DI/100000/451/464/2011 - Możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne wartości częściowo nieodpłatnych świadczeń w postaci, pakietów medycznych odsprzedawanych pracownikom po cenach niższych niż detaliczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 13 lipca 2011 r. przez przedsiębiorcę (...) w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne wartości częściowo nieodpłatnych świadczeń w postaci, pakietów medycznych odsprzedawanych pracownikom po cenach niższych niż detaliczne.

W dniu 13 lipca 2011 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.).

Wnioskodawca w treści złożonego wniosku wskazał, iż spółka nabywa na rzecz swoich pracowników pakiety medyczne uprawniające m.in. do świadczeń wykraczających poza usługi medyczne związane z medycyną pracy. Obecnie spółka przekazuje pracownikom uprawnienie do skorzystania ze świadczeń medycznych w ramach nabytych pakietów nieodpłatnie. Zamiarem spółki jest wprowadzenie odpłatności za pakiety medyczne, która będzie pobierana od pracowników za możliwość korzystania z pakietów. Spółka przewiduje, iż wszyscy pracownicy będą zobowiązani do pokrywania wynagrodzenia za pakiety medyczne w tej samej wysokości, bez względu, na zakresy świadczeń wynikających z poszczególnych pakietów, lub też wartość opłat będzie zróżnicowana w zależności od pakietu lub stażu pracy.

Spółka przewiduje również, iż uprawnienie do nabycia pakietów medycznych poniżej kwoty, którą spółka płaci centrum medycznemu za pakiety zostanie uregulowane w regulaminie wynagradzania obowiązującym w spółce. Cena płacona przez pracowników będzie niższa od ceny detalicznej pakietów.

W tym. stanie faktycznym wnioskodawca powziął wątpliwość, czy spółka jako płatnik składek na ubezpieczenie zdrowotne powinna odprowadzać składki na to ubezpieczenie od wartości częściowo nieodpłatnych świadczeń w postaci pakietów medycznych odsprzedawanych pracownikom za cenę niższą niż cena detaliczna.

W ocenie wnioskodawcy w przypadku, gdy spółka wprowadzi w regulaminie wynagradzania zapisy uprawniające pracowników do nabycia pakietów medycznych po cenie niższej od cen detalicznych, oraz wprowadzi odpłatność pobieraną od pracowników za pakiety medyczne to wartość różnicy pomiędzy ceną, po której spółka nabywa abonamenty medyczne, a odpłatnością ponoszoną przez pracownika, nie będzie w myśl § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm.) wliczana do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Co za tym idzie nie będzie stanowiła również podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Jak argumentuje wnioskodawca kwestię sposobu ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne min. pracowników reguluję art. 81 ust. 1 ustawy o finansowaniu opieki zdrowotnej, z godnie z którym do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne tych osób stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Jednocześnie w myśl art. 81 ust. 6 ww. ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych. Przepis art. 81 ustawy o finansowaniu opieki zdrowotnej wskazuje więc wprost, iż podstawą wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne jest podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, pomniejszona o składki potrącone z wynagrodzenia pracownika. Skoro zaś różnica pomiędzy ceną, po której spółka nabywa abonamenty medyczne, a odpłatnością jaką zapłaci pracownik nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, to konsekwentnie nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), oraz art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia powyższego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzystaj a jedynie te przychody, które:

* wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o

wynagradzaniu,

* przybierają postać niepieniężną, (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub

formę usługi),

Jeżeli wartość świadczenia medycznego (pakietu medycznego) stanowi przychód uzyskiwany przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za niego częściową odpłatność (choćby symboliczną) to zostanie on wyłączony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu.

Analogiczna reguła ma zastosowanie zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

W konsekwencji-wartość - - pakietów medycznych (pakietu medycznego) odsprzedawanych pracownikom za cenę niższą, niż cena detaliczna nie będzie także stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji. Pouczenie

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej mniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie Wydział Ubezpieczeń Społecznych. Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.