DI/100000/451/47/2011 - Określenie właściwego ustawodawstwa w zakresie ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej jednocześnie na terenie Polski oraz Wielkiej Brytanii.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku:

- uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 25 stycznia 2011 r. przez przedsiębiorcę Pana (…) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w części dotyczącej: ustalenia właściwego ustawodawstwa w zakresie ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej jednocześnie na terenie Polski oraz Wielkiej Brytanii,

- uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedsiębiorcy (...) prowadzącego działalność pod firmą (…), w części dotyczącej przywołanych przez wnioskodawcę przepisów, na podstawie których zastosowanie ma właściwe ustawodawstwo,

- odmawia wydania interpretacji w części dotyczącej wskazania w jakiej wysokości należy opłacać składki na ubezpieczenia społeczne w przypadku ustalenia właściwego ustawodawstwa.

Dnia 25 stycznia 2011 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku Inspektorat w Wejherowie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność gospodarczą jednocześnie w Polsce oraz w Wielkiej Brytanii. Ponadto, wnioskodawca wskazał jako miejsce zamieszkania Wielką Brytanię.

Wątpliwości wnioskodawcy budzi fakt, któremu ustawodawstwu będzie podlegał z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności jednocześnie na terenie dwóch państw ?

Zdaniem wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miało wyłącznie ustawodawstwo brytyjskie, z uwagi na to, iż jego "centrum interesów życiowych" znajduje się na terenie Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca powołuje się przy tym na przepisy art. 14 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. o stosowaniu systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników, osób" pracujących na własny rachunek oraz członków ich rodzin przemieszczających się w granicach Wspólnoty, z którego wynika tafie rozstrzygnięcie. Tym samym, z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na terenie Polski nie będzie podlegał ubezpieczeniom społecznym.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko zawarte we wniosku przez przedsiębiorcę Pana (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...), w części dotyczącej ustalenia właściwego ustawodawstwa w zakresie ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej" jednocześnie na terenie Polski oraz Wielkiej Brytanii uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z-dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE nr L. 166/1 z 30.04.2004) obowiązującego od dnia 1 maja 2010 r. osoba, która normalnie wykonuje pracę na własny rachunek w dwóch lub kilku państwach członkowskich podlega ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym ma miejsce zamieszkania, jeżeli wykonuje znaczną-część pracy w tym państwie lub zgodnie z art. 13 ust. 2 lit. b) ww. rozporządzenia ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym znajduje się centrum zainteresowania dla jej działalności, jeżeli osoba ta nie zamieszkuje w jednym z państw członkowskich, w którym wykonuje ona znaczną część swej pracy.

Zatem osoba będzie podlegała ustawodawstwu tego państwa, w którym ma centrum zainteresowań życiowych jeżeli uznać, że nie prowadzi znaczącej części działalności w kraju zamieszkania.

Jednocześnie stanowisko zawarte we wniosku przez przedsiębiorcę Pana (...), prowadzącego działalność gospodarczą pod (…) należy uznać za nieprawidłowe w części dotyczącej w przywołanych przepisów, na podstawie których zastosowanie ma właściwe ustawodawstwo.

Od 1 maja 2010 r. w kwestiach dotyczących ustalenia właściwego ustawodawstwa w dziedzinie zabezpieczenia społecznego, osób przemieszczających się w celach zarobkowych na terenie Państw Członkowskich Unii obowiązują przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji. systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE nr L 166/1 z 30 kwietnia 2004 r.).

Aktualnie nie obowiązują już w tym zakresie przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. o stosowaniu systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników, osób pracujących na własny rachunek oraz członków ich rodzin przemieszczających się w granicach Wspólnoty.

Natomiast w części dotyczącej wskazania w jakiej wysokości przedsiębiorca Pan (...), prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) powinien opłacać składki na ubezpieczenie społeczne Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku odmawia wydania interpretacji z uwagi na fakt, iż w przedmiotowe; sprawie zastosowanie ma ustawodawstwo brytyjskie i właściwą w tym przedmiocie jest instytucja zabezpieczenia społecznego w Wielkiej Brytanii.

Dodatkowo zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Oznacza to, iż wiążące interpretacje w formie decyzji mogą zostać wydane tylko w odniesieniu do wskazanych w cytowanym przepisie spraw. W przypadku, gdy wniosek o wydanie pisemnej interpretacji zostanie złożony w sprawie nie odnoszącej się do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę w jego indywidualnej sprawie daniny, publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, właściwy do rozpoznania wniosku Oddział Zakładu obowiązany jest odmówić wydania takiej interpretacji.

W konsekwencji, stwierdzić należy iż w tym zakresie brak jest podstaw do wydania interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku, z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni.

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.