IBPB-1-1/4511-346/15/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), w zw. § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 czerwca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 22 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu określenia wartości początkowej nieruchomości otrzymanej w drodze umowy darowizny oraz możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu określenia wartości początkowej nieruchomości otrzymanej w drodze umowy darowizny oraz możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Ojciec Wnioskodawcy w 2000 r., zakupił nieruchomość użytkową w celu prowadzenia w niej działalności gospodarczej. Po modernizacji nieruchomość została objęta ewidencją środków trwałych. W budynku prowadzona była działalność handlowo-usługowo-produkcyjna. W 2004 r. przedsiębiorca (osoba fizyczna) zmienił profil prowadzonej działalności gospodarczej - rozpoczynając wynajem m.in. przedmiotowej nieruchomości spółce z o.o. (w ramach działalności gospodarczej). Obecnie przedsiębiorca (ojciec Wnioskodawcy), jako właściciel budynku chce darować przedmiotową nieruchomość (lub udział w przedmiotowej nieruchomości) Wnioskodawcy (synowi). Po otrzymaniu darowizny, syn będzie nadal wynajmował otrzymana nieruchomość (lub udział w tej nieruchomości) obecnemu lub innemu najemcy, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej lub w ramach innego źródła przychodów (najmu), rozliczanego na zasadach ogólnych (wg skali podatkowej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy syn, który otrzyma przedmiotową nieruchomość (lub udział w przedmiotowej nieruchomości) może ustalić wartość początkową otrzymanej nieruchomości (lub udziału w otrzymanej nieruchomości) wg wartości rynkowej nieruchomości (lub udziału w otrzymanej nieruchomości) z dnia otrzymania darowizny i od tak ustalonej wartości początkowej może naliczać odpisy amortyzacyjne, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT), zaliczając te odpisy do kosztów uzyskania przychodów, prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1 lit. a)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22g ust. 1 ustawy PIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

1) w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia,

1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b,

Przepis art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy PIT wyraźnie zezwala na ustalenie wartości początkowej otrzymanej nieruchomości (lub udziału w otrzymanej nieruchomości) w wartości rynkowej nieruchomości (lub udziału w nieruchomości) z dnia otrzymania darowizny i od tak ustalonej wartości początkowej zezwala naliczać odpisy amortyzacyjne, mogące stanowić koszy uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na najmie przedmiotowej nieruchomości.

W związku z przytoczonymi przepisami Wnioskodawca uważa, że po otrzymaniu w darowiźnie nieruchomości (lub udziału w nieruchomości) będzie mógł zaliczać do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne naliczane od wartości początkowej nieruchomości (udziału w nieruchomości) ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast stosownie do art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Składnik majątku może zostać zaliczony do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

* stanowi on własność lub współwłasność podatnika,

* został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,

* jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres używania tego składnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok (decyzja w tym względzie należy do podatnika),

* składnik ten jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 22 ust. 8 tej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu nie uznaje się odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych nieodpłatnie z wyjątkiem nabytych w drodze spadku i darowizny, jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Z ww. przepisu wynika więc, że nabycie nieruchomości (udziału w nieruchomości) w formie darowizny nie stanowi przeszkody do jej amortyzacji i zaliczania odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od jej wartości początkowej do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że można uznać ją za środek trwały. Zatem kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od nieruchomości (udziału w nieruchomości) nabytej w drodze darowizny, spełniającej warunki pozwalające uznać ją za środek trwały.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie. W myśl bowiem art. 22g ust. 11 ww. ustawy, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca po otrzymaniu od ojca nieruchomości (lub udziału w nieruchomości) będzie nadal wynajmował ją (udział) obecnemu najemcy lub innemu podmiotowi w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego przestawiony we wniosku stwierdzić należy, że jeżeli przedmiotowa nieruchomość (udział w nieruchomości) w dniu wprowadzenia jej do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie spełniała wszystkie warunki uznania jej za środek trwały, o których mowa w art. 22a ust. 1 ww. ustawy, a przede wszystkim będzie kompletna i zdatna do użytku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, to Wnioskodawca będzie mógł uznać ją (lub udział w nieruchomości) za składnik majątku trwałego prowadzonej działalności gospodarczej i ustalić jej wartość początkową na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku od osób fizycznych (i art. 22g ust. 11 ww. ustawy - w przypadku nabycia udziału w nieruchomości).Od tak ustalonej wartości początkowej Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych, stanowiących koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 lit. b wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.