FN.310.3.2011 - Podstawa opodatkowania w podatku od nieruchomości w przypadku stacji zgazowania skroplonego gazu ziemnego LNG.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 czerwca 2011 r. Burmistrz Miasta Hajnówka FN.310.3.2011 Podstawa opodatkowania w podatku od nieruchomości w przypadku stacji zgazowania skroplonego gazu ziemnego LNG.

INTERPRETACJA PRZEPISÓW PRAWA PODATKOWEGO

Burmistrz Miasta Hajnówka działając na podstawie art. 14j § 1 w związku z art. 14c i 14 d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), uznaje za nieprawidłowe stanowisko wskazane we wniosku złożonym przez (...) Sp. z o.o. w (...) dnia 17 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego na pytanie: "Jaka jest podstawa opodatkowania w podatku od nieruchomości w przypadku opodatkowania stacji zgazowania skroplonego gazu ziemnego LNG".

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 17 marca 2011 r. podatnik zwrócił się do Burmistrza Miasta Hajnówka o udzielenie pisemnej informacji, co do sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie. We wniosku wskazał, iż podstawą obliczenia podatku od nieruchomości powinna być tylko wartość części budowlanych stacji gazowej LNG (fundamenty), która to może być kwalifikowana jako budowla.

Powyższe stanowisko jest nieprawidłowe.

Stan faktyczny.

Podatnik jest właścicielem stacji zgazowania skroplonego gazu ziemnego LNG. Stacja składa się ze zbiorników służących do magazynowania skroplonego metanu, parownicy atmosferycznej, armatury odcinającej wraz z zabezpieczeniami, stacji redukcyjnej wraz z kotłownią, nawanialni kontaktowej, gazociągów wylotowych, stacji pomiarowej, gazociągu średniego ciśnienia, sztycy przyłączeniowej, wolno stojącej szafki redukcyjnej. Stacja redukcyjna, zbiorniki i parownice są posadowione na fundamentach. Fundamenty pod urządzenia techniczne (zbiorniki magazynowe, parownice, stacje redukcyjne, nawanialnie czy też stacja pomiarowa) wykonane są z reguły z bloczków betonowych związanych zaprawą cementowo - wapienną).

UZASADNIENIE prawne.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) podstawę opodatkowania dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej stanowi ich wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych. Natomiast zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2 powyższej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, budowlą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

W myśl przepisu art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), obiekt budowlany zdefiniowano między innymi jako budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Przepis art. 3 pkt 3 prawa budowlanego do budowli zalicza między innymi obiekty liniowe (droga wraz ze zjazdami, rurociąg, linia kablowa), zbiorniki (zbiornik gazu), wolno stojące urządzenia techniczne (parownica atmosferyczna, stacja redukcyjna), sieci uzbrojenia terenu, części budowlane urządzeń technicznych (fundamenty), jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (stację gazową LNG).

Z kolei urządzeniem budowlanym jest urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak np. przyłącza, ogrodzenia, place postojowe (manewrowe) - art. 3 pkt 9 prawa budowlanego.

Zdaniem organu podatkowego wszystkie wyżej wymienione budowle, łącznie z powiązanymi z nimi funkcjonalnie instalacjami i urządzeniami, stanowią całość techniczno-użytkową, tworząc stację zgazowania skroplonego gazu ziemnego LNG, będącą budowlą w rozumieniu ustawy - prawo budowlane. Połączenie wszystkich elementów (budowlanych i niebudowlanych) stanowiących całość techniczno-użytkową, składających się na jeden obiekt budowlany zapewniający możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem - tworzą budowlę, której wartość stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Podobne stanowisko wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 7 lipca 2009 r. (sygn. II FSK 2095/08) w którym czytamy, iż "Budowlą w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest obiekt budowlany stanowiący całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, jak również urządzenia budowlane związane z danym obiektem zapewniające możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem. W świetle tych uregulowań brak jest podstaw do kwestionowania stanowiska, iż instalacje odsiarczania spalin i elektrofiltry trzeba w całości zaliczyć do budowli podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości".

Do wyroku glosę aprobującą wyraził w Przeglądzie Podatków Lokalnych i Finansów Samorządowych 2010/1/1 Leonard Etel.

Podobny pogląd wyrażono w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 października 2010 r. (sygn. III SA/Po 675/10), w którym stwierdzono: "Organ ten zasadnie uznał zdaniem Sądu, iż zbiorniki na paliwo czy gaz są generalnie budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane, a przypisane im odpowiednio dystrybutory i agregaty pompowe należy uznać za urządzenia techniczne w rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane, związane ze zbiornikami i zapewniające możliwość ich użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

Nie ulega bowiem wątpliwości w ocenie Sądu, iż dopiero ujmowane łącznie stanowią one odpowiednią całość techniczno-użytkową i bez znaczenia jest to, iż mogą być one zdemontowane i przeniesione w inne miejsce".

Podnoszona sprawa klasyfikowania budowli w Klasyfikacji Środków Trwałych oraz Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, nie ma znaczenia przy zaliczaniu do budowli określonych obiektów budowlanych na potrzeby podatkowe, gdyż nie odsyła do nich ustawa o podatkach i opłatach lokalnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Na niniejszą interpretację przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku za pośrednictwem Burmistrza Miasta Hajnówka, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.

Opublikowano: www.bip.hajnowka.pl