DIOŚ-072-15/1622/06/ef - Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jako opinia biegłego w rozumieniu art. 84 § 2 kpa.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 lutego 2006 r. Ministerstwo Środowiska DIOŚ-072-15/1622/06/ef Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jako opinia biegłego w rozumieniu art. 84 § 2 kpa.

Autor raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko nie jest biegłym w rozumieniu art. 84 § 1 Kpa. W myśl ww. przepisu, organ administracji może zwrócić się do biegłego o wydanie opinii, gdy w sprawie wymagane są wiadomości specjalne. Z dowodu z opinii biegłego organ prowadzący sprawę skorzystać może, ale nie musi. Należy przy tym podkreślić, iż prawo do powołania biegłego przysługuje wyłącznie ww. organowi, a samo powołanie siłą rzeczy może nastąpić dopiero w trakcie toczącego się postępowania administracyjnego.

Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowiska jest natomiast, w rozumieniu art. 50 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 z późn. zm.), integralną częścią wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Konieczność sporządzenia raportu w danym postępowaniu wynika albo z mocy samej ustawy, albo z postanowienia organu właściwego do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wydanego w trybie art. 51 ust. 2 Prawa ochrony środowiska. Prawo ochrony środowiska nie określa żadnych wymagań dla osób sporządzających raport - może to być zarówno wnioskodawca (inwestor), jak i dowolna osoba fizyczna albo prawna działająca w tym zakresie na zlecenie wnioskodawcy.

Biorąc powyższe pod uwagę, nie ma żadnych podstaw, aby raport o oddziaływaniu na środowisko utożsamiać z opinią biegłego w rozumieniu art. 84 Kpa, a samego autora raportu z biegłym.

Z uwagi na powyższe, w odniesieniu do autora raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, działającego jednocześnie jako pełnomocnik strony, nie może być zastosowany przepis art. 24 w zw. z art. 84 § 2 Kpa, stanowiący o wyłączeniu biegłego od udziału w postępowaniu w sprawie. Wskazaną przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego podstawę odmowy dokonania uzgodnienia, w trybie art. 48 Prawa ochrony środowiska, należy więc uznać za niezasadną.

Opublikowano: www.mos.gov.pl