroenergetyczna była przebudowywana w okresie od maja 2014 r. do maja 2015 r. Wnioskodawca przekazał nieodpłatnie linię w maju 2015 r. na podstawie protokołu zdawczo - odbiorczego. Przebudowa/przesunięcie sieci elektroenergetycznej miała na celu uzyskanie możliwości eksploatacji gruntu ze złożem w przyszłości w związku z planowaną rozbudową jednego z zakładów produkcyjnych. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest wydobywanie skał wapiennych, gipsu i kredy oraz produkcja szerokiej gamy mączek wapiennych do zastosowań m.in. w rolnictwie, drogownictwie i budownictwie. Wnioskodawca dokonał przebudowy/przesunięcia sieci elektroenergetycznej w celu zabezpieczenia możliwości wykonywania przyszłych czynności opodatkowanych podatkiem VAT związanych z podstawową działalnością Spółki. Umowa o usunięciu kolizji przygotowana przez Firmę X dokładnie określała zasady dokonania zmiany lokalizacji sieci elektroenergetycznej Firmy X oraz sposób usunięcia kolizji. Umowa wskazywała również górną granicę wartości nakładów inwestycyjnych do poniesienia przez Spółkę w zakresie usunięcia kolizji. Integralną część umowy stanowiły również Warunki usunięcia kolizji, które konkretyzowały miejsce występującej kolizji, wyszczegóławiały sieci elektroenergetyczne będące przedmiotem kolizji oraz opisywały dokładnie, jakie czynności Spółka musi poczynić w celu usunięcia kolizji. Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na przebudowę/przesunięcie sieci elektroenergetycznej nie zostaną w żaden sposób zwrócone w przyszłości. Spółka była zobowiązana własnym kosztem i staraniem wykonać wszelkie czynności niezbędne do wykonania przebudowy/przesunięcia sieci elektroenergetycznej zgodnie z umową bez jakiegokolwiek wynagrodzenia za poniesione wydatki.  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła prawidłowo, jeżeli nakłady związane z przesunięciem i przebudową sieci elektroenergetycznej uznała za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami i zaliczyła bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w dacie poniesienia tych kosztów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Spółki, nakłady związane z przesunięciem i przebudową sieci elektroenergetycznej, które następnie zostały nieodpłatnie przekazane Firmie X stanowiły koszty uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i powinny być potrącone na potrzeby rozliczenia podatku dochodowego w momencie ich poniesienia. Poniesionych nakładów nie dało się przypisać wprost do określonych przychodów, natomiast były racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Oznacza to, że nakłady związane z przesunięciem i przebudową sieci elektroenergetycznej należało uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami. Tym samym Spółka była uprawniona do rozpoznania kosztu uzyskania przychodów z tytułu przedmiotowych nakładów w momencie ich ujęcia w księgach rachunkowych jako kosztu rachunkowego na podstawie odpowiedniej dokumentacji, w tym otrzymanych faktur.

Chociaż rozstrzygnięcia zawarte w indywidualnych interpretacjach są wiążące w konkretnej, indywidualnej sprawie, osądzonej w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym, to jednak, dbając o spójność orzecznictwa, Spółka chciałaby zwrócić uwagę, że jej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych dotyczących analogicznych stanów faktycznych:

* z 1 grudnia 2014 r., Znak: IBPBI/2/423-1067/14/MO,

* z 9 października 2012 r., Znak: IBPBI/1/415-766/12/ESZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.,

* został właściwie udokumentowany.

Ponadto, dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

* bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

* inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, które nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, koszty promocji i reklamy.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest m.in. wydobycie i przeróbka kamienia wapiennego. Spółka posiada również koncesję na wydobycie kamienia i nieruchomości gruntowe, na których znajdują się złoża. Przez część tych nieruchomości przebiega sieć elektroenergetyczna zasilająca okoliczne gospodarstwa domowe, która ze względu na jej umiejscowienie, uniemożliwiała Spółce wydobycie całego zasobu złoża. W celu wydobycia całego zasobu złoża, Spółka, na podstawie umowy o usunięciu kolizji z podmiotem zarządzającym siecią (firmą energetyczną) - zobowiązała się do pokrycia wszystkich kosztów związanych ze zmianą lokalizacji sieci elektroenergetycznej. Spółka poniosła szereg kosztów, m.in. koszty projektu wykonawczego i budowlanego, koszty demontażu, przeniesienia i odtworzenia urządzeń związanych z usunięciem kolizji, poniesienie opłat związanych z ustanowieniem służebności przesyłu energii. Po przebudowie został spisany protokół zdawczo-odbiorczy zgodnie z zapisami umowy o usunięciu kolizji, na podstawie którego Spółka przekazała nieodpłatnie firmie energetycznej powstałe składniki majątku w postaci przebudowanej sieci elektroenergetycznej. W momencie przekazania przebudowanego odcinka sieci Spółka nie była właścicielem przedmiotowej inwestycji, bowiem został on włączony do istniejącej sieci należącej do podmiotu zarządzającego tą siecią (firmy energetycznej) stanowiąc jedną całość.

Zatem, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki, stanowić będą koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4-4 h u.p.d.o.p. Stosownie do art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Z kolei, jak stanowi art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Biorąc powyższe pod uwagę, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu nakładów na zmianę lokalizacji sieci elektroenergetycznej, która zostanie następnie nieodpłatnie przekazana firmie energetycznej stanowić będą koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, stosownie do art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. w zw. z art. 15 ust. 4e, czyli w momencie ich ujęcia w księgach rachunkowych jako kosztu rachunkowego na podstawie odpowiedniej dokumentacji, w tym otrzymanych faktur.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.