DI/100000/451/237/2013 - Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1147 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku: uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 14 lutego 2013 r. złożonym w dniu 20 lutego 2013 r. (uzupełnionym w dniu 2 kwietnia 2013 r.) przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...), w przedmiocie braku obowiązku uwzględniania w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości dodatkowych świadczeń medycznych oraz kosztów uczestnictwa w Programie oferowanych przez spółkę swoim pracownikom.

Dnia 20 lutego 2013 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 marca 2013 r. doręczonym dnia 2 kwietnia 2013 r.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, iż jako pracodawca partycypuje w świadczeniach pozapłacowych na rzecz pracowników z tytułu uczestnictwa w Programie (...).

Obecnie w ramach zawartej umowy z firmą świadczącą usługi w zakresie sportu i rekreacji każdy pracownik spółki otrzymał imienną kartę umożliwiającą korzystanie z obiektów sportowych i rekreacyjnych biorących udział w programie, spółka co miesiąc otrzymuje fakturę za usługi realizowane w ramach (...). Koszty ponoszone za te usługi są współfinansowane przez spółkę w wysokości 65%, a w 35% przez pracownika. Część finansowana przez pracowników za ich zgodą wyrażoną na piśmie jest potrącana z ich wynagrodzenia. Do tej chwili dofinansowanie ze strony spółki jako świadczenie na rzecz pracowników było doliczane do podstawy naliczania składek na ubezpieczenia społeczne i podatku dochodowego od osób fizycznych jako element składowy wynagrodzenia. Obecnie w ramach zawartej umowy z firmą świadczącą usługi medyczne każdy pracownik spółki otrzymał imienną kartę umożliwiającą korzystanie z usług medycznych ponad pakiet w ramach medycyny pracy. Spółka co miesiąc otrzymuje fakturę za usługi realizowane w ramach pakietu. Koszty ponoszone za usługi są współfinansowane przez spółkę w wysokości (...) zł, a (...) zł przez pracownika. Część finansowana przez pracownika za jego zgodą wyrażoną na piśmie jest potrącana z jego wynagrodzenia. Do tej chwili dofinansowanie ze strony spółki jako świadczenie na rzecz pracowników było doliczane do podstawy naliczania składek ZUS i podatku dochodowego od osób fizycznych jako element składowy wynagrodzenia. Aktualnie w regulaminie wynagradzania pracowników spółka zawarła zapis w regulaminie wynagrodzeń umożliwiający pracownikom korzystanie z programu (...) oraz korzystanie z dodatkowej opieki medycznej, które są współfinansowane przez spółkę.

W uzupełnieniu swojego wniosku z dnia 26 marca 2013 r. (wpływ do ZUS w dniu 2 kwietnia 2013 r.) przedsiębiorca podkreślił, iż wartość dofinansowania pracownikom zakupu pakietów dodatkowej opieki medycznej oraz kart uczestnictwa w Programie (...), stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Wątpliwości wnioskodawcy budzi to, czy w świetle zdarzenia przedstawionego we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji spółka może wyłączyć z podstawy składek na ubezpieczenia społeczne wartość świadczeń w postaci uczestnictwa w Programie (...) oraz kosztów dodatkowej opieki medycznej, które są w części finansowane przez pracodawcę.

We własnym stanowisku w sprawie wnioskodawca wskazuje, iż na podstawie przepisu § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998 r. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) spółka może wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe kwot współfinansowanych przez pracodawcę na program (...) i dodatkową opiekę medyczną. Spółka uważa, iż spełnione są przez nią wszystkie kryteria przewidziane w przywołanym przepisie.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza co następuje:

Stanowisko zaprezentowane przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji uznać należy za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Doprecyzowanie zakresu przedmiotowego spraw, w których przedsiębiorca może żądać od Zakładu wydania pisemnej interpretacji nastąpiło w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. Zgodnie z tym przepisem Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Jednocześnie zgodnie z przywołanym przez wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja § 1 i 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia jednoznacznie wskazuje, iż, aby móc zastosować wskazane wyłączenie, dana korzyść musi stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz dodatkowo prawo do uzyskania korzyści (w tym przypadku w postaci świadczeń polegających na uczestnictwie w Programie (...) oraz uzyskaniu pakietów dodatkowej opieki medycznej) musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu przewidujących partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń. Uzyskanie przez pracownika prawa do tych świadczeń po cenach niższych niż detaliczne umożliwi wyłączenie wartości tych korzyści z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe oraz analogicznie (na zasadzie przepisu art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych) z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe.

Powyższe oznacza, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji możliwe będzie skorzystanie z wyłączenia przewidzianego przepisem § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r., w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.