IBPB-1-2/4510-261/16/JW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 lutego 2016 r. (wpływ do BKIP w Piotrkowie Trybunalskim 17 lutego 2016 r., data wpływu do tut. BKIP 26 lutego 2016 r.), uzupełniony w dniu 6 kwietnia 2016 r. i 13 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków finansowanych z dopłat Wspólnika (pytanie oznaczone we wniosku nr 2 i 3) - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2016 r. wpłynął do BKIP w Piotrkowie Trybunalskim wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków finansowanych z dopłat Wspólnika. Wniosek Spółki, który za pismem z 19 lutego 2016 r. został przekazany do załatwienia zgodnie z właściwością, wpłynął do tut. Biura 26 lutego 2016 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 1 kwietnia 2016 r. wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniach 6 kwietnia 2016 r. i 13 kwietnia 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Uchwałą Rady Miejskiej w X utworzono jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Założycielem tej spółki jest Gmina X. Spółka została powołana do wykonywania zadań własnych Gminy określonych w art. 6 i 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 z późn. zm.). Spółka została utworzona w wyniku przekształcenia zakładu budżetowego w trybie przewidzianym w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236 z późn. zm.). Następnie, z dniem 30 września 2011 r., została ona połączona z inną spółką komunalną (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca"). Zgodnie z postanowieniami ustawy o gospodarce komunalnej, gospodarka komunalna obejmuje w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspakajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Stosownie do treści art. 2 ww. ustawy o gospodarce komunalnej, gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego, i w tym celu została utworzona Spółka. Uwzględniając treść przywołanych przepisów, spółkę użyteczności publicznej można określić jako spółkę kapitałową, prowadzącą działalność w zakresie gospodarki komunalnej, rozumianej jako realizowanie zadań własnych gminy - zadań użyteczności publicznej, której celem jest bieżące i nieprzerwane zaspakajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Zadania te są deficytowe, jednakże konieczne do wykonywania na rzecz społeczności lokalnej. Do zadań Spółki należy między innymi:

Remonty, budowę dróg, chodników i placów Spółka wykonywałaby z własnych środków (osobiście względnie poprzez podwykonawców) otrzymując w zamian dopłaty na kapitał, rezerwowy Spółki.

Stosownie do zapisu zawartego w § 8 ust. 4 aktu założycielskiego Spółki: "wspólnik może zostać zobowiązany do dokonania dopłat w wysokości nieprzekraczającej stokrotności posiadanych udziałów. Wysokość i terminy wnoszenia dopłat określa uchwała zgromadzenia wspólników".

W związku z powyższym jedyny wspólnik - Gmina X zamierza dofinansować działalność Spółki w formie dopłat do kapitału rezerwowego, przeznaczonych na pokrycie kosztów nieznajdujących pokrycia w należnościach Spółki z tytułu usług publicznych świadczonych na rzecz Gminy.

Wysokość dopłaty będzie ustalana uchwałami zgromadzenia wspólników. Uchwały te nie będą wiązać wysokości tych dopłat z konkretną usługą. Wnoszenie dopłat dokonywane będzie w trybie i na zasadach określonych w art. 177- 179 Kodeksu spółek handlowych. Kwoty dopłat odnoszone będą w księgach rachunkowych Spółki na zwiększenie kapitału rezerwowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy w związku z powyższym Spółka może uznać koszty z tytułu planowanych do realizacji usług remontowo - budowlanych dróg itp. za koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

2. Czy usługi, o których mowa w pytaniu 2, w sytuacji zlecenia ich realizacji przez Spółkę innemu wykonawcy, będą mogły być uznane za koszt uzyskania przychodu Spółki... (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Spółki, poniesione koszty będą uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodu pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostaną na mocy ustawy uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Każdy wydatek wymaga zatem indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodem i racjonalności działania podatnika.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza remontować, budować drogi i chodniki osobiście lub przez podwykonawców. W celu dofinansowania Wnioskodawcy, ze względu na to, że realizacja zadań publicznych jest deficytowa, Wnioskodawca uzyska dopłaty na kapitał rezerwowy od Wspólnika.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na realizację usług remontowo - budowlanych, wykonywanych przez Wnioskodawcę, jak i jego podwykonawców jeżeli w związku z ich wykonaniem Wnioskodawca uzyska dopłaty na kapitał rezerwowy.

Mając na względzie przytoczone powyżej przepisy należy stwierdzić, że niezależnie od dopłat na kapitał rezerwowy wniesiony przez wspólnika, jeżeli wydatki spełnią przesłanki zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów i nie będą mieścić się w dyspozycji art. 16 u.p.d.o.p., Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Augustyna Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.