IBPB-1-1/4511-270/16/DW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 19 kwietnia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 22 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie ustalenia, czy kosztem uzyskania przychodów będą poniesione przez Spółkę wydatki bezpośrednio związane z nabyciem gruntu oraz budową budynku - zgodnie z posiadanym udziałem w zysku Spółki (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie ustalenia, czy kosztem uzyskania przychodów będą poniesione przez Spółkę wydatki bezpośrednio związane z nabyciem gruntu oraz budową budynku - zgodnie z posiadanym udziałem w zysku Spółki.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem (Komandytariuszem) w spółce komandytowej (dalej: "Spółka") z siedzibą w Polsce. Drugim wspólnikiem (Komplementariuszem) Spółki jest Sp. z o.o. (dalej: "Komplementariusz"). Zgodnie z umową Spółki udział Komandytariusza w zysku Spółki wynosi 95%, a udział Komplementariusza wynosi 5%.

Spółka w 2008 r. nabyła nieruchomość gruntową i rozpoczęła realizację inwestycji polegającej na wybudowaniu budynku mieszkalnego. Spółka rozpoczęła ww. inwestycję z zamiarem jej późniejszej sprzedaży i osiągnięcia zysku. Spółka ujmowała wydatki bezpośrednio związane z realizacją inwestycji na koncie księgowym "inwestycje - roboty w toku", nie ujmując ich na bieżąco w kosztach uzyskania przychodów. Obecnie Inwestycja znajduje się w trakcie realizacji, Spółka nie posiada pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego. Nabycie nieruchomości gruntowej oraz budowa budynku mieszkalnego zostało sfinansowane ze środków pieniężnych uzyskanych w wyniku otrzymania przez Spółkę pożyczek od Komandytariusza (Wnioskodawczyni). Komandytariusz udzielał Spółce pożyczek ze swojego majątku prywatnego. Spółka posiada zobowiązanie wobec Komandytariusza w wysokości równej kwotom głównym otrzymanych pożyczek. Wartość rynkowa prowadzonej inwestycji (gruntu wraz z budynkiem mieszkalnym) nie przewyższa wartości udzielonych przez Komandytariusza pożyczek. Spółka w celu zwolnienia siebie z przedstawionego wyżej zobowiązania wobec Komandytariusza (Wnioskodawczyni) rozważa możliwość skorzystania z instytucji datio in solutum (tekst jedn.: "świadczenie zamiast wykonania") przewidzianej w art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm., winno być: Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.; dalej jako: "k.c."). Aby skorzystać z tej instytucji Spółka zawrze ze swoim Komandytariuszem stosowną umowę w formie aktu notarialnego, w której przekaże posiadaną nieruchomość gruntową wraz z budynkiem mieszkalnym na jego rzecz. W konsekwencji powyższego Spółka przestanie być dłużnikiem w stosunku do swojego Komandytariusza z tytułu otrzymanych pożyczek.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji uznania, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni (jako Komandytariusz Spółki) będzie miała obowiązek rozpoznania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to kosztem uzyskania przychodów będą poniesione przez Spółkę wydatki bezpośrednio związane z nabyciem gruntu oraz budową budynku - zgodnie z posiadanym udziałem w zysku spółki?

(ww. pytanie oznaczono we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z opisanym przeniesieniem w ramach umowy datio in solutum własności gruntu wraz z budynkiem mieszkalnym na Komandytariusza, Wnioskodawczyni (jako Komandytariusz Spółki) powinna na podstawie art. 14 ust. 2e i 2f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm., dalej jako: "u.p.d.o.f."), rozpoznać przychód podatkowy ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (zgodnie z wysokością posiadanego udziału w zysku Spółki). Jednocześnie w korelacji do powstałego przychodu przysługuje mu prawo uwzględniania przypadającej na niego części kosztów uzyskania przychodów (zgodnie z posiadanym udziałem w zysku Spółki).

W kwestii ustalenia kosztów uzyskania ww. przychodu wskazać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustalanie momentu rozpoznania kosztów dla celów u.p.d.o.f. jest natomiast związane z dokonaniem właściwej kwalifikacji wydatków ponoszonych przez podatników na koszty bezpośrednie lub pośrednie. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. Natomiast pozostałe wydatki należy traktować jako koszty pośrednie. Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 22 ust. 5 u.p.d.o.f., u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego Spółka w 2008 r. nabyła nieruchomość gruntową i rozpoczęła realizację inwestycji polegającej na wybudowaniu budynku mieszkalnego. Spółka rozpoczęła ww. inwestycję z zamiarem jej późniejszej sprzedaży i osiągnięcia zysku. Spółka ujmowała wydatki bezpośrednio związane z realizacją inwestycji na koncie księgowym "inwestycje - roboty w toku", nie ujmując ich na bieżąco w kosztach uzyskania przychodów. Obecnie inwestycja znajduje się w trakcie realizacji, Spółka nie posiada pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego.

Na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego za koszty uzyskania przychodu należy zatem uznać wszystkie te wydatki poniesione przez Spółkę, które były konieczne do realizacji inwestycji. Zdaniem Wnioskodawczyni wydatki związane z nabyciem gruntu oraz budową budynku mieszkalnego (np. koszt zakupu materiałów i wyrobów budowlanych, koszt prac budowlanych itp.) stanowią bezpośrednie koszty uzyskania przychodów. W konsekwencji powinny zostać potrącone w roku podatkowym, w którym rozpoznany zostanie przychód (na podstawie art. 14 ust. 2e i 2f u.p.d.o.f.) w związku z zawarciem umowy datio in solutum.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni (jako Komandytariusz Spółki) w związku z rozważanym zawarciem umowy, datio in solutum będzie uprawniona do pomniejszenia uzyskanego przychodu (rozpoznanego na podstawie art. 14 ust. 2e i 2f u.p.d.o.f.) o przypadającą na nią zgodnie z posiadanym udziałem w zysku Spółki część kosztów uzyskania przychodu. Na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego za koszty uzyskania przychodu należy uznać wszystkie poniesione przez Spółkę wydatki bezpośrednio związane z nabyciem gruntu oraz budową budynku mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczyni i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, tj. w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.