IBPB-1-2/4510-260/16/AnK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 marca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 marca 2016 r.), uzupełnionym 24 maja 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w myśl art. 9a ustawy Spółka ma obowiązek opracowania dokumentacji cen transferowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 marca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w myśl art. 9a ustawy Spółka ma obowiązek opracowania dokumentacji cen transferowych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 10 maja 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-260/16/AnK, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 24 maja 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Właścicielem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka") jest w 100% gmina miejska (dalej: "Gmina"). Gmina w uchwale budżetowej uchwala kwoty wydatków wynikających z jej zadań statutowych:

* gospodarka odpadami,

* oczyszczanie miasta,

* cmentarze.

Gmina ogłasza przetarg na wykonanie powyższych zadań ustalając wartość tych usług. W wyniku wygranych przetargów Spółka świadczy usługi zawierając umowy z Gminą. Spółka jest przedsiębiorstwem energetycznym, dostarcza ciepło do Gminy na podstawie umowy dostawy ciepła. Do września 2014 r. Spółka miała zatwierdzoną przez prezesa URE taryfę na ciepło. W związku z obniżeniem mocy zamówionej do wartości

W uzupełnieniu wniosku z 16 maja 2016 r. wskazano że:

* kwota wydatków Gminy na zakup ciepła nie wynika z uchwały budżetowej lecz z zawartych umów na dostawę ciepła,

* wartość usług dostarczania ciepła przekroczyła w roku podatkowym 30 000 euro.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w myśl art. 9a ustawy Spółka ma obowiązek opracowania dokumentacji cen transferowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość usług ustalona jest w przetargu ogłoszonym przez Gminę. Spółka nie ma wpływu na wysokość ceny za jaką będzie świadczyć usługę. Wartości te ujęte są w uchwale budżetowej więc nie ma konieczności sporządzania dokumentacji cen transferowych. Wysokość cen za ciepło nie uległa zmianie, jest taka jak w taryfie zatwierdzonej przez URE.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.p."), podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

Powyższy obowiązek, na podstawie art. 9a ust. 2 u.p.d.o.p., obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

Przepis art. 9a ust. 3 u.p.d.o.p. stanowi natomiast, że obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 euro.

W myśl art. 19 ust. 4 u.p.d.o.p., jeżeli organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą, na podstawie art. 11, dochód podatnika w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w art. 9a, a podatnik nie przedstawi tym organom wymaganej przez te przepisy dokumentacji podatkowej - różnicę między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez te organy opodatkowuje się stawką 50%.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 u.p.d.o.p., jeżeli:

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W myśl art. 11 ust. 4 u.p.d.o.p., przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5% (art. 11 ust. 5a u.p.d.o.p.).

W tym miejscu wskazać należy, że art. 11 u.p.d.o.p. jest przepisem szczególnym i dotyczy podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu. Celem szczególnej regulacji prawnej art. 11 u.p.d.o.p. jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy. O przerzucaniu dochodu można mówić wówczas, gdy wykaże się, że podatnik miał możliwość osiągnięcia dochodu, jakiego należałoby oczekiwać. Oznacza to, że zawarte w art. 11 u.p.d.o.p. unormowania chronią interesy fiskalne wierzyciela podatkowego przed erozją podstawy opodatkowania na skutek zawierania przez podmioty pozostające ze sobą w szczególnych związkach transakcji, których ceny odbiegają od wolnorynkowych, tj. odbiegają od cen, jakie ustaliłyby ze sobą podmioty niepowiązane. Przysługująca organowi podatkowemu, na podstawie art. 11 u.p.d.o.p., kompetencja do szacunkowego ustalania dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania.

Jednocześnie szczegółowy sposób i tryb oszacowania przez organy podatkowe dochodów, o których mowa w tej regulacji został podany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1186; dalej: "rozporządzenie"). Stosowanie uregulowań zawartych w przepisach rozporządzenia ma na celu określenie oraz opodatkowanie dochodów, które mogą być racjonalnie uznane za uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku podmiotów mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, również dochodów uzyskanych za granicą, jeżeli racjonalnie mogą być przypisane tym podmiotom (§ 1 ust. 3 ww. rozporządzenia). Na podstawie § 1 pkt 4 omawianego rozporządzenia, przepisów rozporządzenia nie stosuje się w przypadku transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z ustaw i wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

Podsumowując, wskazać należy, że przepisy art. 9a u.p.d.o.p. określają obowiązek sporządzania przez podatników dokumentacji w zakresie transakcji zawieranych przez tych podatników z podmiotami powiązanymi z podatnikiem w sposób, o którym jest mowa w art. 11 ust. 1 i 4 u.p.d.o.p.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Gmina posiada 100% udziałów w kapitale Spółki. Gmina w uchwale budżetowej uchwala kwoty wydatków wynikających z jej zadań statutowych tj.: gospodarka odpadami, oczyszczanie miast, cmentarze. W wyniku wygranych przetargów Spółka świadczy usługi zawierając umowy z Gminą. Spółka jest także przedsiębiorstwem energetycznym i dostarcza ciepło do Gminy na podstawie umowy dostawy ciepła. Do 2014 r. Spółka miała zatwierdzoną przez prezesa URE taryfę na ciepło lecz w związku z obniżeniem mocy zamówionej poniżej 5MW, Spółka nie ma już obowiązku opracowywania i zatwierdzania taryfy. Transakcje z Gminą przekraczają kwoty określone, w art. 9a ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p.

Odnosząc się do powyższego, stwierdzić należy, że w oparciu o zapis art. 11 ust. 4 u.p.d.o.p., Spółkę oraz Gminę należy uznać za podmioty powiązane. Skoro zaś wartość transakcji zawieranych przez Spółkę z Gminą przekracza kwoty określone, w art. 9a ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p., Spółka ma obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a u.p.d.o.p.

Przesłankę zwolnienia z obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej transakcji dokonywanej w przedstawionym stanie faktycznym stanowi przepis § 1 pkt 4 rozporządzenia, zgodnie z którym przepisów rozporządzenia nie stosuje się w przypadku transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z ustaw i wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

W związku z tym, że uchwała budżetowa uważana jest powszechnie jako szczególny akt normatywny (akt prawa miejscowego) i wskazuje kwotę wykonania danej usługi, przepisy rozporządzenia zwalniające z obowiązku sporządzania dokumentacji będą miały przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie do usług w zakresie gospodarki komunalnej jak: gospodarka odpadami, oczyszczanie miasta czy prowadzenie cmentarzy, które są świadczone w oparciu o ceny ustalone przez radę miejską w uchwale budżetowej. W tym wypadku Spółka nie ma możliwości wpływu na wysokość cen świadczonych usług, nie dojdzie więc do ich zaniżania a tym samym wpływania na podstawę opodatkowania.

Jeśli chodzi natomiast o ceny dostaw ciepła, które nie wynikają z uchwały budżetowej lecz z zawartych umów na dostawę ciepła, Spółka jako podmiot powiązany, który świadczy usługi na rzecz Gminy o wartości przekraczającej w roku podatkowym 30 000 euro, ma obowiązek prowadzenia dokumentacji cen transferowych o którym mowa w art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p.

Zatem stanowisko Spółki, odnośnie braku obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych o których mowa w art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p. jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.