FP.310.3.2012 - Stawka podatku od nieruchomości dla powierzchni budynku która związana jest z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.

Na podstawie art. 14j § 1-3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie: "ustawą" - po rozpatrzeniu wniosku Podatnika złożonego w Urzędzie Miasta Tarnowa w dniu 12 marca 2012 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego udzielam Podatnikowi - po złożeniu przez podatnika oświadczenia przewidzianego w art. 14b § 4 ustawy, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - wydając interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania w indywidualnej sprawie przepisów prawa: art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) i stwierdzam, że stanowisko wyrażone przez Podatnika jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14j ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - stosowanie do swojej właściwości wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta wydają pisemne interpretacje co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe albo kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wnioskiem złożonym w Urzędzie Miasta Tarnowa dnia 12 marca 2012 r., Podatnik z siedzibą w Tarnowie przy ul. (...), zwrócił się jako podatnik podatku od nieruchomości o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa w indywidualnej sprawie, która dotyczy zastosowania przepisu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika jest następujący:

W przypadku budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz budynków mieszkalnych i ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej Podatnik stosuje obecnie stawkę w wysokości 19,60 zł od 1 m kw. powierzchni użytkowej zgodnie z Uchwałą nr XV/164/2011 Rady Miejskiej

w Tarnowie z dnia 3 listopada 2011 r. W wyżej wymienionej grupie znajdują się m.in.:

- lokal własnościowy, który nabyła osoba fizyczna (posiada spółdzielcze własnościowe prawo do ww. lokalu) i prowadzi w nim działalność gospodarczą o nazwie - laboratorium medyczne.

Pytania podatnika brzmią:

Stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego podatnika jest następujące:

Podatnik nie ma prawa stosować obniżonej stawki podatku od nieruchomości, w przypadku lokali użytkowanych przez inne podmioty na cele związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, ponieważ jest podatnikiem podatku, a zakresie działalności zgłoszonym w KRS-ie nie ma udzielania świadczeń zdrowotnych.

Organ podatkowy po dokonaniu analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdza, że nieprawidłowość stanowiska podatnika wynika z następujących przesłanek prawnych.

Artykuł 5 ust. 1 ust. 2 lit. d) ustawy o podatkach i opłatach lokalnych brzmi: "Rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym że stawki te nie mogą przekroczyć rocznie (...) od budynków lub ich części (...) związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń (...)".

Powyższy zapis jest opisem podstawy opodatkowania budynków, dla których przewidziana jest określona stawka w podatku od nieruchomości. Zapis ten w żaden sposób nie uzależnia zastosowanie powyższej stawki od statusu prawnego jaki posiada właściciel nieruchomości. Dlatego też bez względu na to kto jest właścicielem budynku, to czy może być on opodatkowany stawką preferencyjną, uzależnione jest tylko od sposobu użytkowania budynku. I tak jeśli budynek wyczerpuje definicję budynku związanego z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej i zajęty jest przez podmioty udzielające tych świadczeń, to należy go opodatkować stawką obniżoną ustaloną na dany rok uchwałą Rady Miejskiej w Tarnowie w sprawie podatku od nieruchomości na terenie gminy Miasta Tarnowa zawartą w § 1 ust. 2 lit. d) uchwały, która na rok 2012 r. wynosi 4,21 zł od m kw. powierzchni użytkowej budynku. Podatnik posiadający w swoim zasobie nieruchomości budynki zajęte na wyżej opisaną działalność powinien je zadeklarować do opodatkowania w roku bieżącym według stawki 4,21 zł od m. kw powierzchni użytkowej.

Odpowiadając na pytanie drugie organ podatkowy wyjaśnia, iż w opisie podstawy opodatkowania mamy zawarte stwierdzenie dotyczące powierzchni budynków lub ich części związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Oznacza to, iż ta powierzchnia budynku, która związana jest z udzielaniem świadczeń zdrowotnych może być opodatkowana stawką preferencyjną. W tym miejscu organ podatkowy musi zwrócić uwagę na różnicę znaczeniową jaka występuje pomiędzy pojęciem "związana" a "zajęta." Gdyby ustawodawca zawarł w opisie stawki wyraz "zajęta" oznaczałoby to, iż tylko powierzchnia ściśle zajęta na udzielanie świadczeń zdrowotnych może być objęta stawką preferencyjną. Poprzez użycie sformułowania "związana" ustawodawca znacznie rozszerzył możliwość stosowania omawianej stawki do powierzchni budynku, która nie tylko jest ściśle użytkowana do celów udzielenia świadczeń zdrowotnych ale również jest z nimi związana.

Odpowiadając na pytanie trzecie dotyczące dokumentów, które musieliby złożyć użytkownicy przedmiotowych lokali organ podatkowy uważa, iż Podatnik powinien posiłkować się w tej kwestii ustawą z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 654 z późn. zm.). Ustawa ta zawiera definicję działalności leczniczej jak i podmiotów leczniczych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Prezydent Miasta Tarnowa, ul. Mickiewicza 2, 33-100 Tarnów.