DM/436-3/06/int-HB - Zwolnienie z opodatkowania PCC umowy zamiany mieszkań, których właścicielami nie są strony czynności.

Działając na podstawie:

po rozpatrzeniu wniosku Pana E.B. zam. G. ul. O. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy zawartej dnia 26 lutego 2006 r.

w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe

Wnioskodawca dnia 26 lutego 2006 r. podpisał zawarty w formie cywilnoprawnej dokument nazwany umowa.

Z treści umowy wynika, iż S.K. posiada prawo do spółdzielczego lokatorskiego lokalu mieszkalnego poł. w G. przy ul. T., zaś E. B. jest najemcą mieszkania poł. w G. przy ul. O. należącego do zasobów komunalnych.

Po uzyskaniu stosownych pozwoleń na zamianę ww. praw do lokali p. S. K. dopłaci p. E. B. kwotę 90.000,00 zł. Strony uzgodniły także, iż przedmiotowa kwota zostanie pomniejszona o wysokość nie sprecyzowanego w umowie zadłużenia ciążącego na najemcy mieszkania komunalnego. Pozostałą różnicę p. E. B. otrzyma w dwóch ratach z określonymi terminami płatności.

Zdaniem podatnika z uwagi na to, że przedmiotowa umowa, jest swoistą umową nienazwaną i nie jest wymieniona w art. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie należy uiszczać podatku w wysokości 2%.

Punktem wyjścia do analizy jest stwierdzenie, iż między stronami doszło do zawarcia czynności prawnej, która stanowi działanie podmiotu mające na celu wywołanie określonych skutków prawnych w sferze prawa cywilnego.

Do zawarcia umowy dochodzi poprzez złożenie przez strony oświadczeń woli, które z kolei pozwalają na ocenę treści umowy. O zakwalifikowaniu poszczególnych umów jako podlegające podatkowi decydują nie nazwy, lecz treść umowy i odpowiednie przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) określające esentialia negotii umów nazwanych.

Artykuł 603 k.c. stanowi, iż przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Mając na względzie definicję wyrażoną w przywołanym przepisie przedmiotem omawianej umowy nie może być zamiana lokali mieszkalnych, gdyż strony nie posiadają do nich prawa własności.

Sednem sprawy jest więc przeniesienie przez jedną ze stron umowy na własność drugiej strony określonej ilości pieniędzy w zamian za umożliwienie pozyskania innej niż dotychczas substancji mieszkaniowej bez prawa własności.

Analiza treści przedłożonej umowy pozwala na stwierdzenie, że zarówno w aspekcie prawa cywilnego jak i prawa podatkowego nie posiada ona żadnej z cech umów nazwanych.

Wynikająca z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 z późn. zm.) zasada stanowi, iż opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione pod literami?a? k?.

Mając na względzie, iż przedmiotowa umowa nie mieści się w zamkniętym katalogu zawartym we wskazany przepisie stwierdzić należy, że nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.