DO/423-3/06 - Odpis na ZFŚS jako koszt uzyskania przychodów.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 09 grudnia 2006 r. (data wpływu do Urzędu 21 grudnia 2006 r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonych kwot z tytułu odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego we wniosku z dnia 09 grudnia 2006 r. stanu faktycznego wynika, że Szkoła jest uczelnią niepubliczną. Do przedmiotowego wniosku podatnik załączył pismo Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego znak: DSP-JB-0412-35.1/06 z dnia 30 października 2006 r., z którego wynika, że do uczelni niepublicznej przy tworzeniu zakładowego funduszu świadczeń socjalnych ma zastosowanie przepis art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.).

W ww. stanie faktycznym podatnik zwraca się z zapytaniem, czy w przypadku, gdyby wybrał inny, tj. taki, jaki ma zastosowanie do szkół publicznych, sposób naliczania wysokości odpisu za ZFŚS (sporządzając odpowiednie zapisy do regulaminu wynagradzania pracowników), kwota tego odpisu stanowiłaby koszty uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych, czy też do kosztów uzyskania należałoby przyjąć tylko kwotę, jaka mogłaby być naliczona, stosując art. 5 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, zaś różnica winna być opodatkowana.

Zdaniem wnoszącego wniosek naliczenie odpisu w wysokości odpisu przewidzianego dla uczelni publicznych z zastosowaniem art. 157 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.) powinna w całości stanowić koszty uzyskania przychodu.

Odnosząc się do przedstawionego przez podatnika stanowiska, tutejszy Organ stwierdza, co następuje:

Koszty uzyskania przychodów definiuje art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b ww. ustawy podatkowej kosztem uzyskania przychodów są odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu.

Zgodnie z postanowieniami określonymi w art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych u pracodawcy, o którym mowa w art. 3 ust. 1, układ zbiorowy pracy, a jeżeli pracownicy nie są objęci układem zbiorowym pracy, regulamin wynagradzania, mogą kształtować wysokość odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, mogą również postanawiać, że Fundusz ten nie będzie tworzony. Zatem w myśl tego przepisu pracodawca może dowolnie wybrać formę i metodę kształtowania odpisu na Fundusz, jak również w jakiej wysokości i w jaki sposób naliczy on odpis na Fundusz.

Stosownie natomiast do przepisu art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych koszty działalności pracodawcy obciążają odpisy i zwiększenia ukształtowane zarówno w wysokości ustalonej zgodnie z przepisami ww. ustawy, jak i w wysokości wynikającej z układów zbiorowych pracy lub regulaminu wynagradzania.

Odnosząc się do uregulowań przedstawionych w powyższych przepisach należy stwierdzić, że pracodawca, który skorzystał z możliwości wynikających z art. 4 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ma prawo zaliczyć do kosztów podatkowych ustalony odpis na Fundusz w przyjętej przez siebie wysokości. Warunkiem dopuszczalności zaliczenia do ww. kosztów jest przekazanie środków pieniężnych na rachunek Funduszu.

W świetle powyższego stanowisko Podatnika dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonych kwot z tytułu odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych nieuwzględniających warunku faktycznej wpłaty na rachunek funduszu jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Pouczenie:

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Tarnowie w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.