DI/100000/451/676/2011 - Ustalenie właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r., Nr 220, poz. 1147 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stanowisko zawarte we wniosku z dnia 3 października 2011 r. złożonego przez Pana (…) prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą na terenie Polski i świadczącemu pracę na podstawie umowy o pracę na terenie Republiki Czeskiej, w sprawie ustalenia właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego:

- uznaje za prawidłowe w części, w której wnioskodawca uznaje, iż z tytułu zawartej umowy o pracę podlega ustawodawstwu czeskiemu,

- uznaje za nieprawidłowe w części, w której wnioskodawca wskazuje, iż w rzeczonej sprawie zastosowanie ma art. 14c Rozporządzenia 1408/71 w sprawie zastosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie.

W dniu 6 października 2011 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Bydgoszczy wpłynął wniosek Pana (…) prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.).

Wnioskodawca w treści złożonego wniosku wskazuje, iż prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, będąc jednocześnie zatrudnionym na umowę o pracę na terenie Czech. Na de przedstawionego we wniosku stanu faktycznego ww. powziął wątpliwość, czy w Polsce z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej powinien opłacać składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenia zdrowotne.

W opinii wnioskodawcy w sprawie ma zastosowanie przepisy art. 14c Rozporządzenia Rady (EWG) 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie. Zdaniem ww. oznacza to, iż od dnia podjęcia zatrudnienia na terenie Republiki Czeskiej podlega ubezpieczeniu według ustawodawstwa czeskiego.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko Wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za prawidłowe w części, nr której wnioskodawca wskazuje, iż nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.

Kwestie związane z ustaleniem i stosowaniem właściwego ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego w stosunku do osób migrujących od maja 2010 r. reguluje zasadniczo w stosunku do Państw Członkowskich Unii Europejskiej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE L Nr 166 poz. 1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.) oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonania rozporządzenia nr 883/2004.

W świetle art. 13 ust. 3 Rozporządzenia nr 883/2004 osoba, która normalnie wykonuje pracę najemną i pracę na własny rachunek w różnych Państwach Członkowskich podlega ustawodawstwu Państwa Członkowskiego, W którym wykonuje swą pracę najemną.

Zgodnie zaś z art. 1 lit. a) przywołanego Rozporządzenia określenie praca najemna oznacza wszelką pracę lub sytuację równoważną, traktowaną jako taką do celów stosowania ustawodawstwa w zakresie zabezpieczenia społecznego Państwa Członkowskiego, w którym taka praca lub sytuacja równoważna ma miejsce. W ten sam sposób definiowana jest na gruncie Rozporządzenia Nr 883/2004 praca na własny rachunek.

W świetle powyższego osoba prowadząca własną działalność gospodarczą na terytorium Polski świadcząca równolegle pracę najemną na Czech (umowa o pracę) podlega w zakresie zabezpieczenia społecznego ustawodawstwu Czech. W sytuacji zbiegu tych dwóch tytułów ubezpieczeń społecznych, pierwszeństwo i decydujące znaczenie w jego rozstrzygnięciu, prawo europejskie przypisuje bowiem pracy najemnej.

Jednocześnie stanowisko uznać należy za nieprawidłowe w części, w której wnioskodawca wskazuje, iż w rzeczonej sprawie zastosowanie ma art. 14c Rozporządzenia 1408/71 w sprawie zastosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie. Przedmiotowy akt prawny utracił moc obowiązującą w odniesieniu do Państw Członkowskich Unii Europejskiej w tym Polski oraz Czech właśnie 2 dniem wejścia w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia.

Ponadto Zakład Ubezpieczeń Społecznych zawiadamia, iż zgodnie z art. 66 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego nie jest właściwy rzeczowo do rozstrzygania co do ustalania właściwego ustawodawstwa w zakresie składek na ubezpieczenie zdrowotne - w tym zakresie wnioskodawca winien zwrócić się do właściwego miejscowo Dyrektora Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia. Zgodnie bowiem Z art. 109 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych że środków publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r., Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.), Dyrektor Oddziału Wojewódzkiego Funduszu rozpatruje indywidualne sprawy z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego, zaś do indywidualnych spraw z zakresu ubezpieczenia zdrowotnego zalicza się między innymi sprawy dotyczące objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym i ustalenia prawa do świadczeń.

Jednocześnie zgodnie z art. 66 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego odrębne podanie złożone zgodnie z zawiadomieniem, o którym mowa w art. 66 § 1, w terminie czternastu dni od daty doręczenia zawiadomienia uważa się za złożone w dniu wniesienia pierwszego podania.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Sądu Okręgowego - VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy.

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.