DS/I/480000/450,451/XVI/15/2008/32A - Ustalenie właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego dla obywatela Republiki Czeskiej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 lutego 2009 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych DS/I/480000/450,451/XVI/15/2008/32A Ustalenie właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego dla obywatela Republiki Czeskiej.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.) Oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Zabrzu uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku o wydanie interpretacji złożonym w dniu 13.01.2009 w sprawie ustalenia właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego dla obywatela Republiki Czeskiej.

UZASADNIENIE

Dnia 13 stycznia 2009 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Zabrzu wpłynął kompletny wniosek (...) wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, iż zatrudnia na podstawie umowy cywilnoprawnej piłkarza narodowości czeskiej.

W tym stanie faktycznym płatnik (...) powziął wątpliwość, jakiemu ustawodawstwu zabezpieczenia społecznego powinien podlegać zatrudniony zleceniobiorca, ponieważ umowa zawarta z klubem nie jest jego jedynym zatrudnieniem, gdyż na terenie Czech prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zdaniem wnioskodawcy, jeżeli zleceniobiorca przedłożył zleceniodawcy poświadczony przez właściwą instytucję państwa unii europejskiej formularz E-101, zgodnie z art. 14a ust. 1a, oraz zakres prowadzonej działalności jest taki sam jak zakres wykonywanej umowy zlecenia, nie należy za niego odprowadzać składek na ubezpieczenia społeczne w Polsce.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Zabrzu zważył co następuje:

Artykuł 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ust. 5 cytowanego przepisu w związku z art. 83 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, udzielenie interpretacji dotyczącej podlegania ubezpieczeniom społecznym następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Stanowisko wyrażone przez (...) we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym obywatela Czech pracującego w Polsce należy uznać za prawidłowe.

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.) wszystkie osoby, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są między innymi pracownikami, zleceniobiorcami, osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, chyba, że obowiązek taki wyklucza umowa międzynarodowa, której Polska jest stroną lub prawo wspólnotowe.

W świetle Rozporządzenia Rady (EWG) numer 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UEL 149 z dnia 5 lipca 1971 r.) generalną zasadą jest przeciwdziałanie jednoczesnemu ubezpieczeniu tej samej osoby w dwóch lub więcej państwach członkowskich. Oznacza to, że obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym dotyczy tylko jednego z państw tworzących UE i do tego państwa będą odprowadzane składki za osobę ubezpieczoną.

Zgodnie z art. 14a ust. 1 lit. a) ww. rozporządzenia osoba prowadząca działalność na własny rachunek zachowuje przynależność do ustawodawstwa pierwszego państwa członkowskiego przez okres 12 miesięcy.

W razie przedłużenia się czasu wykonywania pracy w innym państwie ponad 12 miesięcy z powodu nieprzewidzianych okoliczności, zastosowanie w dalszym ciągu tego ustawodawstwa jest zależne od wyrażenia zgody właściwej władzy państwa w którym prowadzona jest działalność. Zgoda nie może przekraczać kolejnego okresu 12 miesięcy i powinna być uzyskana przed upływem pierwszych 12 miesięcy.

Mając na uwadze powyższe orzeczono, jak w sentencji.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy., natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach ul. Kościuszki 15, 44-100 Gliwice, Wydział VIII Ubezpieczeń i Składek.

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Opublikowano: www.zus.gov.pl