IBPB-1-1/4510-10/15/ŚS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 13 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie usług gastronomicznych oraz noclegowych dot. uczestników spotkań organizowanych przez Spółkę - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie usług gastronomicznych oraz noclegowych dot. uczestników spotkań organizowanych przez Spółkę.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma siedzibę dla celów podatkowych w Polsce, jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność w zakresie produkcji obrzeży i profili meblowych oraz ich sprzedaży w kraju oraz poza jego granicami. Jego kontrahenci mają swoje siedziby w różnych częściach kraju jak i poza granicami Polski. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca okazjonalnie organizuje spotkania ze swoimi kontrahentami w siedzibie Spółki lub poza nią w lokalu gastronomicznym. W trakcie spotkań prowadzone są rozmowy biznesowe, negocjacje jak i zawierane są umowy. W zależności od czasu trwania tego rodzaju spotkań Spółka zapewnia uczestnikom poczęstunek lub posiłek, a jeżeli jest to uzasadnione i konieczne zapewnia również nocleg w hotelach o zwykłym standardzie i przeciętnych cenach. Do dobrych praktyk i obyczajów handlowo - gospodarczych należy podjęcie zaproszonego kontrahenta, bądź kontrahentów posiłkiem lub obiadem, a w razie wielodniowych spotkań również zapewnienie noclegu na koszt podejmującego, czyli Wnioskodawcy. W trakcie spotkań uczestnicy mają do dyspozycji różnego rodzaju napoje, głównie kawę, herbatę i wodę mineralną jak również drobne przekąski. Zdarza się, że w trakcie spotkania zostaje zamówiony do siedziby Spółki catering, bądź biorący udział w spotkaniu są zapraszani do lokalu gastronomicznego na posiłek, który jest wybierany ze standardowo obowiązującego menu. Przekąski i posiłki (lunch, obiad, kolacja) nie mają - charakteru wytwornego, ani nie są w szczególny sposób reprezentatywne (winno być: reprezentacyjne). W trakcie takiego posiłku uczestnicy nadal kontynuują prowadzone rozmowy biznesowe. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na poczęstunek, posiłki i ewentualne noclegi w związku z prowadzonymi spotkaniami z kontrahentami są dokumentowane wystawianymi na Spółkę fakturami VAT, a gdy udostępniający lokal nie ma statusu podatnika VAT, rachunkami.

Aktualnie Spółka rozważa możliwość - w związku z organizacją spotkań z kontrahentami - zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów niewychodzących poza ustalone normy i zwyczaje, nieposiadających cech wystawności oraz wydatków na zapewnienie noclegu dla kontrahentów w trakcie trwania spotkań dłuższych niż jeden dzień w hotelu o zwykłym standardzie i przeciętnych cenach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę, w związku z organizacją spotkań z kontrahentami, na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów niewychodzące poza ustalone normy i zwyczaje, nieposiadające cech wystawności oraz na zapewnienie noclegu dla kontrahentów w trakcie trwania spotkań dłuższych niż jeden dzień w hotelu o zwykłym standardzie i przeciętnych cenach stanowią koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki przez niego ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentami na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów niewychodzące poza ustalone normy i zwyczaje, nie posiadające cech wystawności stanowią koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: "p.d.o.p"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 p.d.o.p, z kosztów uzyskania przychodów ustawodawca wyłączył wydatki poniesione na reprezentację, w szczególności na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W związku z brakiem ustawowej definicji pojęcia reprezentacji należy uznać za adekwatne jej znaczenie w języku powszechnym. Reprezentacja oznacza wytworność w sposobie życia i zachowania związaną z pozycją społeczną, okazałość czy też wystawność. Wnioskodawca uważa, że sposób w który podejmuje swoich kontrahentów nie jest "wytworny" ani "wystawny", zwyczajowy poczęstunek, zagwarantowanie napojów, posiłku a nawet noclegu w przypadku ważnych spotkań, czy negocjacji biznesowych nie jest niczym szczególnym co wykraczałoby poza przyjęte standardy. Zdaniem Wnioskodawcy wskazane we wniosku interpretacje indywidualne, choć za swój przedmiot mają uznanie jako kosztu uzyskania przychodów wydatków na poczęstunek, wodę, napoje czy posiłki, można traktować jako wytyczne w procesie kwalifikowania innych podobnego rodzaju wydatków do tej kategorii. Należy zatem stwierdzić, że ponoszone przez Wnioskodawcę w przyszłości wydatki na zapewnienie noclegu swoim kontrahentom i partnerom biznesowym powinny zostać uznane jako koszty uzyskania przychodów. Wnioskodawca uważa, że wydatki poniesione na zakup artykułów spożywczych, organizację posiłków w siedzibie Spółki lub poza nią, koszt noclegu dla kontrahentów w przypadku spotkań trwających dłużej niż jeden dzień winny być kwalifikowane, jako koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako nieprzejawiające cech reprezentatywności (winno być: reprezentacyjności) w rozumieniu art. 16 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 października 2008 r. Znak: IPPB3/423-1220/08-2/MW,

* interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 6 stycznia 2009 r. Znak: ILPB3/423-666/08-2/KS,

* interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 sierpnia 2008 r. Znak: IBPB3/423-405/08/PC, z 27 czerwca 2013 r. Znak: IBPBI/2/423-680/13/MS,

* wyrok NSA z 11 kwietnia 2013 r. sygn. akt II FSK 1525/11,

* wyrok WSA w Warszawie z 12 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 157/08,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

O tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, lecz należy zauważyć, że nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania. Takimi kosztami bowiem nie mogą być - co do zasady - wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na "obiady dla rodziny", "fundowane przyjęcia dla znajomych", "na usługi rozrywkowe".

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji obrzeży i profili meblowych oraz ich sprzedaży w kraju oraz poza jego granicami. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca okazjonalnie organizuje spotkania ze swoimi kontrahentami w siedzibie Spółki lub poza nią w lokalu gastronomicznym. W trakcie spotkań prowadzone są rozmowy biznesowe, negocjacje jak i zawierane są umowy. W zależności od czasu trwania tego rodzaju spotkań Spółka zapewnia uczestnikom poczęstunek lub posiłek, a jeżeli jest to uzasadnione i konieczne zapewnia również nocleg w hotelach o zwykłym standardzie i przeciętnych cenach. W trakcie spotkań uczestnicy mają do dyspozycji różnego rodzaju napoje, głównie kawę, herbatę i wodę mineralną jak również drobne przekąski. Zdarza się, że w trakcie spotkania zostaje zamówiony do siedziby Spółki catering bądź biorący udział w spotkaniu są zapraszani do lokalu gastronomicznego na posiłek, który jest wybierany ze standardowo obowiązującego menu. Przekąski i posiłki (lunch, obiad, kolacja) nie mają - charakteru wytwornego ani nie są w szczególny sposób reprezentatywne. W trakcie takiego posiłku uczestnicy nadal kontynuują prowadzone rozmowy biznesowe.

Odnosząc zatem powołane uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup usług gastronomicznych oraz noclegowych dot. uczestników spotkań organizowanych przez Spółkę, nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ wydatki te ponoszone są w związku ze spotkaniami biznesowymi, podczas których prowadzone są rozmowy biznesowe, negocjacje oraz zawierane są umowy. Z wniosku nie wynika przy tym, że celem tych spotkań jest stworzenie dobrego wizerunku firmy Wnioskodawcy, czy też wykreowanie pozytywnych relacji z klientami (kontrahentami).

W konsekwencji należy więc stwierdzić, że opisane we wniosku wydatki spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów - i tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała