IBPB-1-1/4510-8/15/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 8 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie uznania, czy wydatki poniesione przez Spółkę na rozbudowę i przebudowę części socjalno-biurowych hali produkcyjnej, w ramach posiadanego zezwolenia na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej mogą zostać zaliczone do kosztów inwestycji, kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczna w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 8 lipca 2015 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie uznania, czy wydatki poniesione przez Spółkę na rozbudowę i przebudowę części socjalno-biurowych hali produkcyjnej, w ramach posiadanego zezwolenia na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej mogą zostać zaliczone do kosztów inwestycji, kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczna w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - spółka z o.o. prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej ("SSE"). Spółka posiada m.in. Zezwolenie z dnia 8 marca 2011 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE (dalej: "Zezwolenie"). Zgodnie z Zezwoleniem Spółka zobowiązana jest m.in. do poniesienia minimalnych nakładów inwestycyjnych w wysokości 26 mln PLN w terminie do 31 grudnia 2016 r. (maksymalne nakłady zostały ograniczone do 32 mln PLN), a termin zakończenia inwestycji został określony na dzień 31 grudnia 2016 r. Spółka jest w trakcie ponoszenia nakładów inwestycyjnych związanych z rozbudową i przebudową części socjalno-biurowych hali produkcyjnej (dalej: "Projekt").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki inwestycyjne poniesione w ramach Projektu mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane na potrzeby kalkulacji limitu pomocy publicznej w ramach Zezwolenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki inwestycyjne poniesione w ramach Projektu mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane na potrzeby kalkulacji limitu pomocy publicznej w ramach Zezwolenia.

Zasady ogólne.

Zgodnie z § 6 ust. 1 z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: "Rozporządzenie SSE"), za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące (...) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych (...).

W związku z powyższym należy uznać, iż aby dany wydatek mógł zwiększać limit dostępnej pomocy publicznej, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* musi to być koszt inwestycji;

* musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia;

* musi być poniesiony na terenie SSE;

* musi stanowić jedną z kategorii wydatków określonych w § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE.

Wydatki kwalifikowane a Zezwolenie.

Zezwolenie uprawnia Spółkę do ponoszenia wydatków kwalifikowanych do dnia zakończenia inwestycji, tj. do 31 grudnia 2016 r. a zatem potencjalnie wydatki poniesione w ramach prac związanych z realizacją Projektu mogą stanowić koszty kwalifikowane zwiększające limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia, pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków koniecznych.

Należy zaznaczyć, że prace w ramach Projektu dotyczą istniejącego zakładu produkcyjnego Spółki, który zlokalizowany jest na terenie SSE, zatem wymóg, by wydatki były ponoszone fizycznie na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zostaje spełniony.

Związek wydatków z inwestycją opisaną w Biznesplanie.

Odnosząc się do pojęcia "kosztów inwestycji" Spółka zwraca uwagę, że powszechnie przyjmuje się, że pojęcie to należy interpretować przez pryzmat projektu inwestycyjnego będącego podstawą udzielenia przedsiębiorcy zezwolenia strefowego. Projekt taki zostaje szczegółowo opisany przez inwestora w dokumentach aplikacyjnych, w tym w Biznesplanie i Ofercie, składanych w celu uzyskania zezwolenia i to właśnie zakres inwestycji wskazanej w tych dokumentach determinuje zakres przedmiotowy kosztów, które mogą być następnie uznane za kwalifikowane w ramach danego zezwolenia.

W kontekście powyższych uwag, Spółka przytacza poniżej fragmenty Biznesplanu złożonego w ramach procedury ubiegania się o Zezwolenie:

"Projekt zakłada zwiększenie mocy produkcyjnych spółki do 500 000 szt. wymienników ciepła rocznie oraz poszerzenie struktury asortymentowej produkowanych wymienników ciepła. (...)

W celu realizacji projektu zakłada się:

* Zatrudnienie co najmniej 23 nowych osób;

* Zainwestowanie co najmniej 26 mln PLN w środki trwałe (...).

W wyniku rozbudowy istniejącego Zakładu i inwestycji w aktywa materialne i niematerialne zasadniczo zmieniane zostaną możliwości zwiększenia produkcji i rozszerzenia programu produkcyjnego tak, by dostosować produkcję do bieżącego zapotrzebowania rynku".

W szczególności Biznesplan wskazuje zatem na:

* rozbudowę istniejącego zakładu, co wymusza podejmowanie prac z zakresu Projektu;

* cel projektu sformułowany został, jako zwiększenie mocy produkcyjnych oraz poszerzenie struktury asortymentowej, do realizacji którego prace z zakresu Projektu będą się pośrednio przyczyniać;

* sposób realizacji celu Projektu poprzez m.in. zatrudnienie dodatkowych pracowników, co z kolei stanowi uzasadnienie konieczności ponoszenia wydatków dotyczących również części socjalno-biurowej.

Związek wydatków z działalnością objętą zakresem Zezwolenia.

W zakresie związku wydatków z działalnością Spółki objętą Zezwoleniem, Spółka zwraca uwagę na dwa wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 sierpnia 2013 r., sygn. akt. II FSK 2462/11 (dotyczący wydatków poniesionych w związku z przyzakładową stołówką dla pracowników) oraz II FSK 2463/11 (dotyczący wydatków poniesionych na centrum szkoleniowe dla pracowników). W obu przywołanych sprawach, podatnik argumentował, że wydatki te powinny zwiększać limit dostępnej pomocy publicznej, ponieważ istnieje związek pomiędzy tymi wydatkami, a inwestycją będącą podstawą udzielenia spółce zezwolenia strefowego. W obu przypadkach jednak wyrok NSA okazał się niekorzystny dla podatnika, jednak nie dlatego, że zakwestionowany został związek przedmiotowych wydatków z nową inwestycją, ale z uwagi na fakt, że działalność polegająca na prowadzeniu stołówki oraz centrum szkoleniowego nie była objęta zakresem zwolnienia określonym w zezwoleniu, ani też jako działalność pomocnicza, nie była w ocenie sądu niezbędna dla prowadzenia działalności zwolnionej.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego w niniejszym wniosku, Spółka zwraca uwagę, że zarówno działalność produkcyjna, jak i usługowa dotyczące wyrobów czy usług objętych zakresem Zezwolenia wymagają od Spółki posiadania działów takich, jak przykładowo: księgowość, controling, planowanie, zakupy, sprzedaż, reklamacje, zarządzanie pracownikami. Spółka nie dokonuje sprzedaży tych usług na rzecz podmiotów zewnętrznych. Nie są one również odrębnie objęte zakresem Zezwolenia. Usługi te służą zaś wyłącznie celom wewnętrznym Spółki, wspomagając działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie objętym Zezwoleniem. Szeroko pojęta działalność administracyjna (biurowa) stanowi zatem działalność pomocniczą względem działalności podstawowej objętej zakresem Zezwolenia, która jednocześnie warunkuje uzyskiwanie dochodów zwolnionych.

Analogicznie część socjalna Projektu również pełni funkcje pomocnicze dla działalności podstawowej objętej zakresem Zezwolenia. Ponadto podkreślenia wymaga, że realizacja inwestycji będącej podstawą do uzyskania Zezwolenia wiązała się w istocie ze zwiększeniem przez Spółkę poziomu zatrudnienia. Spółka zwraca także uwagę, że rozbudowa części socjalno-biurowej z pewnością będzie miała pozytywny wpływ na poprawę jakości oraz zwiększenie wydajności pracy świadczonej przez pracowników, a także jej komfort. Nie ulega przy tym wątpliwości, że część socjalno-biurowa powinna być postrzegana jako bezpośrednie zaplecze dla zakładu produkcyjnego, nierozerwalnie związane z działalnością Spółki. Z ekonomicznego punktu widzenia realizacja Projektu jest zatem, zdaniem Spółki, całkowicie uzasadniona i bez wątpienia wpłynie na poprawę działania przedsiębiorstwa jako całości.

Kategorie wydatków określonych w § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE.

Przepis § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE wprowadza zamkniętą listę rodzajów wydatków, które mogą być uznane za zwiększające limit pomocy publicznej. Do wydatków tych zaliczany jest m.in. koszt rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych (§ 6 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia SSE). Zgodnie z zapisami umowy na realizację Projektu, jej przedmiot został określony w następujący sposób: "(...) Wykonawca zobowiązuje się do wykonania na rzecz Zamawiającego robót budowlanych zgodnie z ofertą Wykonawcy, obejmujących rozbudowę i przebudowę części socjalno-biurowej hali produkcyjnej wraz z urządzeniami towarzyszącymi (...)"

W analizowanym stanie faktycznym kluczowym staje się zatem ustalenie zakresu znaczeniowego pojęcia "rozbudowa", poprzez zastosowanie w tym celu reguł wykładni systemowej zewnętrznej. Dokonując bowiem interpretacji § 6 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia SSE, należy wziąć pod uwagę jego relacje do przepisów zawartych w innych aktach prawnych, tj. w analizowanym przypadku w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy - Prawo budowlane, rozbudowa jest formą budowy, rozumianej jako wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, podczas gdy przez przebudowę, zgodnie art. 3 pkt 7a, należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji (...). Powszechnie przyjmuje się więc, że w zakresie, w jakim dochodzi do zmiany charakterystycznych parametrów istniejącego obiektu budowlanego takich, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, szerokość wysokość, czy długość, prace mają charakter rozbudowy.

W świetle powyższego, należy stwierdzić zatem, że wydatki poniesione w ramach Projektu, które stanowić będą zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia SSE rozbudowę istniejących środków trwałych, mogą zostać objęte pomocą publiczną, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymaganych warunków.

Na poparcie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 lipca 2010 r. Znak: ITPB3/423-191/10/MT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 282). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, które uprawnia do prowadzenia działalności na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej "u.p.d.o.p."), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Natomiast art. 17 ust. 4 u.p.d.o.p. stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie specjalnej strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 465).

Jak stanowi § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (...) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

Na podstawie § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą.

Natomiast § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Zgodnie z § 5 ust. 2 powołanego rozporządzenia, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

Natomiast § 5 ust. 5 rozporządzenia stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy (zgodnie z tym przepisem przedsiębiorca musi więc ustalić, jaka część dochodu przypada na działalność poza terenem strefy i podlega opodatkowaniu).

W myśl § 6 ust. 1 powołanego rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

Przytoczone powyżej przepisy, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

* musi to być koszt inwestycji,

* musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,

* musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,

* musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,

* wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty "nowej inwestycji", o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca - spółka z o.o., prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Spółka posiada m.in. Zezwolenie z 8 marca 2011 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE. Zgodnie z Zezwoleniem Spółka zobowiązana jest m.in. do poniesienia minimalnych nakładów inwestycyjnych w wysokości 26 mln PLN w terminie do 31 grudnia 2016 r. (maksymalne nakłady zostały ograniczone do 32 mln PLN), a termin zakończenia inwestycji został określony na dzień 31 grudnia 2016 r. Spółka jest w trakcie ponoszenia nakładów inwestycyjnych związanych z rozbudową i przebudową części socjalno-biurowych hali produkcyjnej (dalej: "Projekt"). Prace w ramach Projektu dotyczą istniejącego zakładu produkcyjnego Spółki, który zlokalizowany jest na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zezwolenia wymagają od Spółki posiadania działów takich, jak przykładowo: księgowość, controling, planowanie, zakupy, sprzedaż, reklamacje, zarządzanie pracownikami. Spółka nie dokonuje sprzedaży tych usług na rzecz podmiotów zewnętrznych. Nie są one również odrębnie objęte zakresem Zezwolenia. Usługi te służą zaś wyłącznie celom wewnętrznym Spółki, wspomagając działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie objętym Zezwoleniem. Szeroko pojęta działalność administracyjna (biurowa) stanowi zatem działalność pomocniczą względem działalności podstawowej objętej zakresem Zezwolenia, która jednocześnie warunkuje uzyskiwanie dochodów zwolnionych. Analogicznie część socjalna Projektu również pełni funkcje pomocnicze dla działalności podstawowej objętej zakresem Zezwolenia. Ponadto realizacja inwestycji będącej podstawą do uzyskania Zezwolenia wiązała się w istocie ze zwiększeniem przez Spółkę poziomu zatrudnienia. Spółka zwraca także uwagę, że rozbudowa części socjalno-biurowej z pewnością będzie miała pozytywny wpływ na poprawę jakości oraz zwiększenie wydajności pracy świadczonej przez pracowników, a także jej komfort. Nie ulega przy tym wątpliwości, że część socjalno-biurowa powinna być postrzegana jako bezpośrednie zaplecze dla zakładu produkcyjnego, nierozerwalnie związane z działalnością Spółki.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie nakłady inwestycyjne dot. rozbudowy i przebudowy części socjalno-biurowych hali produkcyjnej, o których mowa we wniosku zostały poniesione przez Spółkę w ramach posiadanego zezwolenia na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej i realizowanie są na terenie tej strefy, a ww. hala produkcyjna stanowi środek trwały w Spółce, to wydatki poniesione z ww. tytułu mogą zostać zaliczone do kosztów inwestycji, kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczna w ramach zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Tym samym, wydatki te mogą zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w ramach przysługującego Spółce limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na powyższe, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.