DI/200000/451/372/2011 - Możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dodatku wyrównawczego przysługującego za czas niezdolności do pracy pracownika wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 3 czerwca 2011 r. przez przedsiębiorcę (...) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne dodatku wyrównawczego przysługującego za czas niezdolności do pracy pracownika wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną.

W dniu 3 czerwca 2011 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, że na mocy zapisów zawartych w Protokole dodatkowym nr 2 z dnia 26 czerwca 1995 r. do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników (...) poza wynagrodzeniem chorobowym przysługujący za czas niezdolności pracownika wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną. Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym przez płatnika powyższy dodatek jest wypłacany tylko pracownikom posiadającym ustalony na zasadach obowiązujących przy określaniu prawa do emerytury lub renty staż pracy w wymiarze ponad 8 lat i nie przysługuje w przypadku prawa do 100% wynagrodzenia chorobowego np. choroba przypadająca w okresie ciąży. Dodatek przysługuje od 4 dnia niezdolności do pracy w ciągu roku kalendarzowego i wypłacany jest z uwzględnieniem powyższych warunków za każdy dzień niezdolności do pracy w wysokości 1/30 podstawy wymiaru. Podstawę wymiaru dodatku stanowi 19,5% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, bez wypłat premii i nagród z zysku. Dodatek w całości wypłacany jest ze środków firmy.

W związku z powyższym przedsiębiorca powziął wątpliwość, czy powyższy dodatek powinien stanowić podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Zdaniem wnioskodawcy wypłacany dodatek jako składnik wynagrodzenia, do którego pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy i jest wypłacany za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku, nie stanowi podstawy wymiaru składek na podstawie § 2 ust. 1 pkt 24 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.). Ponadto wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Jednocześnie zgodnie z ust. 5 powyższego artykułu przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne nie stosuje się wyłączeń wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną.

Przedsiębiorca zaznaczył, iż specjalny dodatek wyrównawczy jest dodatkowym składnikiem wynagrodzenia, do którego pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy oraz zasiłku chorobowego ale nie jest wynagrodzeniem za czas niezdolności do pracy. Wnioskodawca podkreślił również, iż dodatek ten jest wypłacany obok wynagrodzenia za czas choroby ale nie stanowi jego części. Nie jest on wliczany do podstawy wymiaru składek. W związku z powyższym do dodatku tego nie ma zastosowania zapis art. 81 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i nie ma obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne od tego tytułu.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Stosownie do ust. 5 cytowanego przepisu w zw. z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Powołane powyżej rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. zawiera katalog przychodów wyłączonych z objęcia ich składkami na ubezpieczenia społeczne. W powyższym katalogu zawartym w § 2 rozporządzenia mieszczą się m.in. w ust. 1 pkt 24 - składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku. Przychody, które w okresie pobierania wynagrodzenia za czas choroby oraz zasiłków uzyskuje pracownik są wyłączone z podstawy wymiaru tylko wtedy, gdy z przepisów płacowych wyraźnie wynika prawo pracownika do tych świadczeń za ten okres.

Jednocześnie z art. 81 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne tych osób nie stosuje się wyłączeń wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę specjalny dodatek wyrównawczy jest wypłacany pracownikom, spełniającym określone warunki, na podstawie Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy. Wnioskodawca zaznaczył fakt, iż jest to dodatkowy składnik wynagrodzenia wypłacany obok od wynagrodzenia za czas choroby, ale nim nie będący.

Rozstrzygnięcie, czy wypłacany przez pracodawcę dodatek wyrównawczy stanowi niezależny składnik wynagrodzenia czy też element wynagrodzenia chorobowego, nie jest zagadnieniem z zakresu zastosowania przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i Zakład nie jest uprawniony do rozstrzygania tej kwestii poprzez wydanie pisemnej interpretacji.

Uwzględniając powyżej przedstawiony stan faktyczny i prawny Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał stanowisko przedstawione przez przedsiębiorcę we wniosku z dnia 1 czerwca 2011 r. w sprawie nieuwzględniania w podstawie wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne specjalnego dodatku wyrównawczego za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie.

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.