IBPB-1-1/4511-538/15/NL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura 4 września 2015 r., uzupełnionym 13 listopada 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wskazanych we wniosku nakładów - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 września 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży wskazanych we wniosku nakładów. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 29 października 2015 r., Znak: IBPB-1-1/4511-538/15/NL wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 13 listopada 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na przełomie lat 1989/1992 na terenie dzierżawionym od Gminy (na podstawie umowy dzierżawy zawartej na czas nieokreślony), Wnioskodawca wybudował wolnostojący parterowy pawilon (wraz z instalacjami wewnętrznymi, tj. instalacją elektryczną i wodno - kanalizacyjną) o wysokości całkowitej około 3,80 m i powierzchni zabudowy 103 m^2. Pawilon został wybudowany ze środków własnych, jako samowola budowlana (bez stosownych pozwoleń).

Za dzierżawiony teren Wnioskodawca wpłacał czynsz dzierżawny do skarbu miasta, dodatkowo zgodnie z zapisem w umowie dzierżawy terenu Wnioskodawca płacił podatek od nieruchomości przez cały czas dzierżawy terenu/użytkowania budynku.

Na przełomie lat 2008/2009 Wnioskodawca przeprowadził w wymienionym pawilonie remont kapitalny. Remont obejmował pawilon, jego instalacje elektryczną i hydrauliczną (wyburzenie i budowę nowych ścianek działowych, sanitariatów, malowanie, wymianę podłóg, wstawienie nowych drzwi, budowę baru, flizowanie całości, zdjęcie dachu i budowę nowego, wymianę powierzchni podwórka, wykonanie nowego oświetlenia zewnętrznego, wykonanie podejścia itp.). Wymienione wyżej roboty zostały wykonane ze środków własnych Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło do tut. Biura 13 listopada 2015 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że w latach 1995/2012 w wymienionym pawilonie prowadził jednoosobowo pozarolniczą działalność gospodarczą, tj. działalność gastronomiczną. Pawilon nie stanowił jednak środka trwałego w tej działalności. Żadne wydatki dotyczące ww. pawilonu nie stanowiły kosztów uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gastronomicznej.

W okresie od stycznia do grudnia 2013 r. pawilon był wynajmowany osobie trzeciej, która w grudniu 2013 r. zrezygnowała z dalszego najmu, następnie od połowy lutego 2015 r. do czerwca 2015 r. ponownie pawilon był wynajmowany, jednak w czerwcu 2015 r. osoba wynajmująca zrezygnowała z dalszego najmu. Wynajem pawilonu nie odbywał się w ramach działalności gospodarczej, z której Wnioskodawca zrezygnował w grudniu 2012 r.

Sprzedaż nakładów była wynikiem zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę w grudniu 2012 r., jego pogarszającego się stanu zdrowia i konieczności spłacenia długów. W 2015 r. Wnioskodawca jako osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej sprzedał osobie fizycznej nakłady na wybudowanie i remont pawilonu gastronomiczno - usługowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej we wniosku sytuacji sprzedaż pawilonu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8, art. 19, art. 21 ust. 1 pkt 131, art. 30e ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350 z późn. zm.), podatek od sprzedaży nakładów, jako podatek od sprzedaży części nieruchomości która powstała na przełomie lat 1989/1992 i podlegała remontowi kapitalnemu na przełomie lat 2008/2009 nie jest należny.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3, 7 i 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (...); w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z kolei, w myśl art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Przepisy ustawy podatkowej mimo, że posługują się terminem "prawa majątkowe", nie definiują tego pojęcia, a zawarty w art. 18 katalog tych praw jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie "w szczególności".

W myśl natomiast art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, o ile zbycie to następuje w warunkach określonych w tym przepisie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na przełomie lat 1989/1992 na terenie dzierżawionym od Gminy (na podstawie umowy dzierżawy zawartej na czas nieokreślony), Wnioskodawca wybudował wolnostojący parterowy pawilon. Pawilon został wybudowany ze środków własnych, jako samowola budowlana, bez stosownych pozwoleń. Za dzierżawiony teren Wnioskodawca wpłacał czynsz dzierżawny na rachunek gminy i płacił podatek od nieruchomości przez cały czas dzierżawy terenu (użytkowania budynku).

Na przełomie lat 2008/2009 Wnioskodawca przeprowadził w wymienionym pawilonie remont kapitalny. Roboty te zostały wykonane ze środków własnych Wnioskodawcy. W latach 1995-2012 w wymienionym pawilonie prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą, tj. jednoosobową działalność gastronomiczną. Pawilon nie stanowił jednak środka trwałego w tej działalności. Żadne wydatki dotyczące ww. pawilonu nie stanowiły kosztów uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gastronomicznej. W okresie od stycznia do grudnia 2013 r. pawilon był wynajmowany osobie trzeciej, która w grudniu 2013 r. zrezygnowała z dalszego najmu, następnie od połowy lutego 2015 r. do czerwca 2015 r. ponownie pawilon był wynajmowany, jednak w czerwcu 2015 r. osoba wynajmująca zrezygnowała z jego dalszego najmu. Wynajem pawilonu nie odbywał się w ramach działalności gospodarczej, z której Wnioskodawca zrezygnował w grudniu 2012 r. W 2015 r. Wnioskodawca jako osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej sprzedał osobie fizycznej nakłady na wybudowanie i remont ww. pawilonu gastronomiczno - usługowego.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że skoro wskazany we wniosku pawilon, pomimo jego wykorzystywania w latach 1995-2012 w ramach i na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej nie został uznany za środek trwały w tej działalności a wydatki dotyczące jego budowy i remontu nie zostały uznane za koszty tejże działalności, to sprzedaż tego składnika majątku, a w istocie sprzedaż nakładów poniesionych na jego budowę i remont nie będzie generować przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. W wyniku zawartej przez Wnioskodawcę umowy sprzedaży nakładów finansowych poniesionych na pawilon gastronomiczono - usługowy nie nastąpiło również przeniesienie na rzecz nabywcy własności tego składnika majątku, gdyż Wnioskodawcy takie prawo nie przysługiwało (nie jest on bowiem właścicielem gruntu na którym wybudował ww. pawilon). Nie doszło zatem tym samym do odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawierając przedmiotową umowę Wnioskodawca dokonał natomiast sprzedaży nakładów poniesionych na budowę (remont) tego budynku.

Jak już wskazano, przepisy ustawy podatkowej pomimo, że posługują się terminem "prawa majątkowe", nie definiują tego pojęcia. W piśmiennictwie podkreśla się natomiast, że prawo majątkowe to najogólniej rzecz biorąc prawo podmiotowe pozostające w ścisłym związku z ekonomicznym interesem uprawnionego. Jest to uprawnienie określonego podmiotu, które związane jest z jego majątkiem. Klasyfikacja praw majątkowych może być dokonywana według bardzo różnych kryteriów, w zależności od celów stawianych przez ustawodawcę. W świetle postanowień art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawa majątkowe, z których przychody podlegają opodatkowaniu można podzielić na dwie zasadnicze grupy: przychody z wykonywania praw majątkowych i przychody z odpłatnego zbycia tych praw. Wyliczenie w przepisie art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych praw majątkowych, z których przychody podlegają opodatkowaniu, nie ma jednak charakteru wyczerpującego, o czym świadczy przede wszystkim posłużenie się przez ustawodawcę terminem "w szczególności". Skoro zatem katalog przychodów z praw majątkowych ma charakter otwarty, to uprawnione jest zaliczenie do niego innych praw majątkowych literalnie nie wymienionych w przepisie art. 18 ww. ustawy. Do takich praw zaliczyć należy prawo majątkowe, jakim jest prawo do nakładów poniesionych na budowę (remont) pawilonu gastronomiczno - usługowego na cudzym gruncie.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że dokonaną przez Wnioskodawcę transakcję sprzedaży należy zakwalifikować jako sprzedaż prawa majątkowego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskany z przedmiotowej sprzedaży, tj. różnica pomiędzy ceną uzyskaną ze sprzedaży, a kosztami uzyskania przychodu, poniesionymi w celu jego uzyskania.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.