IBPB-1-1/4510-225/16-1/MJ - Możliwość obniżenia stosowanych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych do dowolnej wysokości (w tym do 0%).

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 czerwca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 5 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości obniżenia stosowanych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych do dowolnej wysokości (w tym do 0%) - jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości obniżenia stosowanych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych do dowolnej wysokości (w tym do 0%).

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i dokonuje odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o p.d.o.p."). Ewidencja środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzona przez Wnioskodawcę zawiera informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych.

Wprowadzając do Ewidencji środek trwały, Wnioskodawca dokonuje wyboru metody oraz stawki amortyzacyjnej.

Wnioskodawca stosuje liniową metodę amortyzacji, o której mowa w art. 16i ustawy o p.d.o.p. - dla takich środków trwałych stawka amortyzacji nie przekracza (jest równa lub niższa) stawki z wykazu stawek amortyzacyjnych (załącznik nr 1 do ustawy o p.d.o.p., dalej "Wykaz") oraz, w mniejszym zakresie, inne metody amortyzacji przewidziane przepisami ustawy o p.d.o.p.

Niniejsze zapytanie dotyczy jednak wyłącznie środka trwałego jakim jest "Rezonans magnetyczny", który jest objęty metodą amortyzacji wynikającą z art. 16i ustawy o p.d.o.p.

Wnioskodawca nie stosuje podwyższonych stawek amortyzacji zgodnie z art. 16i ust. 2 ustawy o p.d.o.p. Odpisy amortyzacyjne dokonywane są comiesięcznie.

Wnioskodawca zamierza wydłużyć okres amortyzacji, poprzez obniżenie stawki amortyzacyjnej, a w przyszłości podwyższyć ją do pierwotnie stosowanej stawki amortyzacyjnej lub do stawki amortyzacyjnej niższej od stawki pierwotnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o p.d.o.p. Spółka może obniżać stosowane stawki amortyzacyjne równe stawkom z Wykazu do dowolnej wysokości (w tym do 0%)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może obniżać stosowane obecnie stawki amortyzacyjne równe stawkom z Wykazu do dowolnej wysokości (w tym do 0%).

Zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o p.d.o.p."), podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawki amortyzacyjne dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Powyższy przepis przewiduje możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych. Obniżenie stawki amortyzacyjnej może być stosowane zarówno wobec środków trwałych wprowadzanych do Ewidencji, tj. dla tych, których amortyzację podatnik dopiero rozpoczyna, jak i środków trwałych już ujętych w Ewidencji, od których już wcześniej dokonywane były odpisy amortyzacyjne.

Przepis ten przewiduje obniżanie stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie, a zatem ma on zastosowanie jedynie do tych środków trwałych, w stosunku do których podatnik podjął decyzję o stosowaniu liniowej metody amortyzacji, o której mowa w art. 16i ustawy o p.d.o.p. Stawki amortyzacji można obniżyć od środków trwałych, dla których zastosowano metodę liniową amortyzacji zarówno przy zastosowaniu stawki podanej z Wykazu, jak również stawki niższej.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że przepisy ustawy o p.d.o.p. nie wskazują ograniczenia, do jakiej wartości stawka ta może ulec obniżeniu, może być obniżona również do zera. Na prawidłowość takiego stanowiska wskazuje w szczególności uzasadnienie do ustawy wprowadzającej art. 16i ust. 5, w którym wyjaśniono cel wprowadzenia ww. przepisu: Wprowadzono też możliwość zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. (...) Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych, w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy, że stosownie do zadanego we wniosku pytania oraz dot. tego pytania własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie (wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku), przedmiotem niniejszej interpretacji była wyłącznie kwestia dotycząca możliwości obniżenia stosowanych stawek amortyzacyjnych do dowolnej wysokości (w tym także do 0%). Tym samym nie odniesiono się do poruszonej we wniosku kwestii dot. zamiaru podwyższenia stawki amortyzacyjnej do pierwotnie stosowanej wysokości lub do wysokości niższej od pierwotnie stosowanej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.