IBPB-1-1/415-550/15/WRz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 7 września 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 11 września 2015 r.), uzupełnionym 24 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskiwanych z najmu wskazanej we wniosku hali - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskiwanych z najmu wskazanej we wniosku hali. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 listopada 2015 r. Znak: IBPB-1-1/4511-550/15/WRz wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 24 listopada 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: "Firmę") opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych w formie tzw. podatku liniowego wg 19% stawki. Przedmiotem działalności gospodarczej jest obróbka mechaniczna elementów metalowych (PKD 25.62.Z). Majątkiem Firmy są dwie z trzech hal, wszystkie będące w kompleksie jednego budynku gospodarczego. Trzecia hala stanowi prywatny majątek Wnioskodawczyni (osoby fizycznej). Przedmiotem działalności nie jest działalność związana z wynajmem i dzierżawą. Wnioskodawczyni jest wspólnikiem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka"), w której posiada 99 udziałów i jednocześnie jest jej prezesem. Spółka, posiada osobowość prawną i jako najemca, będzie odpłatnie wynajmować trzecią halę, na podstawie umowy najmu, od Wnioskodawczyni (osoby fizycznej). W piśmie z 19 listopada 2015 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Hala, o której mowa we wniosku, znajduje się pośród hal, które znajdują się w majątku firmy jednoosobowej.

2. Wymieniony w sprawie budynek stanowi majątek prywatny podatnika. Dwie pozostałe hale stanowią środki trwałe w prowadzonej jednoosobowej działalności.

3. Każda z hali jest prawnie wyodrębniona. Dwie stanowią majątek firmy, a hala wymieniona we wniosku należy do prywatnego majątku osoby fizycznej.

4. Hale nie zostały zakupione a wybudowane. Dwie hale zostały wybudowane zgodnie z przeznaczeniem czyli jako hale produkcyjne. Hala, o której mowa we wniosku, była wybudowana metodą gospodarczą, wszelkie nakłady na tę halę zostały poniesione poza prowadzoną działalnością.

5. Hala była pomieszczeniem wolnostojącym i pozostawała bez związku z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w ramach zawartej umowy najmu między Spółką, a osobą fizyczną, dochód z tegoż najmu zostanie potraktowany jako dochód osiągnięty z jednoosobowej działalności gospodarczej, opodatkowany podatkiem liniowym w wysokości 19%.

Czy osoba fizyczna z tytułu zawartej umowy najmu między Spółką, a nią, osiągnięty przychód powinna opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości (8,5%).

Zdaniem Wnioskodawczyni, trzecia hala nie powinna być traktowana jako majątek Firmy. Z tego też powodu dochód z wynajmu Spółce trzeciej hali przez osobę fizyczną, nie będzie generować przychodu z jednoosobowej działalności gospodarczej, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten, będzie dochodem osoby fizycznej, która powinna opodatkować osiągnięty przychód z tytułu umowy najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, wg 8,5% stawki, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłami przychodów są m.in.:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Powyższe przepisy wskazują, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu, choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej. Jednakże w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem lub dzierżawa jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie lub wydzierżawianie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl bowiem tego przepisu przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zatem przychód uzyskany z tytułu najmu nieruchomości wykorzystywanej w ramach i na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie stanowił przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (najem, dzierżawa itp.), lecz będzie przychodem ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zauważyć bowiem należy, że nieruchomość, choćby częściowo wykorzystywana przez określony w przepisach prawa podatkowego okres czasu, na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi środek trwały w tej działalności, nawet jeżeli formalnie nie została ona uznana za ten składnik majątku (nie została ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych). Wynika to już z samej definicji środków trwałych, którymi w myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych. Przedmiotem działalności nie jest działalność związana z wynajmem i dzierżawą. Majątkiem tej działalności są dwie z trzech hal (wszystkie będące w kompleksie jednego budynku gospodarczego), uznane za środki trwałe w tej działalności. Trzecia hala stanowi prywatny majątek Wnioskodawczyni, a więc majątek niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Każda z hal jest prawnie wyodrębniona. Ww. trzecia hala, będzie wynajmowana Spółce posiadającej osobowość prawną, której Wnioskodawczyni jest udziałowcem i prezesem.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie wskazana we wniosku (trzecia) hala, jest prawnie wyodrębniona (jest przedmiotem odrębnej własności - kwestia ta nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej i wskazanie w tym zakresie przyjęto, jako opis zdarzenia przyszłego sprawy) od pozostałych nieruchomości i pozostawała dotychczas bez związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą, to przychody uzyskane z wynajmu tej hali będą, stanowić przychody ze źródła przychodów jakim jest określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, najem nieruchomości.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

* prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą,

* osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie natomiast, do treści art. 2 ust. 1a ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a. Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli wskazana we wniosku umowa najmu hali nie stanowiącej składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie zostanie zawarta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to przychody uzyskane w wyniku zawarcia tej umowy będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych uiszczanym wg 8,5% stawki.

Z ww. zastrzeżeniem przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.