IBPB-1-2_4510-288_15-1_ANK - Zwolnienie z CIT dochodu z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), oraz art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 sierpnia 2018 r. sygn. akt II FSK 2233/16 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 14 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 70/16, wniosku z 17 lipca 2015 r. (data wpływu do Organu 22 lipca 2015 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka ma prawo do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych zezwoleń, z uwzględnieniem dotychczasowego poziomu wykorzystania puli zwolnienia oraz dyskontowania bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 2 - stan faktyczny) - jest prawidłowe.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 22 lipca 2015 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka ma prawo do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych zezwoleń, z uwzględnieniem dotychczasowego poziomu wykorzystania puli zwolnienia oraz dyskontowania bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia.

W dniu 29 września 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: IBPB-1-2/4510-288/15/AP, w której uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna została skutecznie doręczona 1 października 2015 r. Pismem z 10 października 2015 r. (data wpływu do Organu 20 października 2015 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z 16 listopada 2015 r. Znak: IBPB-1-2/4510-1-74/15/AP odmawiając zmiany ww. interpretacji. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona 19 listopada 2015 r. Pismem opatrzonym datą 14 grudnia 2015 r. (data wpływu do Organu 23 grudnia 2015 r.), wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 22 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-2/4510-3-94/15/AP udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu z wyrokiem z 14 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 70/16 uchylił zaskarżoną interpretację. Od powyższego wyroku, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyniku jej rozpatrzenia Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 14 sierpnia 2018 r. sygn. akt II FSK 2233/16 oddalił skargę kasacyjną Organu. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 14 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 70/16 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 16 października 2018 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji materiałów budowlanych na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "SSE") w ramach zakładu w R oraz pozostałą działalność gospodarczą w ramach zakładu w S.

W dniu 8 grudnia 2004 r. Spółka otrzymała Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozumianej, jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytwarzanych na terenie Strefy, określonych w przedmiocie działalności:

* 26.14 włókna szklane;

* 26.51 cement;

* 26.52 wapno;

* 26.53 gips;

* 26.61 wyroby betonowe do celów budowlanych;

* 26.62 wyroby gipsowe do celów budowlanych;

* 26.63 masa betonowa;

* 26.64 zaprawy murarskie i suchy beton;

* 26.65 wyroby azbestowo-cementowe, wiórowo-cementowe i podobne;

* 26.66 wyroby z gipsu, betonu i cementu, pozostałe;

* 26.70 kamienie ozdobne lub budowalne, poddane obróbce i wyroby z nich;

* 26.82 wyroby z mineralnych wyrobów niemetalicznych pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane;

* 14.21 żwir i piasek;

* 24.62 kleje i żelatyny;

* 24.12 barwniki i pigmenty;

* 24.30 farby, lakiery i podobne środki pokrywające, farba drukarska i gotowe sykatywy;

* 25.23 wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa;

* 28.74 elementy złączne, śruby i wkręty, łańcuchy i sprężyny;

* 24.70 włókna chemiczne z wyjątkiem wyrobów określonych w § 2 pkt 9, 10, 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej;

* 63.11 usługi przeładunku towarów;

* 63.12 usługi przechowywania i magazynowania towarów;

* 73.10 usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych;

* 74.30 usługi w zakresie badań i analiz technicznych.

Zezwolenia udziela się do 28 maja 2017 r.

Wymienione wyżej zezwolenie ustaliło następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

1. Poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.), wydatków w wysokości 22.400.000 zł, z czego;

* co najmniej 1.500.000 zł, nie później niż do 30 marca 2005 r.,

* co najmniej 20.900.000 zł, nie później niż do 30 czerwca 2006 r.

2. Zatrudnienie na terenie Strefy co najmniej 20 osób, z czego;

* co najmniej 6 osób, do dnia 31 grudnia 2005 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do 31 grudnia 2010 r.

* co najmniej dodatkowo 9 osób, do 31 grudnia 2006 r. i utrzymanie zatrudnienia 15 osób do dnia 31 grudnia 2011 r., oraz dodatkowo,

* co najmniej 5 osób, do dnia 31 grudnia 2008 r. i utrzymanie zatrudnienia 20 osób do 31 grudnia 2013 r.

3. Przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania strefy.

Ponadto, wskazane wyżej Zezwolenie zostało zmienione decyzją z 21 czerwca 2005 r. w ten sposób, że w pkt II dotyczącym poniesionych nakładów inwestycyjnych wyrazy: "do dnia 30 marca 2005 r." zastępuje się wyrazami: "do dnia 30 września 2005 r." oraz wyrazy: "do dnia 30 września 2006 r." zastępuje się wyrazami: "do dnia 30 grudnia 2006 r.".

Ponadto Zezwolenie zostało także zmienione decyzją z 30 grudnia 2005 r. w ten sposób, że w pkt II dotyczącym poniesionych nakładów inwestycyjnych wyrazy: "do dnia 30 grudnia 2006 r." zastępuje się wyrazami: "do dnia 30 grudnia 2007 r.".

Zmianie uległ także pkt II pkt 1 Zezwolenia w zakresie dotyczącym zatrudnienia w ten sposób że: Zatrudnienie na terenie strefy łącznie 20 osób, z czego:

* co najmniej 6 osób do 31 grudnia 2006 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do 31 grudnia 2011 r.,

* co najmniej 9 osób do 31 grudnia 2007 r. i utrzymanie zatrudnienia 15 osób do 31 grudnia 2012 r., oraz dodatkowo

* co najmniej 5 osób do 31 grudnia 2009 r. i utrzymanie zatrudnienia 20 osób do 31 grudnia 2014 r.

Ostatnia zmiana ww. Zezwolenia miała miejsce na mocy decyzji z 28 maja 2015 r., która unieważniła termin obowiązywania zezwolenia. Obecnie Zezwolenie to ważne jest do końca działalności Strefy tj. do 31 grudnia 2026 r.

Spółka posiada także Zezwolenie z 29 sierpnia 2013 r. Zezwolenie to ustaliło następujące warunki prowadzenia działalności na terenie strefy:

I. Ustala następujące warunki prowadzenia działalności na terenie strefy:

1. Poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548, z późn. zm.), zwanego dalej "Rozporządzeniem", w wysokości co najmniej 5.140.000,00 zł (słownie pięć milionów sto czterdzieści tysięcy złotych), w terminie do 31 marca 2016 r.

2. Zwiększenie zatrudnienia kształtującego się na terenie Strefy w okresie 12 miesięcy poprzedzających udzielenie niniejszego zezwolenia na poziomie średnio 25 pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty), poprzez zatrudnienie przy prowadzeniu działalności na terenie Strefy, w związku z realizacją inwestycji, po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 7 nowych pracowników do 31 marca 2016 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 32 pracowników do 29 czerwca 2018 r. oraz zatrudnienie kolejnych co najmniej 3 nowych pracowników do 30 czerwca 2018 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 35 pracowników do 31 grudnia 2021 r. Liczba pracowników oznacza pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie roku wraz z pracownikami zatrudnionymi w niepełnym wymiarze czasu pracy oraz pracownikami sezonowymi w przeliczeniu na etaty w pełnym wymiarze czasu pracy.

3. Zakończenie inwestycji w terminie do 31 marca 2016 r.

II. Maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych wyniesie:

1. W przypadku korzystania z zezwolenia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji, maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji, o których mowa w § 6 ust. 1 Rozporządzenia wyniesie 6.970.000,00 zł (słownie: sześć milionów dziewięćset siedemdziesiąt tysięcy).

2. W przypadku korzystania z zezwolenia podatkowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia, maksymalna wysokość dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy wyniesie 2.630.800,00 zł (słownie: dwa miliony sześćset trzydzieści tysięcy osiemset złotych). Do obliczenia maksymalnej wysokości dwuletnich kosztów pracy przyjmuje się koszty pracy 7 nowo zatrudnionych pracowników.

W konsekwencji Spółka kontynuuje rozwój działalności w specjalnej strefie ekonomicznej i ponosi w tym celu dalsze wydatki inwestycyjne związane z inwestycją objętą Zezwoleniem z 2004 r., ponad minimalną kwotę wskazaną w zezwoleniu. W odniesieniu do dochodów z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia Spółka korzysta z pomocy regionalnej udzielonej w formie zwolnienia od podatku dochodowego, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT"). Spółka kalkuluje limit przysługującej jej pomocy przy zastosowaniu wskaźnika maksymalnej intensywności regionalnej pomocy przewidzianej dla lokalizacji inwestycji.

Nakłady inwestycyjne są kontynuacją założeń gospodarczych określonych w Zezwoleniu Spółki. Od daty udzielenia Zezwolenia nakłady inwestycyjne przekroczyły kwoty minimalnych wydatków inwestycyjnych określone w Zezwoleniu. Spółka planuje ponadto zwiększyć wysokość ponoszonych nakładów inwestycyjnych w ramach zadeklarowanej i prowadzonej działalności gospodarczej na terenie SSE.

W chwili obecnej Spółka powzięła wątpliwość, czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego jej zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT oraz w art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm., dalej: "ustawa o SSE"), należy brać pod uwagę wyłącznie kwotę minimalnych wydatków inwestycyjnych ustaloną w zezwoleniu jako warunek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Strefy, czy też wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych, także w części przewyższającej minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, poniesionych w całym okresie prowadzenia działalności w Strefie, na który zostało udzielone zezwolenie wraz ze zmienioną datą jego obowiązywania (tj. obecnie do 31 grudnia 2026 r.).

Ponadto, stosownie do § 5 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: "Rozporządzenie strefowe"), tzw. strefowe zwolnienie podatkowe przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie SSE. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do korzystania z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych zezwoleń, z uwzględnieniem dotychczasowego poziomu wykorzystania puli zwolnienia oraz dyskontowania bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia, tj. uzyskiwany przez Spółkę dochód z działalności na terenie SSE najpierw będzie korzystał ze zwolnienia w podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie chronologicznie najwcześniejszego zezwolenia, a po wyczerpaniu dostępnej na jego podstawie pomocy publicznej (ewentualnie po jego wygaśnięciu) z kolejno następnych zezwoleń? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność na terenie SSE w oparciu o kilka zezwoleń strefowych ma prawo korzystać z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych zezwoleń, z uwzględnieniem dotychczasowego poziomu wykorzystania puli zwolnienia oraz dyskontowania bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia, tj. uzyskiwany przez Spółkę dochód z działalności na terenie SSE najpierw będzie korzystał ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie chronologicznie najwcześniejszego zwolnienia, a po wyczerpaniu dostępnej na jego podstawie pomocy publicznej (ew. po jego wygaśnięciu) z kolejno następnych zezwoleń.

Zgodnie bowiem z art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei art. 16 ust. 1 ustawy o SSE stanowi, że podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej zezwoleniem.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji i niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z przepisami ustawy o CIT, dochody osiągane z działalności prowadzonej na podstawie zezwoleń strefowych są zwolnione od podatku w granicach określonych we właściwych przepisach.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Wysokość przysługującej pomocy publicznej regulują właściwe przepisy, odpowiednie dla poszczególnych zezwoleń. Wysokość ta zależeć może m.in. od wysokości kwalifikowanych kosztów inwestycji poniesionych przez podatnika, lokalizacji inwestycji, zakwalifikowania przedsiębiorcy do określonej grupy - małych, średnich bądź dużych przedsiębiorców.

Niezależnie od sposobu, w jaki wysokość pomocy publicznej powinna zostać ustalona dla danego zezwolenia strefowego, w każdym przypadku podatnik korzysta z tej pomocy poprzez zwolnienie z opodatkowania dochodów osiąganych z działalności prowadzonej na terenie SSE w ramach zezwolenia. Podatnik powinien każdorazowo określać kwotę podatku, do zapłacenia którego nie był zobowiązany ze względu na przysługujące mu zwolnienie od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów z działalności prowadzonej w SSE na podstawie zezwolenia. Tak ustalane kwoty podatnik powinien odejmować od przysługującej mu wysokości pomocy publicznej (z uwzględnieniem dyskontowania), aż do jej wyczerpania.

Przepisy ustawy o CIT, ani przepisy strefowe w żadnej sytuacji nie stanowią, aby zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych miało być liczone odrębnie dla dochodów uzyskiwanych na podstawie poszczególnych zezwoleń. Nie wymagają wyodrębnienia wyniku podatkowego dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna - tak, aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom "wykorzystywania" dostępnej w jego ramach pomocy publicznej. Powyższe jest spójne także z tym, że żaden przepis nie wymaga od podatnika prowadzenia jakiegoś specjalnego rodzaju ewidencji rachunkowej dla dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE dla każdego z zezwoleń osobno, niezależnie od tego, ile ich jest.

Nie ma żadnych ograniczeń w zakresie korzystania z pomocy w przypadku posiadania kilku zezwoleń. W szczególności, możliwe jest korzystanie z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych zezwoleń, z uwzględnieniem dotychczasowego poziomu wykorzystania puli zwolnienia oraz dyskontowania bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia.

Uzyskiwany przez Spółkę dochód z działalności na terenie SSE może korzystać ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie chronologicznie najwcześniejszego zezwolenia, a po wyczerpaniu dostępnej na jego podstawie pomocy publicznej (ew. wygaśnięciu zezwolenia) z kolejno następnych zezwoleń.

W praktyce brak jest także sprawdzonej i wiarygodnej metody alokowania dochodu strefowego pod każde z zezwoleń tak, aby odrębnie dla każdego zezwolenia monitorować poziom "wykorzystywania" dostępnej w jego ramach pomocy publicznej.

Prezentowane podejście znajduje potwierdzenie w dotychczasowej linii interpretacyjnej organów podatkowych, przykładowo w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 29 sierpnia 2011 r. Znak: ILPB3/423-241/11-4/MM,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 czerwca 2011 r. Znak: ILPB3/423-151/11-2/MM,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 26 lipca 2012 r. Znak: IPTPB3/423-176/12-3/KJ,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 stycznia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-61/11/SD,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 listopada 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1519/10/MS,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z 8 marca 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1520/09/MO,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 maja 2009 r. Znak: IBPBI/2/423-150/09/AM,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 października 2008 r. Znak: IBPB3/423-585/08/MO.

W interpretacji indywidualnej z 29 sierpnia 2011 r. Znak: ILPB3/423-241/11-4/MM, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu organ przychylił się do stanowiska podatnika, zgodnie z którym podmiot, któremu przysługują dwa zezwolenia ma prawo zsumować wynikające z nich limity pomocy publicznej, a tak wyliczona kwota może być konsumowana przez łączny dochód wolny od podatku (dla obu Zezwoleń łącznie), osiągany w zakresie objętym w Zezwoleniach. Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 24 stycznia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-61/11/SD, zaakceptował pogląd podatnika, który stwierdził, że po wejściu w posiadanie Drugiego Zezwolenia (przy założeniu spełnienia warunków określonych w tym Zezwoleniu), Spółce będzie przysługiwało prawo do zwolnienia dochodu w kwocie wynikającej z sumy iloczynów dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla obydwu Zezwoleń, z uwzględnieniem dyskontowania. Podobne zdanie wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2010 r. Znak: ITPB3/423-256/10/MK. Analogiczne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 3 marca 2008 r. Znak: IBPB3/423-37/08/MO oraz w interpretacji indywidualnej z 1 października 2008 r. Znak: IBPB3/423-585/08/MO.

Nie bez znaczenia jest także fakt, że z praktycznego punktu widzenia potencjalna konieczność ustalania odrębnego dochodu z tytułu prowadzenia na terenie SSE działalności objętej każdym z posiadanych przez Wnioskodawcę Zezwoleń z osobna jest niemożliwa. W przypadku, gdy kolejny projekt inwestycyjny stanowi rozbudowę przedsiębiorstwa, trudno jest bowiem ustalić precyzyjnie wartość przychodów podatkowych dla pierwszego i kolejnych projektów. Niemożliwe jest również odpowiednie alokowanie kosztów uzyskania przychodów. Nie ma też żadnej wiarygodnej i pewnej metody, która alokację dochodu strefowego pod każde z zezwoleń by umożliwiała.

Zatem Spółka stwierdza, że zgodnie z obowiązującymi przepisami prowadząc działalność na terenie SSE w oparciu o kilka zezwoleń strefowych ma prawo korzystać z pomocy publicznej do wysokości wynikającej z sumy dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych zezwoleń, z uwzględnieniem dotychczasowego poziomu wykorzystania puli zwolnienia oraz dyskontowania bez konieczności alokowania dochodu uzyskanego z działalności na terenie SSE na poszczególne zezwolenia, tj. uzyskiwany dochód z działalności na terenie SSE najpierw będzie korzystał ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie chronologicznie najwcześniejszego zwolnienia, a po wyczerpaniu dostępnej na jego podstawie pomocy publicznej (ewentualnie po jego wygaśnięciu) z kolejno następnych zezwoleń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.