DPP8.8101.127.2019.RKP

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948, z późn. zm.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 10 maja 2016 r. nr IBPP4/4513-72/16/LG, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dla (...), (...), na wniosek z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu), uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2016 r. (data wpływu - 5 kwietnia 2016 r.), zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację indywidualną stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wliczania opłaty paliwowej do zabezpieczenia akcyzowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wliczania opłaty paliwowej do zabezpieczenia akcyzowego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podmiotem zajmującym się skupem przepracowanych olejów i poddawaniem ich procesowi rerafinacji. Produktem jaki uzyskuje Wnioskodawca jest olej smarowy o nazwie "Olej bazowy S" o kodzie CN 2710 19 99. Zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym w Urzędzie Celnym zostało złożone zabezpieczenie na wprowadzanie, produkcję, magazynowanie i przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia akcyzy. Art. 37j ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym wymienia wszystkie podmioty na których spoczywa obowiązek opłaty paliwowej. Kodu CN 2710 19 99 na nim nie ma, gdyż nie jest to produkt paliwowy ani gazowy. Nie jest również dodatkiem ani komponentem paliw silnikowych ani gazu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku Wnioskodawcy jest konieczność zwiększenia stanu zabezpieczenia akcyzowego na wprowadzanie, produkcję, magazynowanie i przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy o opłatę paliwową?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ponieważ Wnioskodawca nie jest producentem, importerem ani żadnym z innych podmiotów wymienionych w art. 37j ustawy o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, a oleje bazowe w żaden sposób nie nadają się do produkcji paliw silnikowych to Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie stanu, w którym zwiększenie stanu zabezpieczenia akcyzowego o opłatę paliwową na zabezpieczenie powstałych lub mogących powstać należności jest bezzasadna.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznał za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nie jest prawidłowa.

W sprawie Wnioskodawca skupuje przepracowane oleje i poddaje je rerafinacji. W następstwie tego procesu Wnioskodawca uzyskuje olej smarowy o nazwie "Olej bazowy S" o kodzie CN 2710 19 99.

Wnioskodawca wskazał, że uzyskany olej smarowy nie jest produktem paliwowym ani gazowym, jak również nie jest dodatkiem ani komponentem paliw silnikowych ani gazu, jak również oleje te nie nadają się do produkcji paliw silnikowych. Wnioskodawca złożył zabezpieczenie akcyzowe na wprowadzanie, produkcję, magazynowanie i przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

W przedmiocie sprawy należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym - zwanej dalej "ustawą", ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej "WIA", stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Powyższy przepis wskazuje zakres czynności i zdarzeń podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Czynności i zdarzenia wymienione w powyższym przepisie podlegają opodatkowaniu jeżeli ich przedmiotem są wyroby akcyzowe należące do kategorii wyrobów energetycznych, napojów alkoholowych lub wyrobów tytoniowych, są energią elektryczną albo suszem tytoniowym.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

W art. 89 ust. 1 ustawy zostały określone stawki akcyzy na wyroby energetyczne, które odnoszą się bezpośrednio do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) lub oparte są na definicji paliw silnikowych lub paliw opałowych, o których mowa w art. 86 ust. 2-3 ustawy.

Na podstawie art. 89 ust. 1 ustawy stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

Zgodnie z art. 89 ust. 1a ustawy w latach 2015-2019 stawki akcyzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 8, 12 lit. a i c oraz pkt 14, są obniżone odpowiednio o 25,00 zł/1000 litrów, o 25,00 zł/1000 kilogramów albo o 0,50 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 89 ust. 1b ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", stawki akcyzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 8, 12 lit. a i c oraz pkt 14, obowiązujące w poszczególnych latach kalendarzowych okresu, o którym mowa w ust. 1a, uwzględniając kwoty ich obniżenia zgodnie z ust. 1a:

I tak, na podstawie delegacji wynikającej z art. 89 ust. 1b pkt 1 ustawy Minister Finansów wydał obwieszczenie z dnia 5 grudnia 2015 r. w sprawie stawek akcyzy na paliwa silnikowe obowiązujące w roku 2016 (Mon. Pol. poz. 1253).

Zgodnie z tym obwieszczeniem stawki akcyzy w 2016 r. wynoszą dla:

Zgodnie z art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 641, z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą o autostradach", wprowadzanie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, wykorzystywanych do napędu silników spalinowych, podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą paliwową".

Natomiast stosownie do ust. 2 powołanego artykułu, przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w ust. 1, rozumie się czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są te paliwa silnikowe oraz gaz.

Stosownie do art. 37h ust. 4 ustawy o autostradach, paliwami silnikowymi lub gazem, o których mowa w ust. 1, są następujące produkty:

Na mocy art. 37j ust. 1 ustawy o autostradach, obowiązek zapłaty opłaty paliwowej od paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w art. 37h, ciąży na:

W myśl art. 37k ust. 1 ustawy o autostradach obowiązek zapłaty opłaty paliwowej powstaje z dniem powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym od paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w art. 37h.

Zgodnie z art. 37I ust. 1 ustawy o autostradach podstawą obliczenia wysokości opłaty paliwowej jest ilość paliw silnikowych lub gazu, o których mowa w art. 37h, od jakich podmioty, o których mowa w art. 37j ust. 1, są obowiązane zapłacić podatek akcyzowy.

Stosownie do treści art. 63 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe albo powstałe lub mogące powstać zobowiązanie podatkowe oraz opłatę paliwową, której obowiązek zapłaty powstał albo może powstać, są obowiązane następujące podmioty:

Stosownie do art. 37k ust. 1a ustawy o autostradach opłata paliwowa podlega zabezpieczeniu zabezpieczeniem akcyzowym na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.), w celu zagwarantowania wykonania powstałego albo mogącego powstać obowiązku jej zapłaty.

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest zwiększenie stanu zabezpieczenia akcyzowego o opłatę paliwową od olejów smarowych o kodzie CN 2710 19 99.

Pojęcie "paliwa silnikowe oraz gaz, wykorzystywane do napędu silników spalinowych" z ust. 1 w art. 37h ustawy o autostradach zostało zdefiniowane w ust. 4 tego artykułu, przez wskazanie typów paliw, jakie zawsze są uznawane za podlegające opłacie paliwowej, niezależnie od tego, czy w rzeczywistości spełniają cechę paliw "wykorzystywanych do napędu pojazdów" - vide uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lipca 2011 r. sygn. akt I GPS 2/11. Naczelny Sąd Administracyjny w tej uchwale wskazał również, że paliwami silnikowymi są nie tylko paliwa wymienione w ustawie ale również te " (...) które ze względu na swoje właściwości fizyczne oraz strukturę mogłyby być wykorzystane bezpośrednio lub po poddaniu zabiegom adaptacyjnym, jako paliwa silnikowe do napędu pojazdów (...)".

Definicja paliwa silnikowego zawarta w ustawie o podatku akcyzowym w art. 86 ust. 2 jest tożsama z definicją zawartą w art. 37h ust. 4 pkt 5 ustawy o autostradach.

Mając na uwadze wyżej przywołaną wykładnię Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz definicje paliw silnikowych w ustawie o podatku akcyzowym oraz w ustawie o autostradach, paliwem silnikowym jest każdy wyrób, który może być przeznaczony do użycia, oferowany na sprzedaż lub używany do napędu silników spalinowych.

Wnioskodawca produkując w składzie podatkowym oleje smarowe o kodzie CN 2710 19 99 dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych. W związku z powyższym wobec tych olejów smarowych powstaje obowiązek podatkowy w akcyzie.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy, procedura zawieszenia poboru akcyzy to procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach tej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego.

Jednym z warunków uzyskania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, a tym samym na produkowanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy jest złożenie zabezpieczenia akcyzowego - art. 48 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Z art. 41 ust. 1 ustawy wynika, że jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, warunkiem jej zastosowania jest:

W tym miejscu należy wskazać również, że zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy oleje smarowe o kodzie CN 2710 19 99 zaliczane są do wyrobów energetycznych.

Zgodnie z uwagą 2 do działu 27 Nomenklatury Scalonej, informacje podane w pozycji 2710 dotyczące "olejów ropy naftowej i otrzymywanych z minerałów bitumicznych" dotyczą również olejów podobnych, także składających się głównie z mieszanin węglowodorów nienasyconych, otrzymanych w dowolnym procesie pod warunkiem, że masa składników niearomatycznych przewyższa masę składników aromatycznych.

Natomiast zgodnie z komunikatem Komisji Europejskiej opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2015/C 076/01 z dnia 4 marca 2015 r.) zawierającym noty wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej Unii Europejskiej, do kodów CN 2710 zalicza się oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Zgodnie z uwagą dodatkową 2d) do działu 27 Nomenklatury Scalonej, oleje smarowe o kodzie CN 2710 19 99 zaliczane są do "olejów ciężkich" (podpozycje od 2710 19 31 do 2710 19 99) i oznaczają oleje i preparaty, z których mniej niż 65% objętościowo (włącznie ze stratami) destyluje w 250 °C według metody ASTM D 86 lub dla których procent destylacji w 250 °C nie może być oznaczony tą metodą.

Natomiast zgodnie z uwagą dodatkową 2e) do działu 27 Nomenklatury Scalonej, "oleje napędowe" (podpozycje od 2710 19 31 do 2710 19 49) oznaczają oleje ciężkie, jak zdefiniowano powyżej w lit. d), z których 85% lub więcej objętościowo (włącznie ze stratami) destyluje w 350 °C (metoda ASTM D 86).

Z porównania uwag dodatkowych 2d) i 2e) do Nomenklatury Scalonej wynika, że podstawowym kryterium klasyfikacyjnym produktów zawierających w swoim składzie 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych są parametry destylacji tych produktów.

Potwierdzeniem nadrzędności parametrów destylacji nad innymi właściwościami produktu jest m.in. rozporządzenie Komisji (WE) nr 231/2004 z 10 lutego 2004 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej (Dz. U. L 39/15 z dnia 11 lutego 2004 r.), w którym wskazano, że olej stosowany jako olej smarowy posiadający parametry destylacji oleju napędowego nie może zostać zaklasyfikowany jako smar, ponieważ spełnia on przepisy dodatkowych uwag 1d) i 1e) do działu 27. Taki olej jest klasyfikowany jako olej napędowy do silników według Nomenklatury Scalonej pomimo, iż może być używany jako olej smarowy.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że niektóre typy olejów smarowych posiadają w praktyce zbliżone właściwości fizykochemiczne do oleju napędowego.

Kierując się zasadą zapobiegania nieprawidłowościom w obrocie olejami smarowymi ustawodawca w ustawie o podatku akcyzowym wprowadził mechanizmy ukierunkowane przeciwdziałaniu unikania opodatkowania podatkiem akcyzowym i objęcia opłatą paliwową olejów smarowych poprzez nałożenie obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe albo powstałe lub mogące powstać zobowiązanie podatkowe oraz opłatę paliwową, której obowiązek zapłaty powstał albo może powstać.

Obowiązek złożenia zabezpieczenia akcyzowego wynika z art. 18 dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (Dz. U. L 9/12 z dnia 14 stycznia 2009 r.). W zakresie szczegółowej regulacji zabezpieczeń akcyzowych ww. dyrektywa odsyła do prawa krajowego państw członkowskich Unii Europejskiej. W Polsce tematyka ta została uregulowana w art. 63-76 ustawy o podatku akcyzowym i w aktach wykonawczych do tej ustawy.

Zabezpieczenie akcyzowe służy zagwarantowaniu pokrycia wszelkich potencjalnych zobowiązań podatkowych opłat paliwowych, w sytuacji gdyby podatnik ich nie zapłacił.

Ustawodawca wskazał, że obowiązkowi złożenia zabezpieczenia akcyzowego podlega nie tylko zabezpieczenie opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał ale także, co do zasady, opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty może powstać.

Wskazanie w art. 37h ust. 4 pkt 5 ustawy o autostradach otwartej grupy wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych do napędu silników spalinowych, bez względu na ich kod CN, jako podlegającej opłacie paliwowej, koresponduje z definicją paliw silnikowych zawartą w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, która paliwami silnikowymi określa wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Dzięki tak sformułowanej definicji paliw silnikowych i gazu podlegających opłacie paliwowej, ustawa o autostradach nie zawęża zakresu przedmiotowego, do którego odnoszą się przepisy o opłacie paliwowej, lecz zezwala by dookreślenie tych przepisów wynikało z ustawy o podatku akcyzowym. Opłacie paliwowej podlegają bowiem zawsze wyroby (paliwa silnikowe i gaz wykorzystywane do napędu silników spalinowych), które są jednocześnie opodatkowane podatkiem akcyzowym. Ustawa o autostradach wiąże nałożenie opłaty paliwowej z wprowadzeniem na rynek krajowy określonych paliw silnikowych i gazu. Wprowadzenie na rynek krajowy oznacza natomiast, w myśl art. 37h ust. 2, wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są paliwa silnikowe oraz gaz, o których mowa w art. 37h ust. 1.

Przepis art. 37h ust. 2 ustawy o autostradach definiuje zatem wyraźnie, co ustawodawca rozumie przez wprowadzenie na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu. Odwołanie w tym zakresie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są paliwa silnikowe oraz gaz, oznacza, że opłacie paliwowej podlegają wszystkie czynności opodatkowane podatkiem akcyzowym, których przedmiotem są paliwa silnikowe lub gaz i bez znaczenia jest fakt deklarowanego przez podatnika zamiaru ich wykorzystania do określonych celów, ich przeznaczenia, jak i rzeczywistego zużycia tych paliw. Tym samym o powstaniu obowiązku uiszczenia opłaty paliwowej nie decyduje faktyczne ich wykorzystanie do napędu silników ani też deklarowany zamiar ich wykorzystania w takim celu. Niemniej jednak powstanie obowiązku podatkowego w zakresie akcyzy nie jest równoznaczne z powstaniem obowiązku zapłaty opłaty paliwowej. Art. 37k ust. 1 ustawy o autostradach wskazuje, że obowiązek zapłaty opłaty paliwowej powstaje z dniem powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym od paliw silnikowych oraz gazu, o których mowa w art. 37h tej ustawy. W związku z powyższym obowiązek zapłaty opłaty paliwowej nie powstanie m.in. w sytuacji gdy paliwa silnikowe lub gaz przeznaczone, co do zasady, do napędu silników spalinowych zostaną zużyte na cele zwolnione, w tym nie do napędu silników spalinowych, np. jako środki smarne.

W przypadku bowiem, gdy do wskazanych paliw lub gazu znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku akcyzowego, powstały od takich wyrobów obowiązek podatkowy nie przekształci się w zobowiązanie podatkowe, a w konsekwencji nie wystąpi także obowiązek zapłaty opłaty paliwowej.

W tym miejscu należy wskazać, że kwestia przeznaczenia wyrobu jest oparta na deklaratywnym zamiarze podmiotu wykorzystującego dany wyrób, który to zamiar nie gwarantuje faktycznej realizacji przyjętego założenia. Dlatego też kwestia ta nie jest brana pod uwagę przy określaniu w przepisach momentu powstawania obowiązku zapłaty opłaty paliwowej. Analogicznie kwestia ta nie może wpływać na realizację obowiązku zabezpieczenia płatności opłaty paliwowej.

Możliwość przeznaczenia olejów smarowych do napędu silników spalinowych, z uwagi na ich zbliżone właściwości fizykochemiczne do olejów napędowych, powoduje, że oleje smarowe, w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym dla potrzeb zabezpieczenia podatku akcyzowego są paliwami silnikowymi aż do momentu przeznaczenia ich do celów smarowych, niezależnie od faktu czy te oleje smarowe spełniają wymagania jakościowe dla paliw silnikowych wynikające z innych przepisów. W związku z tym należy uznać, że wyroby te zostają przeznaczone do celów smarowych dopiero w momencie poświadczenia ich przeznaczenia przez finalnego odbiorcę. Przekłada się to na fakt, że oleje smarowe podlegają zabezpieczeniu akcyzowemu w zakresie mogącego powstać zobowiązania w podatku akcyzowym i zapłaty opłaty paliwowej.

Zabezpieczenie akcyzowe powinno pokryć najwyższe możliwe do powstania zobowiązania podatkowe podmiotu dokonującego czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są określone wyroby akcyzowe. W związku z powyższym oleje smarowe powinny zostać objęte zabezpieczeniem akcyzowym w wysokości pokrywającej także opłatę paliwową również w przypadku gdy mogą być one przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Na etapie produkcji, magazynowania, przemieszczania olejów smarowych zawsze istnieje możliwość, iż powstanie wobec tych wyrobów zobowiązanie podatkowe jak dla olejów napędowych, a w konsekwencji także obowiązek uiszczenia opłaty paliwowej bez względu na zadeklarowany przez podatnika zamiar wykorzystania tych wyrobów do celów innych niż napędowe. Możliwość taka nie dotyczyłaby wyłącznie takich olejów smarowych, których właściwości fizyczne i chemiczne wykluczają w sposób absolutny ich użycie do napędu silników spalinowych, a tego wykluczyć się nie da. Z tego też względu konieczne jest zabezpieczenie opłaty paliwowej podczas produkcji, magazynowania, przemieszczania olejów smarowych do momentu, aż finalny nabywca poświadczy ich przeznaczenie do celów wykluczających możliwość powstania obowiązku zapłaty opłaty paliwowej, tj. do celów innych niż napędowe. Poświadczając zużycie na cele podlegające zwolnieniu finalny nabywca olejów smarowych przejmuje na siebie odpowiedzialność ich prawidłowego zużycia na wskazany przez siebie cel.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że spełniony zostaje warunek do objęcia zabezpieczeniem akcyzowym oprócz podatku akcyzowego także opłaty paliwowej od olejów smarowych produkowanych i przemieszczanych przez Wnioskodawcę w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W związku z powyższym Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest nieprawidłowe.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Interpretacja dotyczy stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych przedstawionych przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

Stosownie do art. 14k § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa zastosowanie się przez wnioskodawcę do otrzymanej interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. Powołany przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która jest wyrazem funkcji gwarancyjnej (ochronnej) instytucji interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n ww. ustawy. Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji. Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, wnioskodawca może nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono wnioskodawcy zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się do interpretacji (zob. art. 14k § 1 i art. 14m § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa) oraz złożenie przez podatnika wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

* w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul.... (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)

lub * w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.