IBPB-1-1/4511-272/15/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 29 maja 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 2 czerwca 2015 r.), uzupełnionym 12 i 13 sierpnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup motocykli, o których mowa we wniosku - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup motocykli, o których mowa we wniosku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 4 sierpnia 2015 r. Znak: IBPP2/4512-522/15/ICz, IBPB-1-1/4511-272/15/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12 i 13 sierpnia 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie produkcji części i akcesoriów do motocykli (symbol PKD 30.91.Z.). W ramach tej działalności produkuje ramy z rury spawanej, stanowiącej osłonę silników i osłony motocykli. Wnioskodawczyni do sprawdzenia poprawności wykonanego towaru musi zakupić motocykle do przeprowadzenia niezbędnych testów, zarówno w aspekcie prawidłowego mocowania, jak również do przeprowadzenia crash testów (testów zderzeniowych). Motocykle wymienione powyżej nie są klasyfikowane dla celów podatku dochodowego jako środki trwałe, a ich sprzedaż nastąpi w okresie używania nieprzekraczającym 1 roku, ponieważ motocykle w tym terminie ulegną zniszczeniu.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 12 sierpnia 2015 r. Wnioskodawczyni wskazała m.in., że:

* od 20 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowanej tzw. podatkiem liniowym,

* zakupione motocykle zostaną zakwalifikowane jako wyposażenie,

* jeżeli okres użytkowania ww. motocykli przekroczy 1 rok, zostaną one uznane jako środki trwałe i zostaną ujęte w ewidencji środków trwałych,

* motocykle będą spełniać kryteria środka trwałego, gdyż nie zostaną one zniszczone na tyle aby nie mogły służyć do dalszych testów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej mogę zaliczyć wydatki poniesione na zakup motocykli, jeżeli będą użytkowane w tej działalności przez okres krótszy niż 1 rok.

Czy jeżeli motocykle użytkowane będą dłużej niż 1 rok, należy dokonać zmiany ich klasyfikacji na środki trwałe i dokonać stosowanej korekty kosztów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatki poniesione na zakup motocykli, w sytuacji gdy będą one użytkowanie w tej działalności do 1 roku. Natomiast jeżeli użytkowane będą dłużej niż 1 rok, to Wnioskodawczyni dokona zmiany klasyfikacji motocykli na środki trwałe. Wydatki poniesione na zakup ww. motocykli zostaną wyksięgowane z kosztów, a motocykle te zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych i co miesiąc do kosztów uzyskania przychodów będą zaliczane odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Wobec powyższego przy kwalifikowaniu składnika majątku (motocykla) do środków trwałych, jednym z decydujących kryteriów jest przewidywany okres jego używania. O tym jak długo składnik majątku będzie używany w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej decyduje sam podatnik. Jeżeli przewidywany okres używania tego składnika majątku na potrzeby związane z tą działalnością jest równy lub krótszy niż rok, to wydatki na jego nabycie mogą zostać bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w przypadku gdy okres użytkowania tego składnika majątku w prowadzonej działalności gospodarczej przekroczy 1 rok, to wydatki poniesione na jego nabycie mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych pośrednio poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od prawidłowo ustalonej wartości początkowej tego składnika majątkowego, z uwzględnieniem postanowień art. 22e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Zgodnie bowiem z art. 22e ust. 1 ww. ustawy, jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 3500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok - podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku o wartości początkowej przekraczającej 3500 zł do kosztów uzyskania przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (art. 22e ust. 2 ww. ustawy).

Przy czym, w myśl art. 22e ust. 3 ww. ustawy, jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest wyższa od kosztów danego miesiąca, nierozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że od 20 stycznia 2012 r. Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie produkcji części i akcesoriów do motocykli. W ramach tej działalności produkuje ramy z rury spawanej, stanowiącej osłonę silników i osłony motocykli. Wnioskodawczyni do sprawdzenia poprawności wykonanego towaru musi zakupić motocykle do przeprowadzenia niezbędnych testów, zarówno w aspekcie prawidłowego mocowania, jak również do przeprowadzenia crash testów (testów zderzeniowych). Motocykle wymienione powyżej nie są klasyfikowane dla celów podatku dochodowego jako środki trwałe, a ich sprzedaż nastąpi w okresie używania nieprzekraczającym 1 roku, ponieważ motocykle w tym terminie ulegną zniszczeniu. Zakupione motocykle zostaną zakwalifikowane, jako wyposażenie. Natomiast, jeżeli okres użytkowania ww. motocykli przekroczy 1 rok, zostaną one uznane jako środki trwałe i zostaną ujęte w ewidencji środków trwałych. Motocykle będą spełniać kryteria środka trwałego, gdyż nie zostaną one zniszczone na tyle, aby nie mogły służyć do dalszych testów.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni zakłada, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ww. motocykle będzie używała krócej niż 1 rok i przed upływem roku, licząc od ich nabycia, zostaną one sprzedane ponieważ ulegną zniszczeniu, to brak jest podstaw prawnych do zakwalifikowania tych składników majątku do środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej, a tym samym i do dokonania ich amortyzacji podatkowej. Zatem, w świetle powołanego wyżej przepisu oraz definicji kosztów uzyskania przychodów określonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatki poniesione na nabycie wskazanych we wniosku motocykli, które będą wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, a których okres używania będzie krótszy niż rok i które z tej przyczyny nie zostaną zaliczone do środków trwałych.

Natomiast w sytuacji, gdy po upływie roku motocykle te nadal będą wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, zastosowanie znajdzie art. 22e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawczyni zobowiązana będzie zaliczyć ww. motocykle do środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej, przyjmując je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w cenie nabycia. Zobowiązana będzie również do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów tej działalności jednak wyłącznie o różnicę między ceną nabycia ww. motocykli, a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres dotychczasowego używania tych motocykli, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Powyższe oznacza, że Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do dokonania korekty kosztów podatkowych związanych z nabyciem wskazanych we wniosku motocykli jedynie o ww. różnicę, a nie o całą wartość zaliczoną do tych kosztów. Po ustaleniu wartości początkowej ww. motocykli Wnioskodawczyni będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych, z uwzględnieniem ww. rozliczeń i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Pamiętać przy tym należy o konieczności zapłaty odsetek, o których mowa w ww. art. 22e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z ww. zastrzeżeniami, stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć przy tym należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była ocena skutków podatkowych ewentualnej sprzedaży wskazanych we wniosku składników majątkowych.

Wskazać również należy w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN, tj. w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.