IBPB-1-2/4510-492/16-2/BKD - Opodatkowanie przychodów z wynajmu budynku gospodarczego przez osoby niebędące członkami wspólnoty mieszkaniowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 24 maja 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 31 maja 2016 r.), uzupełnionym 23 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy utworzona Spółka dla zagospodarowania Wspólnoty winna płacić podatek dochodowy od osób prawnych z tytułu przychodów z wynajmu budynku gospodarczego przez osoby niebędące członkami Wspólnoty - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2016 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy utworzona Spółka dla zagospodarowania Wspólnoty winna płacić podatek dochodowy od osób prawnych z tytułu przychodów z wynajmu budynku gospodarczego przez osoby niebędące członkami Wspólnoty. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 3 sierpnia 2016 r. wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 23 sierpnia 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnota gruntowa została utworzona na podstawie decyzji Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, stosownie do art. 25 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. Nr 28, poz. 169 z późn. zm.). Spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej została utworzona na podstawie uchwały osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej, podjętej na ogólnym zebraniu w dniu 16 listopada 2008 r. większością głosów, przy obecności więcej niż połowy uprawnionych. Przepis art. 15 ust. 1 powołanej powyżej ustawy stanowi, że Spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu. Statut Spółki dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej został zatwierdzony przez Wójta Gminy decyzją z dnia 4 grudnia 2008 r. Spółka utworzona dla zagospodarowania Wspólnoty nie jest właścicielem majątku Wspólnoty, lecz pełni tylko funkcje zarządcze w imieniu osób uprawnionych do udziału we Wspólnocie, które są właścicielami tegoż majątku. Przychody uzyskane z tytułu zarządzania przez Spółkę majątkiem Wspólnoty, po ich pomniejszeniu o koszty Zarządu, stanowią dochód, będący wyłączną własnością jej członków, którzy mają udział we wspólnym majątku Wspólnoty. Spółka nie płaci podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu uzyskanych przychodów z działalności rolniczej i leśnej. Majątek Wspólnoty stanowią grunty oraz budynek gospodarczy, który jest udostępniany do odpłatnego korzystania osobom niebędącym członkami Wspólnoty. Od uzyskanego dochodu, z tytułu najmu tego budynku, Spółka płaci podatek dochodowy od osób prawnych. Spółka posiada specyficzny status osoby prawnej, różny od innych osób prawnych i oparta jest na przepisach ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, utworzona zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, Spółka dla zagospodarowania Wspólnoty winna płacić podatek dochodowy od osób prawnych z tytułu przychodów z wynajmu budynku gospodarczego przez osoby niebędące członkami Wspólnoty?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie powinna płacić podatku dochodowego od osób prawnych, choć w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, jest osobą prawną i działa na podstawie statutu, to w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie jest osobą prawną i w związku z tym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Właścicielami majątku Wspólnoty są osoby uprawnione do udziału we wspólnocie (członkowie Wspólnoty), a nie Spółka. Środki otrzymane z najmu budynku gospodarczego zgromadzone i przechowywane na koncie Spółki stanowią przychód członków Wspólnoty (a nie przychód z działalności gospodarczej Spółki, która jedynie zarządza nieruchomościami stanowiącymi przedmiot Wspólnoty) w momencie ich wypłaty lub postawienia do dyspozycji. Obowiązek złożenia deklaracji podatkowej i uiszczenia podatku ciąży na każdej osobie uprawnionej do udziału we wspólnocie gruntowej dopiero po wypłacie tych środków - nie zaś na samej Spółce zarządzającej tą Wspólnotą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie konsekwencji podatkowych dla Spółki dla zagospodarowania Wspólnoty Gruntowej w związku z najmem budynku gospodarczego będącego własnością Wspólnoty. W związku z tym tut. Organ nie odniósł się w niej do ewentualnych konsekwencji podatkowych dla członków Wspólnoty. Wspólnoty gruntowe to podmioty o swoistym statusie prawnym opartym na uregulowaniach zawartych w ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. Nr 28, poz. 169 z późn. zm.). Z definicji zawartej w tej ustawie wynika, że wspólnotami gruntowymi podlegającymi zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w tej ustawie są nieruchomości rolne, leśne oraz obszary wodne - o określonych przymiotach. Uprawnionymi do udziału we wspólnocie są osoby fizyczne lub prawne posiadające gospodarstwa rolne, jeżeli w ciągu ostatniego roku przed dniem wejścia w życie ustawy faktycznie korzystały z tej wspólnoty (art. 6 ust. 1 ww. ustawy). Udziały poszczególnych uprawnionych we wspólnocie określa się w ułamkowych częściach w sposób wymieniony w art. 9 tej ustawy. Zgodnie z art. 14 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, osoby uprawnione do udziału we wspólnocie gruntowej powinny utworzyć spółkę do sprawowania zarządu nad wspólnotą i do właściwego zagospodarowania gruntów wchodzących w skład wspólnoty. Natomiast, z art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, że spółka jest osobą prawną i działa na podstawie statutu. Zbycie, zamiana, jak również przeznaczenie na cele publiczne lub społeczne wspólnot gruntowych lub ich części oraz zaciąganie pożyczek pieniężnych przez spółkę może nastąpić tylko za zgodą właściwego wójta, burmistrza, prezydenta miasta (art. 26 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3. Stosownie do art. 1 ust. 3 przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

Stosownie do art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wspólnota Gruntowa nie jest osobą prawną, a stanowi zespół nieruchomości, nad którymi zarząd sprawuje Spółka, utworzona specjalnie w tym celu przez osoby uprawnione do udziału, dlatego też Wspólnota nie będzie podlegała obowiązkowi podatkowemu wynikającemu z przepisów u.p.d.o.p. Osobą prawną w rozumieniu u.p.d.o.p. jest spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej. Jednakże, analiza przepisów ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych wyraźnie wskazuje, że nie można przyjąć analogii prawnej pomiędzy spółką utworzoną do sprawowania zarządu nad majątkiem wspólnoty a spółką prawa handlowego. Spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej, aczkolwiek posiada osobowość prawną, nie jest właścicielem majątku lub odrębnym od współużytkowników przedsiębiorcą. Zauważyć należy, że Spółka w momencie jej powołania nie staje się właścicielem majątku wspólnoty, lecz pełni tylko funkcje zarządcze. Majątek ten stanowi w dalszym ciągu przedmiot własności osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej. Oznacza to, że przychód z tytułu najmu budynku gospodarczego nie będzie podlegał w Spółce opodatkowaniu na podstawie u.p.d.o.p. Wspólnota Gruntowa, aczkolwiek zbliża się do współwłasności, stanowi jednak współwłasność o szczególnych cechach, niepodlegającą podziałowi, rządzącą się odrębnymi zasadami. Istotą współwłasności jest uprawnienie do udziału we wspólnocie gruntowej w postaci korzystania z objętych nią gruntów zgodnie z ich przeznaczeniem, które przysługuje osobom fizycznym lub prawnym posiadającym gospodarstwa rolne. Spółka dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej ma za zadanie wyłącznie zarządzać majątkiem wspólnoty, nie uzyskuje z tego tytułu żadnych dochodów. Przychody, które uzyskuje jako zarządca majątku Wspólnoty, po ich pomniejszeniu o koszty zarządu Spółki, stanowią dochód, będący dochodem osób uprawnionych do udziału we wspólnocie gruntowej.

Reasumując, z uwagi na fakt, że Spółka nie jest właścicielem majątku Wspólnoty lecz pełni tylko funkcje zarządcze, jako administrator aktywów, które nie są jej własnością, dochód uzyskany z najmu budynku gospodarczego nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych jako dochód Spółki dla zagospodarowania wspólnoty gruntowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.