DPA.024/109/96 - Biegli rewidenci.

"W nawiązaniu do pisma z dnia 20.03.1996 r. zn. PO5/4-0645/95 uprzejmie informuję, iż z punktu widzenia prawa autorskiego sama treść danego dzieła nie ma decydującego znaczenia dla jego ochrony prawem autorskim, gdyż o jej przyznaniu decyduje przede wszystkim oryginalna, twórcza, indywidualna forma określonego opracowania. W tym kontekście duże znaczenie dla rozstrzygnięcia ochrony w stosunku do raportów i opinii biegłych rewidentów ma stwierdzenie, czy stosuje się do nich określone wymogi odnośnie konstrukcji, np. przez wprowadzenie obowiązujących druków czy formularzy. Z samej ustawy o rachunkowości trudno cokolwiek na ten temat przesądzać i wydaje się, iż biegły rewident ma dużą swobodę w zakresie formy swojego opracowania. Stąd też wynikają wątpliwości co do generalnego odmówienia wszystkim bez wyjątku opiniom i raportom ochrony prawa autorskiego, co może w konkretnym przypadku okazać się sprzeczne z obowiązującym prawem.

Wobec powyższego należy założyć, że większość standardowych opinii czy raportów nie będzie podlegać ochronie prawa autorskiego. Jednak w sytuacji, gdy dane opracowanie ma oryginalną konstrukcję, treść i spełnia postanowienia art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona taka powinna zostać przyznana. Pomocniczo można posłużyć się zapisami art. 65 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 1994 r. Nr 121, poz. 591), w którym wypunktowane zostały wymogi treściowe co do zawartości opinii i raportu. Jeżeli dany rewident ogranicza się tylko i wyłącznie do wyszczególnionych tam pozycji, nie przejawiając przy tym twórczej inwencji odnośnie ich opracowania i układu, ochrony prawa autorskiego należy mu odmówić."