IBPB-1-2/4510-279/16/BG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 16 lutego 2016 r., który wpłynął do tut. Biura 19 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zapłacone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy wynagrodzenie za transfer Funkcji Dystrybucyjnej ze Spółki Austriackiej do Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 19 lutego 2016 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy zapłacone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy wynagrodzenie za transfer Funkcji Dystrybucyjnej ze Spółki Austriackiej do Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: "Spółka") jest spółką z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarejestrowaną dla potrzeb VAT na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.

Spółka należy do międzynarodowego koncernu, działającego w branży chemicznej. W ramach koncernu wyróżnić można cztery obszary działalności (business areas), przy czym każdy obszar działalności obejmuje różne działy (business units). Jednym z obszarów działalności jest "X", na który składają się działy "A", "B" oraz "C" (dział "C" w dalszej części wniosku zwany jest: "Dział MB"). Dział MB obejmuje produkcję i dystrybucję koncentratów barwiących i środków pomocniczych do tworzyw sztucznych.

W związku z działaniami reorganizacyjnymi podjętymi w ramach Grupy, Spółka w 2016 r. przejęła od podmiotu z Grupy z siedzibą w Austrii (dalej: "Spółka Austriacka") funkcje i ryzyka związane z działalnością dystrybucyjną w ramach Działu MB na terenie określonych krajów Europy Wschodniej, wraz z kontaktami z klientami, obsługą klientów, pozyskiwaniem nowych klientów oraz tzw. potencjałem zysku, związanym z omawianą działalnością dystrybucyjną na terenie określonych krajów Europy Wschodniej (dalej: "Funkcja Dystrybucyjna"). Wskazane funkcje dotychczas pełnione były przez Spółkę Austriacką, tj. Spółka Austriacka prowadziła działania w zakresie dystrybucji asortymentu MB w Europie, m.in. nabywając produkty od innych spółek z Grupy i sprzedając je kontrahentom na rynku europejskim. Transakcja miała na celu transfer działań związanych z dystrybucją na terenie Europy Wschodniej ze Spółki Austriackiej do Spółki, w efekcie czego Spółka realizować ma strategiczne i kluczowe funkcje związane z omawianą działalnością dystrybucyjną, ponosząc związane z tym ryzyko biznesowe. Niemniej jednak, po dokonaniu omawianych działań reorganizacyjnych Spółka Austriacka będzie nadal realizować określone działania związane z bieżącą działalnością dystrybucyjną, działając jako usługodawca na rzecz Spółki. Zgodnie z umową regulującą przeniesienie Funkcji Dystrybucyjnej do Spółki, w następstwie nabycia Funkcji Dystrybucyjnej Spółka będzie posiadać wyłączne prawo do sprzedaży produktów Działu MB na terytorium określonych krajów Europy Wschodniej. Jednocześnie w ramach transakcji Spółka nie przejęła aktywów rzeczowych, zobowiązań, należności, ani też pracowników Spółki Austriackiej związanych z dotychczas prowadzoną działalnością dystrybucyjną. Zgodnie z umową regulującą transakcję nabycia Funkcji Dystrybucyjnej, Spółka otrzymała m.in. listę aktywnych klientów Spółki Austriackiej na rynku określonych krajów Europy Wschodniej, jak również inne informacje niezbędne do realizowania nabytej Funkcji Dystrybucyjnej, w tym dostęp do ewidencji księgowej, kont, faktur sprzedaży, ewidencji sprzedaży w zakresie Funkcji Dystrybucyjnej.

Spółka nadmienia, że w przeszłości (w roku 2015) w związku ze zmianą profilu działalności Spółki Austriackiej z produkcyjnej na handlową doszło po stronie Spółki do wzrostu zamówień produkcyjnych ze Spółki Austriackiej, a co się z tym wiąże, wzrostem sprzedaży do Spółki Austriackiej, jak również Spółka zakupiła od Spółki Austriackiej wybrane urządzenia, surowce oraz zapasy (dalej łącznie jako: "nabycie aktywów rzeczowych") za odrębnie ustalonym wynagrodzeniem. Transakcja ta nie wiązała się jednak (ani w przeszłości, ani w późniejszym okresie) z transferem wyrobów gotowych, należności, zobowiązań, ani też pracowników związanych z działalnością produkcyjną Spółki Austriackiej. Zakład produkcyjny w Spółce Austriackiej został zlikwidowany, jednak Spółka nie nabyła całości środków trwałych z tego zakładu, część z wyposażenia została sprzedana do innych podmiotów. Spółka już wcześniej produkowała wyroby MB.

Szczegóły transakcji nabycia Funkcji Dystrybucyjnej zostały uregulowane w umowie pomiędzy Spółką a Spółką Austriacką (dalej: "Umowa"), w której określone zostało również wynagrodzenie należne Spółce Austriackiej z tytułu zbycia Funkcji Dystrybucyjnej na rzecz Spółki.

Spółka pragnie wskazać, że nabycie Funkcji Dystrybucyjnej dokonane zostało w związku oraz w celu prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej.

Dodatkowo Spółka pragnie podkreślić, że będzie dysponować certyfikatem rezydencji podatkowej Spółki Austriackiej potwierdzającym rezydencję podatkową Spółki Austriackiej na dzień wypłaty wynagrodzenia z tytułu transferu Funkcji Dystrybucyjnej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że zapłacone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy wynagrodzenie za transfer Funkcji Dystrybucyjnej ze Spółki Austriackiej do Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłacone przez Spółkę na podstawie Umowy wynagrodzenie za transfer Funkcji Dystrybucyjnej ze Spółki Austriackiej do Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.p."), podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 2 u.p.d.o.p., powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-le. Jednocześnie zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W świetle powyższych przepisów, warunkiem skorzystania z postanowień konkretnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i zastosowania stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową, jest posiadanie certyfikatu rezydencji wydanego przez właściwy organ administracji podatkowej, dokumentującego miejsce siedziby zagranicznego podatnika. Jak wskazano przy tym w opisie stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku, Spółka będzie posiadać odpowiedni certyfikat rezydencji Spółki Austriackiej.

Na podstawie regulacji umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921, dalej: "Umowa polsko-austriacka"), należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie uprawnionej mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (art. 12 ust. 1 Umowy polsko-austriackiej). Jednakże omawiane należności mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca jest właścicielem należności licencyjnych, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty należności licencyjnych brutto (art. 12 ust. 2 Umowy polsko-austriackiej).

Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 3 Umowy polsko-austriackiej określenie "należności licencyjne" użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania jakiegokolwiek urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za korzystanie z doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Spółka zaznacza, że Umowa pomiędzy Spółką a Spółką Austriacką nie przewiduje przyznania na rzecz Spółki prawa do użytkowania określonych praw ani aktywów należących do Spółki Austriackiej. Zauważyć bowiem należy, że istotą Umowy jest, jak wskazano w opisie stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku, przejęcie (na własność) m.in. funkcji i ryzyk związanych z działalnością dystrybucyjną w ramach Działu MB na terenie określonych krajów Europy Wschodniej, w szczególności wraz z kontaktami z klientami oraz tzw. potencjałem zysku, związanym z omawianą działalnością dystrybucyjną.

W tym kontekście należy zauważyć, że komentarz do art. 12 ust. 2 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej: "Komentarz") (będącego odpowiednikiem art. 12 ust. 3 Umowy polsko-austriackiej) zawiera doprecyzowanie pojęcia należności licencyjnych poprzez wskazanie tytułów płatności, które nie są objęte tym pojęciem. W tym zakresie, w pkt 8.2 Komentarza wskazane zostało, że jeżeli wypłata dokonywana jest w zamian za przeniesienie pełnego prawa własności mienia, o którym mowa w definicji, to taka wypłata nie jest uznawana za wynagrodzenie za użytkowanie (korzystanie) lub za prawo użytkowania (korzystania) z tego mienia i tym samym nie może być uznana za należność licencyjną. Tym samym wydatki ponoszone w związku z przejęciem prawa własności do danego składnika majątku nie stanowią należności licencyjnych w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Mając powyższe na względzie, nawet w przypadku uznania, że wynagrodzenie za przeniesienie Funkcji Dystrybucyjnej, uiszczane przez Wnioskodawcę, powinno zostać przyporządkowane do zapłaty za określone prawa/aktywa, o których mowa w art. 12 ust. 3 Umowy polsko-austriackiej, podatek u źródła mógłby zostać pobrany od omawianego wynagrodzenia na podstawie uregulowań Umowy polsko-austriackiej jedynie w takim zakresie, w jakim zapłata analizowanego wynagrodzenia dotyczyłaby płatności za użytkowanie lub prawo do użytkowania lub za korzystanie z określonych aktywów wymienionych w art. 12 ust. 3 Umowy polsko-austriackiej. W sytuacji natomiast, kiedy - tak jak w przypadku Spółki, będącym przedmiotem wniosku o interpretację - dochodzi do definitywnego i nieodwracalnego przeniesienia praw do Funkcji Dystrybucyjnej oraz przejmowanych w jej ramach aktywów, nie można uznać, że wynagrodzenie z tego tytułu może zostać zakwalifikowane jako należność licencyjna w rozumieniu art. 12 ust. 3 Umowy polsko-austriackiej, a co za tym idzie nie powstanie obowiązek pobrania przez Spółkę podatku u źródła z tytułu płatności takiego wynagrodzenia.

Spółka pragnie przy tym wskazać, że zgodnie z pkt 10.1 Komentarza do art. 12 ust. 2 Konwencji Modelowej OECD płatności dokonywane wyłącznie jako wynagrodzenie za uzyskanie wyłącznych praw do dystrybucji produktu albo usługi na danym terytorium nie stanowią należności licencyjnych w związku z faktem, że nie jest to wynagrodzenie za używanie lub prawo do używania części majątku określonego w definicji należności licencyjnych.

W ocenie Spółki analogiczna do wskazanej w Komentarzu sytuacji występuje w opisie stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku - ponosząc wynagrodzenie z tytułu przejęcia funkcji i ryzyk związanych z działalnością dystrybucyjną w ramach Działu MB na terenie określonych krajów Europy Wschodniej, wraz z kontaktami z klientami oraz tzw. potencjałem zysku, związanym z omawianą działalnością dystrybucyjną - Spółka nabywa wyłączne prawo do sprzedaży określonych produktów na danym terytorium.

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższą argumentację oraz brzmienie Komentarza, należy uznać, że wynagrodzenie za przeniesienie Funkcji Dystrybucyjnej uiszczone przez Spółkę nie będzie stanowiło należności licencyjnej w rozumieniu art. 12 ust. 3 Umowy polsko-austriackiej. W konsekwencji, w związku z dokonaniem zapłaty wynagrodzenia z tytułu nabycia Funkcji Dystrybucyjnej, Spółka nie będzie zobowiązana jako płatnik do pobrania podatku u źródła na podstawie art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p.

Spółka pragnie zaznaczyć, że stanowisko analogiczne do powyższego prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 maja 2015 r. (sygn. II FSK 300/15), w którym stwierdzono: pojęcie należności licencyjnych zawarte w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania nie dotyczy wszelkich opłat dokonywanych w związku z kontraktami, których przedmiotem są prawa na dobrach niematerialnych, lecz wyłącznie tych, w których mamy do czynienia z ustanowieniem prawa do ich użytkowania. Tym samym zapłata za przeniesienie własności danego prawa nie może być uważana za należność licencyjną w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Tego rodzaju płatności podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, jako zyski z działalności gospodarczej lub zyski z przeniesienia własności majątku".

Jednocześnie Spółka pragnie wskazać, iż powyższe stanowisko w zakresie braku konieczności pobrania podatku u źródła z tytułu płatności w analogicznych transakcjach, znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, np.:

* przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 maja 2015 r. (sygn. IPTPB3/4510-52/15- 8/IR),

* przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 marca 2013 r. (sygn. ITPB3/423-745b/12/AW),

* przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 czerwca 2012 r. (sygn. IPPB5/423-184/12-2/IŚ),

* przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 września 2012 r. (sygn. ITPB3/423-328/12/AM).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, zapłacone przez Spółkę na podstawie Umowy wynagrodzenie za transfer Funkcji Dystrybucyjnej ze Spółki Austriackiej do Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.