IBPB-1-2/4510-457/16/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 w zw. z art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych, przedstawione we wniosku wspólnym z 21 marca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wartość poniesionych kosztów niezbędnych do przygotowania transgranicznego połączenia (koszty doradztwa prawno - podatkowego, koszty notarialne) będzie stanowić dla Wnioskodawcy i innych Spółek Przejmowanych koszt uzyskania przychodu potrącalny w dacie poniesienia (zdarzenie przyszłe) - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 marca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wartość poniesionych kosztów niezbędnych do przygotowania transgranicznego połączenia (koszty doradztwa prawno - podatkowego, koszty notarialne) będzie stanowić dla Wnioskodawcy i innych Spółek Przejmowanych koszt uzyskania przychodu potrącalny w dacie poniesienia.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Pan X, rezydent podatkowy Niemiec, prowadzi na terytorium Niemiec jednoosobowe przedsiębiorstwo. Pan X podlega w Niemczech opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Pan X planuje założyć na terenie Niemiec Spółkę (forma prawna: odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zwana dalej: "Spółka"). Spółka będzie utworzona według prawa niemieckiego z siedzibą na terytorium Niemiec i będzie podlegać w Niemczech opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka będzie należała do Grupy. Grupa jest właścicielem portfela nieruchomości w Niemczech, Czechach, Polsce i na Słowacji. W tych krajach Grupa planuje i realizuje projekty, wynajmuje długoterminowo, utrzymuje, pielęgnuje, zarządza oraz rozbudowuje nieruchomości komercyjne każdego rodzaju. Do jej usług należy także kompleksowa opieka i zarządzanie własnymi parkami handlowymi oraz centrami handlowymi.

Dla każdej zakupionej przez Grupę nieruchomości zostaje założona w państwie jej położenia spółka handlowa. Celem działalności tych spółek jest zakup gruntów, budowa przez zewnętrznych wykonawców, a następnie długoterminowy wynajem nieruchomości komercyjnych.

Obecnie rozważane jest przeprowadzenie zmian w strukturze Grupy. W ramach reorganizacji spółek należących do Grupy planowane jest dokonanie transgranicznego połączenia nowo powstałej Spółki z sześcioma innymi spółkami z Grupy: Spółka A Sp. z o.o. (dalej jako: "Wnioskodawca"), Spółka B Sp. z o.o., Spółka C Sp. z o.o., Spółka D Sp. z o.o., Spółka E Sp. z o.o., Spółka F Sp. z o.o. (zwanymi wspólnie: "Spółkami Przejmowanymi"), będącymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych i podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Transakcja transgranicznego połączenia ma na celu uproszczenie struktury Grupy, a tym samym wzrost efektywności w zakresie zarządzania. Poprzez transakcje transgranicznego połączenia powinny zostać osiągnięte także efekty synergii, np. w zakresie negocjacji kredytowych, czy negocjacji z międzynarodowymi koncernami. Proces połączenia doprowadzi także do oszczędności, zwłaszcza w zakresie liczby sprawozdań finansowych, kosztów doradztwa podatkowego i ogólnych kosztów biurowych.

Obecnie większościowym udziałowcem Spółek Przejmowanych jest przedsiębiorstwo jednoosobowe. W Spółkach Przejmowanych przedsiębiorstwo jednoosobowe posiada następującą ilość udziałów:

* Spółce B Sp. z o.o.- 99,985%,

* Spółce C Sp. z o.o.- 99,75%,

* Spółce D Sp. z o.o. -99,75%,

* Spółce E Sp. z o.o. - 99,98%,

* Spółce A Sp. z o.o. (Wnioskodawca) - 99,996%,

* Spółce F Sp. z o.o. - 99,88%.

Pozostałe udziały mniejszościowe Spółek Przejmowanych należą do Spółki Z Sp. z o.o.

Pierwszą fazą restrukturyzacji będzie sprzedaż udziałów mniejszościowych w Spółkach Przejmowanych przez Spółkę Z Sp. z o.o. na rzecz przedsiębiorstwa jednoosobowego Pana X. Tak więc jedynym udziałowcem Spółki oraz Spółek Przejmowanych będzie przedsiębiorstwo jednoosobowe Pana X.

Kolejnym etapem restrukturyzacji będzie połączenie transgraniczne polskich Spółek Przejmowanych ze Spółką (Side-Stream-Merger). Połączenie nastąpi na podstawie:

* art. 492 § 1 pkt 1 w związku z art. 516 1 i następnymi ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm., dalej: "k.s.h."), Dyrektywy 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych (Dz. U. L 310 z 25 listopada 2005),

* Dyrektywy Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (wersja ujednolicona) (Dz. U.UE.L z dnia 25 listopada 2009 r.),

* przepisów niemieckiej ustawy o przekształceniu podmiotów prawnych (Umwandlungsgesetz z 28 października 1994 r. (BGBI. I S. 3210; 1995 I S. 428)).

* Połączenie nastąpi przez przeniesienie całego majątku Spółek Przejmowanych na Spółkę.

Przeniesienie majątku Spółek Przejmowanych na Spółkę nastąpi w zamian za wydanie udziałów Spółki wspólnikowi Spółek Przejmowanych, przedsiębiorstwu jednoosobowemu Pana X.

Wskutek połączenia zgodnie z art. 493 § 1 k.s.h., Spółki Przejmowane zostaną rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. Połączenie nastąpi z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby Spółki przejmującej, tj. niemieckiego rejestru handlowego. Wpis ten wywoła skutek wykreślenia Spółek Przejmowanych. Spółka przejmująca wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki Spółek Przejmowanych (art. 494 § 1 k.s.h.).

W następstwie planowanego połączenia działalność prowadzona dotychczas przez Spółki Przejmowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zostanie przeniesiona do nowo utworzonego oddziału Spółki w Polsce. Spółki Przejmowane będą ponosiły koszty w związku z przygotowaniem transgranicznego połączenia (koszty doradztwa prawno-podatkowego, koszty notarialne).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość poniesionych kosztów niezbędnych do przygotowania transgranicznego połączenia (koszty doradztwa prawno - podatkowego, koszty notarialne) będzie stanowić dla Wnioskodawcy i innych Spółek Przejmowanych koszt uzyskania przychodu potrącalny w dacie poniesienia... (zdarzenie przyszłe)

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe koszty będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, w zakresie w jakim nie są one ścisłe związane z samym podwyższeniem kapitału zakładowego Wnioskodawcy i innych Spółek Przejmowanych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Dla spełnienia tej definicji istotnym jest wykazanie, że dany wydatek może obiektywnie przyczynić się do uzyskiwania przychodów (nawet jeśli przychód nie zostanie ostatecznie osiągnięty). Nie powinien też znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu, zawartym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Ważne jest też jego odpowiednie udokumentowanie. Wskazać należy, że wydatki niezbędne do przygotowania transgranicznego połączenia spółek nie zostały w nim wymienione.

Jak zostało zauważone w opisie zdarzenia przyszłego, transakcja transgranicznego połączenia ma na celu uproszczenie struktury Grupy, a tym samym wzrost efektywności w zakresie zarządzania. Poprzez transakcje transgranicznego połączenia powinny zostać osiągnięte także efekty synergii, np. w zakresie negocjacji kredytowych, czy negocjacji z międzynarodowymi koncernami. Proces połączenia doprowadzi także do oszczędności, zwłaszcza w zakresie liczby sprawozdań finansowych, kosztów doradztwa podatkowego i ogólnych kosztów biurowych. Dzięki połączeniu możliwe będzie uzyskanie silniejszej pozycji rynkowej i finansowej zapewniającej dalszy rozwój przedsiębiorstwa. Do osiągnięcia optymalnej struktury docelowej niezbędnym jest poniesienie pewnych kosztów związanych z procesem połączenia, takich jak koszty notarialne i doradztwa prawno-podatkowego. Tego typu wydatki niezbędne są do możliwie skutecznego i racjonalnego zaplanowania procesu połączenia.

Poniesione wydatki mają więc głębokie gospodarcze uzasadnienie i bez wątpienia wskazać można związek przyczynowo - skutkowy między nimi a możliwością osiągania w przyszłości przez Spółkę wyższych przychodów. Dzięki połączeniu dotychczasowe źródła przychodów Wnioskodawcy i innych Spółek Przejmowanych zostaną zabezpieczone przed konkurencyjnymi procesami konsolidacji rynku, przy czym obniżone zostaną również koszty funkcjonowania całego przedsiębiorstwa.

Nie ma przy tym znaczenia fakt braku możliwości przyporządkowania poniesionych kosztów do konkretnego przychodu. Ustawodawca w art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. wskazał na istnienie obok bezpośrednich kosztów uzyskania przychodu, także kosztów pośrednich. Brakuje definicji legalnej tego pojęcia. Zasadniczo jednak terminem tym określa się takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Takie koszty ogólnie przyczyniają się do zwiększenia przychodów spółki, mimo że nie da się wskazać jednoznacznie w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Za takie należy uznać koszty będące przedmiotem tego pytania, co potwierdza m.in. orzecznictwo sądowe. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 30 października 2008 r. (sygn. akt I SA/Kr 1071/08): "Koszty charakterystyczne dla procesu połączenia i niezbędne dla prawidłowego działania podmiotu po jego zakończeniu stanowią wydatki o charakterze ogólnym, które mają pośredni wpływ na uzyskanie przychodu, służą bowiem zabezpieczeniu źródeł przychodu w przyszłości. Niemożność przyporządkowania wydatków do konkretnych przychodów nie eliminuje ich definitywnie z kategorii kosztów uzyskania przychodów. W tym kontekście zważyć należy, że mamy do czynienia, w rozpatrywanej sprawie bez cienia wątpliwości, z dobrowolnym połączeniem dwóch przedsiębiorstw w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, w wyniku którego niewątpliwie ma nastąpić zwiększenie przychodów oraz oszczędności w zakresie kosztów".

Należy zauważyć, że powyższe stanowisko dotyczące kwalifikacji wydatków związanych z łączeniem się spółek jako kosztów uzyskania przychodów wielokrotnie było akceptowane przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych. Wskazać tutaj można np. interpretacje:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 marca 2009 r., sygn. ITPB3/423-693/08/MK);

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 kwietnia 2014 r., sygn. ILPB3/423-540/12/14-S/KS;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 sierpnia 2014 r., sygn. ILPB3/423-253/14-2/EK;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 października 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-365/15/BD.

Jednocześnie wskazać należy na treść art. 12 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 7 ust. 3 u.p.d.o.p. Zgodnie z pierwszym z tych przepisów, do przychodów nie wlicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Jednocześnie art. 7 ust. 3 ww. ustawy wyłącza przy ustalaniu dochodu do opodatkowania koszty uzyskania tych przychodów, które zostały zwolnione z opodatkowania albo są wolne od podatku.

Oznacza to, że koszty związane bezpośrednio z podwyższeniem kapitału zakładowego nie będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Stanowisko to bierze źródło w uchwale NSA z 24 stycznia 2011 r. (sygn. akt II FPS 6/10), zgodnie z którą dla ustalenia sposobu kwalifikacji ponoszonych wydatków dla celów podatku dochodowego od osób prawnych kluczowy jest ich podział na:

* -koszty ściśle związane z samym podwyższeniem kapitału zakładowego (koszty, bez których takie podwyższenie nie byłoby możliwe), zawierające m.in. opłaty notarialne, opłaty sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty giełdowe, koszty oferowania papierów wartościowych, koszty publikacji prospektu emisyjnego;

* -koszty niezwiązane bezpośrednio z podwyższeniem kapitału zakładowego (inne pozostałe wydatki stanowiące koszty ogólne funkcjonowania osoby prawnej, koszty pośrednie, nienakierowane na dokonanie takiego podwyższenia) - do tej kategorii wchodzić będą pozostałe wydatki, niezawierające się w kategorii pierwszej, związane w tym przypadku z rocesem łączenia: w tej kategorii mieścić się też będą wydatki na doradztwo prawno-podatkowe.

Odnośnie momentu poniesienia kosztów pośrednich, zauważyć należy, że kwestię tą regulują art. 15 ust. 4d i 4e u.p.d.o.p. Jak wynika z tych przepisów, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Moment poniesienia definiuje natomiast art. 15 ust. 4e tej ustawy, zgodnie z którym za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Poniesione wydatki będą miały charakter kosztów pośrednich, nie dotycząc okresu przekraczającego rok podatkowy. Oznacza to, że Spółka będzie miała prawo potrącić je w dacie poniesienia określonych wg zasad zawartych w art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 marca 2013 r., sygn. IBPBI/2/423- 1524/12/CzP;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 kwietnia 2014 r., sygn. ILPB3/423-540/12/14-S/KS;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 sierpnia 2014 r., sygn. ILPB3/423-253/14-2/EK.

Biorąc pod uwagę to, że w opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego, niektóre poniesione koszty nie będą mogły być wliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dotyczy to w szczególności opłat notarialnych w zakresie podwyższenia kapitału. Koszt ten zostanie bowiem poniesiony w ścisłym związku z podwyższeniem kapitału zakładowego i warunkuje to podwyższenie. Jednocześnie wydatki związane z doradztwem i innymi usługami będą mogły zostać uznane za pośrednie koszty uzyskania przychodu jako nie warunkujące podwyższenia kapitału zakładowego (podwyższenie jest możliwe bez poniesienia tego wydatku) oraz spełniające definicje kosztów uzyskania przychodu zawartą w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Wnioskodawca i Spółki Przejmowane będą miały prawo do ich rozpoznania w dacie poniesienia.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia przy tym koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów mogą być także koszty poniesione na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Jednocześnie trzeba podkreślić, że przez pojęcie "zachować" należy rozumieć "dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać". Natomiast "zabezpieczyć" oznacza "uczynić bezpiecznym, niezagrożonym, dać ochronę". Można więc przyjąć, ze koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, które umożliwią dalsze funkcjonowanie źródła. Za koszty związane z zabezpieczeniem i zachowaniem źródła przychodów należy więc uznać przede wszystkim koszty prawidłowego funkcjonowania podatnika, prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej, do której zalicza się koszty, które nie zawsze mogą zostać jednoznacznie uznane za koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, a przynajmniej taki ich cel jest trudny do uchwycenia.

Kwalifikując zatem wydatek w koszty podatkowe trzeba stwierdzić, że spełnia on dwa warunki:

* wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów oraz

* nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, zawartym w art. 16 u.p.d.o.p.

Należy zauważyć, że kryterium zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych jest uzależnione od celu poniesienia wydatku, a nie od wystąpienia efektu w postaci osiągnięcia przychodu. Określony wydatek może bowiem zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów również wówczas, gdy nie przyniósł spodziewanego przychodu, ale został poniesiony w takim celu. Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Pan X rezydent podatkowy Niemiec, planuje założyć na terenie Niemiec Spółkę według prawa niemieckiego z siedzibą na terytorium Niemiec, która będzie podlegać w Niemczech opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka będzie należała do Grupy. Grupa jest właścicielem portfela nieruchomości w Niemczech, Czechach, Polsce i na Słowacji.

Celem działalności tych spółek jest zakup gruntów, budowa przez zewnętrznych wykonawców, a następnie długoterminowy wynajem nieruchomości komercyjnych. W ramach reorganizacji spółek należących do Grupy planowane jest dokonanie transgranicznego połączenia nowo powstałej Spółki z sześcioma innymi spółkami z Grupy (w tym Wnioskodawcą) będącymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych i podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Transakcja transgranicznego połączenia ma na celu uproszczenie struktury Grupy, a tym samym wzrost efektywności w zakresie zarządzania. Połączenie nastąpi przez przeniesienie całego majątku Spółek Przejmowanych na Spółkę. Przeniesienie majątku Spółek Przejmowanych na Spółkę nastąpi w zamian za wydanie udziałów Spółki wspólnikowi Spółek Przejmowanych, przedsiębiorstwu jednoosobowemu Pana X. Wskutek połączenia, Spółki Przejmowane zostaną rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. Połączenie nastąpi z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby Spółki przejmującej, tj. niemieckiego rejestru handlowego. Wpis ten wywoła skutek wykreślenia Spółek Przejmowanych. Spółka przejmująca wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki Spółek Przejmowanych. W następstwie planowanego połączenia działalność prowadzona dotychczas przez Spółki Przejmowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zostanie przeniesiona do nowo utworzonego oddziału Spółki w Polsce. Spółki Przejmowane poniosły koszty w związku z przygotowaniem transgranicznego połączenia (koszty doradztwa prawno-podatkowego, koszty notarialne).

W ocenie tut. Organu, możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych poniesionych wydatków w związku z przygotowaniem transgranicznego połączenia spółek przejmowanych należy rozpatrywać w kontekście "celu" wynikającego z dyspozycji art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Tak więc na podstawie przedłożonego wniosku nie sposób uznać, ażeby koszty doradztwa prawno-podatkowego oraz koszty notarialne związane z przygotowaniem transgranicznego połączenia spółek poprzez przeniesienie całego majątku Spółek Przejmowanych i przejęcie przez rezydenta niemieckiego (nowo powstałą Spółkę) nakierowane były na osiągnięcie przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. W realiach opisanego zdarzenia przyszłego Spółki Przejmowane (polscy rezydenci podatkowi) przestaną bowiem istnieć. Zdaniem Organu, Wnioskodawca nie wykazał związku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., którego wystąpienie jest niezbędne, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu. Konstrukcja przepisów dotyczących uznawania określonego wydatku za koszt podatkowy (art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. w związku z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.) nakazuje przyjęcie, że dopiero w momencie ziszczenia się przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. dopuszczalne jest badanie, czy dany wydatek mieści się w katalogu negatywnym określonym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie stanu faktycznego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji stwierdzić należy, że sytuacje w nich przedstawione różnią się od opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego w rozpatrywanej sprawie.

Na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego przysługuje prawo do wniesienia skargi z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.