DI/100000/451/364/2011 - Wskazanie czy rabaty personalne na zakup odzieży w identycznej wysokości, jak rabaty oferowane dla innych grup klientów będą stanowiły podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i czy w związku z tym na spółce jako płatniku składek na ubezpieczenia społeczne ciąży obowiązek ich odprowadzania z tego tytułu.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1147 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 3 1 maja 2011 r. złożonym w dniu 1 czerwca 2011 r. przez przedsiębiorcę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) w przedmiocie wskazania czy rabaty personalne na zakup odzieży w identycznej wysokości, jak rabaty oferowane dla innych grup klientów będą stanowiły podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i czy w związku z tym na spółce jako płatniku składek na ubezpieczenia społeczne ciąży obowiązek ich odprowadzania z tego tytułu.

Dnia 1 czerwca 2011 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w przedmiocie wskazania czy rabaty personalne na zakup odzieży będą stanowiły podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i czy w związku z tym na spółce jako płatniku składek na ubezpieczenia społeczne ciąży obowiązek odprowadzania składek, na wskazane ubezpieczenia z tego tytułu.

Wnioskodawca wskazał, iż, (...) Sp. z o.o. prowadzi sprzedaż detaliczną odzieży w sieci sklepów odzieżowych w Polsce. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka wprowadziła dla swoich pracowników program rabatowy tzw. zakup personalny, zgodnie z którym każdy pracownik spółki ma prawo kupić w sklepach odzież marki (...) Sp. z o.o. z różnymi rabatami. Zasady udzielania rabatów w ramach tego typu programu zostały przedstawione w dokumencie "Wytyczne dotyczące zakupów personalnych". W myśl tych Wytycznych każdy pracownik spółki otrzymuje identyfikator pracowniczy i przy każdym zakupie z rabatem musi go okazać wraz z dokumentem tożsamości. Pracownik nie może udostępniać identyfikatora osobom trzecim. W pewnych sklepach pracownik może nabywać towary z rabatem dla siebie, jak i dla osób trzecich, natomiast w innych sklepach, pracownik może nabywać towary z rabatem dla osób najbliższych oraz mieszkających na stałe z pracownikiem. W przypadku dużej ilości klientów w sklepie pracownicy dokonujący zakupów towarów na zasadzie "zakupu personalnego" obsługiwani są w drugiej kolejności. Płatności za "zakupy personalne" muszą być dokonywane gotówką. Nie ma możliwości zwrotu gotówki, a jedynie możliwa jest wymiana towaru na towar. Dla pracowników obowiązują aktualne stawki rabatowe - 43% na rzeczy nowe (...) Sp. z o.o. oraz 80% na odzież przecenioną, natomiast rabaty w wysokości 20% dotyczą rzeczy produkowanych przez firmy trzecie. Rabaty stosuje się od regularnych cen sprzedaży, jak i od cen obniżonych przez centralę. Limit zakupów dla pracowników wynosi 800 zł Rabaty nie przechodzą na następny miesiąc. Kwota udzielonego pracownikowi rabatu jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz potrącane są składki na ubezpieczenia społeczne. Pracownikowi nie wolno handlować towarami kupionymi na zasadzie "zakupu personalnego" (np. na aukcjach internetowych). Jednocześnie spółka (...) Sp. z o.o. udziela innym swoim klientom rabatów na zakupione towary - w średniej wysokości 20%. Spółka cyklicznie, w sposób ciągły organizuje konkursy, akcje promocyjne dla różnych swoich grup klientów, które skutkują obniżkami cen towarów w postaci rabatów.

Wątpliwość wnioskodawcy budzi czy w opisanej sytuacji korzystanie przez pracowników spółki przy zakupie towarów z rabatów w ramach programu "zakup personalny" w identycznej wysokości, jak rabaty oferowane dla innych grup klientów będzie stanowił podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i czy w związku z tym na spółce jako płatniku składek na ubezpieczenia społeczne ciąży obowiązek i odprowadzania wskazanych składek z tego tytułu.

W tym stanie faktycznym wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku rabatów udzielanych pracownikom na podstawie programu "zakup personalny", w sytuacji, gdy z rabatów w takiej samej wysokości korzystają również inni klienci, w ramach innych promocji - samo wydzielenie programu poprzez stworzenie zamkniętej grupy uczestników w postaci pracowników nie może powodować dla nich dodatkowego obciążenia podatkowego z tego tytułu. W takich przypadkach nie można uznać, że wartość tych rabatów jest dla pracownika jakimkolwiek świadczeniem nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym ze strony spółki. W związku z tym - w opinii spółki - brak jest podstaw do traktowania wartości tych rabatów jako przychodu pracownika do opodatkowania. Wnioskodawca powołuje się na interpretację Ministra Finansów z dnia 24 maja 2011 r., jaką otrzymał w swojej sprawie, w której uznano za prawidłowe, iż brak jest podstaw do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od udzielonych rabatów personalnych. W świetle wydanej interpretacji korzystanie przez pracowników przy zakupie towarów w ramach "zakup personalny" z identycznego rabatu, jaki przysługuje innym klientom - nie powoduje dla pracowników - powstania przychodu do opodatkowania. Wobec powyższego wnioskodawca uważa, iż ww. rabat nie stanowi również podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i brak jest podstaw do pobierania ww. składek od takiego rabatu. Zgodnie bowiem z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe - podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, a - jak stwierdził Minister Finansów w omawianej interpretacji - przychód dla pracownika z tytułu zakupu towarem z rabatem nie wystąpił - tak więc nie istnieje podstawa do potrącania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Warunkiem wyłączenia na podstawie powołanego przepisu korzyści materialnych, jakie uzyskują pracownicy z podstawy wymiaru składek, jest częściowa odpłatność ponoszona przez pracownika. Wobec tego wartość świadczenia, za które pracownik ponosi częściową odpłatność, jest wyłączona z podstawy wymiaru składek.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez: (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) we wniosku o wydanie interpretacji, a dotykające problematyki podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w związku z art. 20 ust. 1 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Znajduje to potwierdzenie również w przywołanym przez wnioskodawcę § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Fakt, iż Minister Finansów w swej interpretacji wydanej spółce w dniu 24 maja 2011 r. uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe i stwierdził, iż korzystanie przez pracowników wnioskodawcy przy zakupie towarów z rabatów w ramach programu "zakup personalny" w identycznej wysokości, jak rabaty oferowane dla innych grup klientów nie powoduje powstania przychodu' do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako świadczenie odpłatne lub częściowo odpłatne przesądza o tym, iż wskazane rabaty nie mogą w tym stanie faktycznym stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, gdyż nie są przychodem.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie jest władny do określenia czy dana wypłata pieniężna lub świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż rozstrzyganie tego typu kwestii leży w gestii organów podatkowych, a tym samym zajęcie odmiennego stanowiska wobec przedstawionych okoliczności nie znajdowałoby uzasadnienia.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (...) Wydział Ubezpieczeń Społecznych.

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.