DPP7.8220.27.2017.JQP.SKT - Ustalenie momentu dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), w związku z art. 223 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 19 października 2016 r. Nr IBPB-I-l/4511-438/16-I/WRz, wydanej w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając na podstawie § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), wydał w dniu 19 października 2016 r., w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów. Interpretacja wydana została na wniosek Pana D. K.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca, jako wspólnik spółki jawnej prowadzący hurtownię materiałów elektrycznych, posiada zawarte umowy z dostawcami i odbiorcami, na mocy których dostaje i odpowiednio wypłaca premie pieniężne (bonusy) z tytułu realizacji określonego obrotu. W związku z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2012 r. sygn. akt. I FPS 2/12 premie pieniężne stanowią rabaty obniżające podstawę opodatkowania. Otrzymanie i udzielenie premii pieniężnej traktowanej, jako rabat ma znaczący wpływ na wysokość deklarowanych przez podatnika przychodów i kosztów. Wartość udzielanej premii pieniężnej jest ustalana do końca marca 2016 r. za 2015 r. Wartość udzielonej premii jest udokumentowana fakturą korygującą sprzedaż wystawioną do końca marca 2016 r. Faktura zmniejsza podstawę opodatkowania poprzez zmniejszenie sprzedaży.

Wartość otrzymanej premii pieniężnej jest ustalana od grudnia 2015 r. do końca marca 2016 r. za 2015 r. Wartość otrzymanej premii jest udokumentowana fakturą korygującą przez dostawcę wystawioną w grudniu 2015 r. lub do końca marca 2016 r. Faktura zwiększa podstawę opodatkowania poprzez zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie oznaczone we wniosku nr 2:

W którym okresie rozliczeniowym, tj. 2015 r. czy 2016 r. należy pomniejszyć koszty uzyskania przychodu w związku z otrzymaniem w 2016 r. faktury korygującej koszty uzyskania przychodu wystawionej w 2015 r. dokumentującej otrzymanie premii (bonusu) z tytułu obrotu zrealizowanego w 2015 r. ?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisanej powyżej korekty - zmniejszenia kosztów uzyskania przychodu - należy dokonać w 2016 r., tj. w dniu w którym otrzymano fakturę korygującą, wystawioną w 2015 r. lub w 2016 r. Wynika to z art. 22 ust. 7c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), w myśl którego, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Przemawia za tym również art. 22 ust. 7d ww. ustawy zgodnie z którym, w przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 7c, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

Ponadto na podstawie art. 11 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem metod polubownego rozwiązywania sporów (Dz. U. z 2015 r. poz. 1595), przepisy ustaw zmienianych w art. 2-4, w brzmieniu nadanym mniejszą ustawą, stosuje się do korekty przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, uzyskanych lub poniesionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Wydając z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów interpretację indywidualną z dnia 19 października 2016 r. Nr IBPB-I-l/4511-438/16-I/WRz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymaniem od dostawcy w 2016 r. faktury korygującej wystawionej w 2015 r. za nieprawidłowe, natomiast wystawionej w 2016 r. za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nie jest prawidłowa.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), zwanej dalej: ustawą PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy PIT.

Z dniem 1 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz. U. z 2015 r. poz. 1595; zwana dalej: ustawą nowelizującą). Ustawą tą dokonano m.in. zmiany przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie dokonywania korekty przychodów i kosztów.

Zgodnie z art. 22 ust. 7c ustawy PIT, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Jeżeli w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca (lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty), podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, to na podstawie art. 22 ust. 7d ustawy PIT, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

Oznacza to, że bez znaczenia jest data wystawienia faktury korygującej lub, w przypadku braku faktury, innego dokumentu potwierdzającego przyczyny korekty, jak również to, że korekta odnosi się do kosztów poprzedniego okresu. O momencie korekty kosztów, która nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub oczywistą omyłką, decyduje data otrzymania stosownego dokumentu. Art. 11 ustawy nowelizującej stanowi z kolei, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą, stosuje się do korekty przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, uzyskanych lub poniesionych przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej.

Z powyższego wynika, iż nowe regulacje mają zastosowanie również do korekty przychodów i kosztów uzyskania przechodów, uzyskanych lub poniesionych przed dniem 1 stycznia 2016 r., jeżeli zdarzenie powodujące korektę wystąpi po dniu 31 grudnia 2015 r.

Odnosząc się do opisanego we wniosku stanu faktycznego wskazać należy, że prawo do korekty kosztu uzyskania przychodu w oparciu o regulacje prawne, o których mowa w art. 22 ust. 7c ustawy PIT, przysługuje w momencie otrzymania przez podatnika faktury korygującej (lub innego dokumentu potwierdzającego przyczyny korekty). W przypadku, gdy faktura pierwotna prawidłowo dokumentowała zdarzenie gospodarcze, które miało miejsce w dacie jej wystawienia, a faktura korygująca została wystawiona z powodu późniejszych zdarzeń, a więc okoliczności mających wpływ na zmianę przychodów powstałych po wystawieniu faktury pierwotnej, takich jak np. obniżenie ceny, udzielenie rabatu, fakturę korygującą należy rozliczyć na bieżąco.

Z uwagi na powyższe stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość zakresie momentu dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymaniem od dostawcy w 2016 r. faktury korygującej wystawionej w 2015 r.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013, Warszawa, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, którego działanie jest przedmiotem skargi, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 i art. 54 § 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.