IBPB-1-1/4511-349/15/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), w zw. § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 12 czerwca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 23 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 czerwca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ciągu najbliższych miesięcy Wnioskodawca ma zamiar rozpocząć działalność gospodarczą, która wg PKD sklasyfikowana jest pod symbolem 93.29.Z - Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna. Działalność ta polega na prowadzeniu pokoi gier logicznych, typu " E.", t.j. na udostępnieniu grupom od 2 do 5 osób pomieszczenia, w którym rozrywką jest rozwiązanie licznych zagadek logicznych, matematycznych, skojarzeniowych prowadzących do odszukania klucza pozwalającego na opuszczenie przez graczy pomieszczenia przed upływem wyznaczonego czasu 45 minut. Pokoje gier logicznych " E." są przeniesieniem do świata realnego gier wirtualnych i komputerowych, polegających na rozwiązywaniu zagadek logicznych, matematycznych i skojarzeniowych. Gra nie jest związana z zakładami hazardowymi, a jej celem jest satysfakcja z rozwiązywania zagadek. Pomieszczenie nie są wyposażone w urządzenia do sportów i rekreacji fizycznych, ani w automaty do gier. Rozrywka " E." nie ma też charakteru obwoźnego, jak cyrk, ani też nie ma charakteru zabaw na świeżym powietrzu, ponieważ jej prowadzenie wymaga trwałego wyposażenia wydzielonych pomieszczeń w budynkach użytkowych w elementy wystroju wnętrza, takie jak meble oraz dekoracje wnętrz. Taka intelektualna forma rozrywki jest na polskim rynku nowością, rozwijającą się dynamicznie od roku 2014. Gra odbywa się na zasadach rezerwacji godzinowych, bez możliwości przedłużania. Gra w " E." zakłada brak stałej ciągłości gier, a obroty zależne są tylko i wyłącznie od indywidualnych rezerwacji godzinowych. Koszt jednej gry liczony jest dla pojedynczego pokoju, bez względu na liczbę graczy i wynosić będzie pomiędzy 60 a 79 zł. Od tych kwot mogą być jeszcze odliczane rabaty i upusty promocyjne, zwłaszcza w pierwszych miesiącach od rozpoczęcia działalności. Pokoje gier mają być udostępniane graczom pomiędzy godziną 11.00 a 21.00. Wnioskodawca w sumie planuje umożliwienie wykonania maksymalnie 9 rezerwacji dziennie dla każdego z pokoi. W pierwszym półroczu działalności, planuje otworzyć dwa pokoje gier, a w następnym półroczu kolejne dwa pomieszczenia. Przez pierwszy rok od otwarcia, działalność ma zamiar prowadzić samodzielnie, bez konieczności zatrudniania pracownika.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przychody z ww. działalności gospodarczej mogą być opodatkowane w formie karty podatkowej.

Jakie stawki obowiązywałyby w takiej sytuacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na nowatorski charakter działalności pokoi gier logicznych, " E." wymyka się opisom działalności rozrywkowych szczegółowo opisanych w załączniku 3 do ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. " E." jest jednak identyczny jeśli chodzi o mechanizmy prowadzenia działalności, rodzaj odbiorców, mechanizmy osiągania przychodów, zakres zaspokajanych potrzeb społecznych, jak opisane w załączniku nr 3 części VI, pkt 10, do ww. ustawy. Tym samym opodatkowanie powinno się odbywać na tych samych zasadach jak działalności opisane w załączniku nr 3, części VI, pkt 10, czyli na zasadach karty podatkowej.

Argumentami dodatkowymi za taką interpretacją są:

* brak konieczności prowadzenia księgowości, ze względu na znikomy stopień komplikacji rozliczania przychodów i kosztów;

* przychody będą zależne tylko i wyłącznie od zainteresowania klientów, bez oparcia w stałych danych statystycznych oraz fakt, iż są to usługi rozrywkowe, o wyłącznie intelektualnym charakterze, a więc nie realizują stałych podstawowych potrzeb społeczeństwa;

* będzie to działalność wykonywana osobiście z możliwością zatrudniania pracowników i nie wymaga usług firm zewnętrznych;

* Wnioskodawca nie będzie wytwarzać, ani nie będzie wprowadzać do obrotu towarów i usług objętych innymi podatkami (w tym akcyzą);

* udzielanie usług będzie się odbywało w uproszczony sposób,

* będą to usługi o wyłącznie rozrywkowym charakterze.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność w zakresie usług rozrywkowych w warunkach określonych w części VI tabeli, stanowiącej załącznik Nr 3 do ww. ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 25 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

W Tabeli miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej, stanowiącej załącznik nr 3 do ww. ustawy, w części VI Usługi rozrywkowe - nie wymieniono rodzaju usług polegających na prowadzeniu pokoi gier logicznych typu " E.", o których mowa we wniosku.

W powołanym we wniosku pkt 10 tej Tabeli, wymieniono Imprezy pozostałe, tj.: pałac strachów, labirynt; ściana emocji; ściana lalkowa; głowa medium, pokazy gadów; gabinet złudzeń, pokazy iluzjonistyczne; gabinet luster; hipodrom - kuce, a więc rodzajowo inne niż wskazane we wniosku usługi rozrywkowe, polegające na udostępnianiu pokoi gier logicznych " E.", do których przenoszone są do świata realnego gry wirtualne i komputerowe polegające na rozwiązywaniu zagadek logicznych, matematycznych i skojarzeniowych. Nadmienić przy tym należy, że w formie karty podatkowej, może być opodatkowana wyłącznie taka działalność prowadzona w zakresie świadczenia usług rozrywkowych, która bezpośrednio została wskazana w części VI ww. tabeli. Nie może to być działalność zbliżona, czy też posiadająca niektóre tylko cechy działalności w tej tabeli wymienionej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że w świetle analizowanych przepisów przychody/dochody, jakie uzyskiwane będą przez Wnioskodawcę ze świadczenia ww. rodzaju usług nie mogą podlegać opodatkowaniu w formie karty podatkowej, ponieważ nie są wymienione w części VI tabeli, stanowiącej załącznik nr 3 do ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (w tym pod pkt 10 - Imprezy pozostałe, na co wskazano w niniejszym wniosku).

Z powyższych przyczyn, przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.