DI/100000/451/227/2011/KG - Możliwość uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości abonamentów medycznych w odniesieniu do pracownika pobierającego wynagrodzenie za czas choroby lub zasiłek chorobowy.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1147 z późn. zm.) w związku z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 8 kwietnia 2011 r. przedsiębiorcy (...) w przedmiocie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości abonamentów medycznych w odniesieniu do pracownika pobierającego wynagrodzenie za czas choroby lub zasiłek chorobowy.

Dnia 8 kwietnia 2011 r. wpłynął do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Gdańsku wniosek przedsiębiorcy (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a dotyczący konieczności uwzględniania w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wartości abonamentów medycznych w odniesieniu do pracownika pobierającego wynagrodzenie za czas choroby lub zasiłek chorobowy.

Wnioskodawca wskazał, iż zamierza objąć pracowników opieką medyczną wykupując pakiet usług medycznych za co zamierza uiszczać opłatę abonamentową. Wartość abonamentu medycznego przypadająca na jednego pracownika, wstępnie ustalona na kwotę 90 zł zostanie doliczona do przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu oraz będzie stanowić zdaniem przedsiębiorcy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Spółka zamierza uregulować kwestię abonamentów medycznych w regulaminie wynagradzania pracowników, przy czym świadczenia te będą przysługiwać tym osobom również za okres absencji chorobowej.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego przedsiębiorca powziął wątpliwość, czy w miesiącu w którym pracownik będzie pobierał świadczenie chorobowe wartość abonamentu medycznego przysługującego również za okres pobierania świadczeń chorobowych powinna stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w całości, czy też winna zostać obniżona o część przypadającej na czas pobierania tych świadczeń.

We wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca zaprezentował stanowisko wskazujące na to, iż uprawniony jest do nie uwzględniania w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości abonamentów medycznych w części przypadającej na czas pobierania świadczeń chorobowych w myśl § 2 ust. 1 pkt 24 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczania emerytalne i rentowe (Dz. U. z. 1998 r., Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.). Obniżenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z powodu, o którym mowa powyżej należy zdaniem przedsiębiorcy dokonać w myśl zasady wyrażonej w § 11 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 62, poz. 289 z późn. zm.). W myśl wskazanego przepisu w celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości za przepracowaną część miesiąca, jeżeli pracownik za pozostałą część tego miesiąca otrzymał wynagrodzenie za czas choroby, miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez 30 i otrzymaną kwotę mnoży się przez liczbę dni wskazanych w zaświadczeniu lekarskim o czasowej niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby. Tak otrzymaną kwotę odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc. Zasadę tę należy zdaniem Wnioskodawcy zastosować także w odniesieniu do sytuacji, w której pracownikowi przysługuje zasiłek przewidziany w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia, społecznego w razie choroby i macierzyństwa lub w przepisach o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 24 wskazanego powyżej rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są te przychody stanowiące, składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagrodzeniu o ile są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku.

Z powyższego wywieść należy, iż przychody pracownika ze stosunku pracy, które uzyskuje on w okresie pobierania wynagrodzenia za czas choroby oraz zasiłków są wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jedynie wówczas, gdy z przepisów wewnętrznych regulujących kwestie wynagradzania pracowników wynika jednoznacznie prawo pracownika do tych świadczeń za ten okres. W. przypadku więc, gdyby regulacji tego typu nie było u danego pracodawcy przychody, które pracownik otrzymuje wynagrodzenie w okresie choroby lub w okresie pobierania zasiłków stanowić będą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

W przypadku gdy absencja/pracownika spowodowana chorobą ma miejsce przez część miesiąca, to z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona jest jedynie ta część tego składnika, która przysługuje pracownikowi za okres choroby, pozostała zaś część przychodu (przypadająca na okres pracy pracownika w danym miesiącu) stanowi już składnik brany pod uwagę, przy obliczeniu podstawy wymiaru, składek na ubezpieczenia społeczne.

Brak jest przy tym jednakże podstaw (w celu dokonania obliczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w warunkach, o których mowa powyżej) do sięgania po przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy. Przywołany akt prawny nie znajduje bowiem zastosowania w odniesieniu do kwestii obliczenia podstaw wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulując jedynie kwestie ustalenia wysokości wynagrodzeń pracowniczych.

Zatem w sytuacji gdy absencja pracownika spowodowana chorobą trwa przez część miesiąca, przyjąć należy proporcjonalne obniżenie kwoty wartości abonamentu medycznego stanowiącej element podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. W praktyce sprowadza się to do przeprowadzenia zabiegu rachunkowego - polegającego na podzieleniu kwoty tego składnika przez liczbę dni kalendarzowych danego miesiąca, a następnie przemnożeniu uzyskanej wartości przez liczbę dni tego miesiąca, za które pracownik pobrał wynagrodzenie za czas choroby. Uzyskaną wartość odejmuje się od wysokości kwoty abonamentu medycznego. Otrzymana w ten sposób różnica winna zostać uwzględniona w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Przywołany we wniosku wzór matematyczny zastosowania powyższego obniżenia wysokości kwoty wartości abonamentów medycznych sugerujący, iż w każdym przypadku miesięczną stawkę tego elementu podzielić należy przez 30 nie jest w świetle powyższego prawidłowy.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego, obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja, nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (...).

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.