I US I/415/39/04 - Diety z tytułu podróży służbowych w działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu pracy jako kierowca na terenie kraju i za granicą jako koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych

Pytanie podatnika

Czy dieta z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest kosztem uzyskania przychodów w działalności polegającej na świadczeniu pracy jako kierowca na terenie kraju i za granicą?

Pismem z dnia 23.08.2004 r. zwrócił się pan do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z prośbą o udzielenie informacji czy dieta z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest kosztem uzyskania przychodów. przychodów przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług, które polegają na świadczeniu pracy jako kierowca na terenie kraju i poza granicami. W przedstawionym stanowisku podaje pan, że ma pan prawo do zaliczania diet z tytułu podróży służbowych do kosztów uzyskania przychodów.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, stosownie do postanowień art. 14a § 1 ustawy z dnia 27.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), informuje, że:

Problematykę zaliczania w koszty uzyskania przychodów wydatków z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą a także osób z nimi współpracujących reguluje art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych ww. osób - w części przekraczającej wysokość diet przysługującym pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Tymi odrębnymi przepisami są dwa rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r.:

- w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990),

- w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991).

Definicja podróży służbowej została zawarta w art. 77⁵ ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). W przepisie tym pojęcie podróży służbowej zostało określone jako wykonywanie zadań służbowych poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Ogólnie pod pojęciem miejsca pracy rozumie się bądź stały punkt w znaczeniu geograficznym, bądź pewien oznaczony obszar, strefę określoną granicami jednostki administracyjnej podziału kraju lub w inny dostatecznie wyraźny sposób, w którym ma nastąpić dopełnienie świadczenia.

W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportu samochodowego brak jest uzasadnienia dla przyjęcia, że wykonywanie zadań poza miejscowością podaną w zgłoszeniu o dokonaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej wiąże się z odbyciem podróży służbowej. wyjazdy krajowe i zagraniczne należą do istoty tej działalności i jako takie nie są podróżami służbowymi, stanowią czynności będące przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast istotą podróży służbowej jest wykonywanie pojedynczego zadania poza miejscowością, w której znajduje się siedziba podatnika lub jego stałe miejsce pracy. Uwzględniając powyższe, podróżami służbowymi u osób prowadzących działalność gospodarczą będą np. podróże odbywane do kontrahentów w celu omówienia warunków świadczenia usług, zawarcia umowy (kontraktu), uczestnictwa w targach itp. Tylko w takich przypadkach będą przysługiwały diety w wysokości określonej w art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji powyższego przedsiębiorcy świadczącemu usługi transportu samochodowego nie przysługuje prawo zaliczenia w koszty uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych, przy czym bez znaczenia jest fakt czy samochód, przy pomocy którego świadczone są usługi stanowi własność przedsiębiorcy, czy zleceniodawcy wykonywanych usług.

Zatem w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest podstaw do uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków osób prowadzących działalność gospodarczą w omawianym zakresie, poniesionych na ich wyżywienie w czasie podróży służbowej odbywanej w związku z prowadzoną działalnością. Wydatki takie są wydatkami o charakterze osobistym. Kosztem uzyskania przychodów w pełnej wysokości będą natomiast inne poniesione w podróży i prawidłowo udokumentowane przez przedsiębiorcę wydatki (np. rachunki za pobyt w hotelu, opłaty za przejazd płatną autostradą).

Niniejszej odpowiedzi udzielono w oparciu o aktualny stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu i obowiązujące przepisy prawa.