DI/100000/451/1584/2013 - Preferencyjna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 4 listopada 2013 r., przez (...) prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) odnośnie prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Dnia 20 listopada 2013 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek pana (...), prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż. od dnia 1 kwietnia 2013 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Przedsiębiorca wyjaśnia zawarte pojęcia we wniosku i wskazał, że zleceniodawca - to firma z którą zawarł umowę o Świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej, zleceniobiorca - to jego działalność gospodarcza. Klient - to kontrahent przedsiębiorstwa, z którą podpisał umowę o świadczenie usług w ramach działalności gospodarczej, zaś pracodawca - to zakład z którym wnioskodawca zawarł umowę o pracę.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej przedsiębiorca zawarł umowę o Świadczenie usług ze zleceniodawcą, który wynajmuje go, jako swojego konsultanta klientowi w celu świadczenia na rzecz zleceniodawcy usług w zakresie zgodnym z zawartą umową tj. Administracji (...), administracji (...) oraz (...), konfiguracji środowisk testowych i produkcyjnych dla serwerów aplikacyjnych (...), utrzymania aplikacji o wysokiej dostępność: (...), bowiem w ramach umowy o świadczenie usług jest możliwość wynajęcia wnioskodawcy, jako konsultanta różnym klientom zleceniodawcy. Usługi są wykonywane w miejscach i terminach wymaganych do ich prawidłowej realizacji w szczególności wynikających z charakteru rodzaju i rozmiaru zadań zlecanych przez zleceniodawcę".

Za zrealizowane usługi konsultacji w.w. zakresie Administracji (...), administracji oraz (...), konfiguracji środowisk testowych i produkcyjnych dla serwerów aplikacyjnych, utrzymania aplikacji o wysokiej dostępności (...) na koniec miesiąca z działalność gospodarczej wnioskujący wystawia fakturę z tytułu po latku od towarów i usług na rzecz zleceniodawcy, natomiast "zleceniodawca" za wynajęcie wnioskującego do wykonania usługi obciąża odpowiednią fakturą klienta. Zleceniodawca i klient nie są ze sobą powiązani, gdyż są to zupełnie oddzielne podmioty prowadzące działalność gospodarczą, a w ramach umowy o świadczenie usług "zleceniobiorca" zobowiązuje się nie świadczyć usług "klientowi" "zleceniodawcy" w zakresie usług objętych zakresem umowy lub innych które mogą stanowić usługi konkurencyjne w stosunku do działalności zleceniodawcy, chyba, iż zostanie to uzgodnione ze zleceniodawcą" lub będzie przedmiotem zamówienia, które zleceniodawca zlecił zleceniobiorcy" do wykonania w ramach realizacji umowy o świadczenie usług. Zakaz świadczenia usług, o którym mowa dotyczy w szczególności świadczenia usług w ramach stosunku pracy, prowadzenia działalności na własny lub cudzy rachunek, w tym także jako wspólnik spółki lub członek władz podmiotów, świadczących usługę w ramach zatrudnienia na podstawie pniowy o prace lub innego tytułu prawnego w podmiotach świadczących usługę.

Jednocześnie wnioskodawca w ramach umowy o pracę od dniał 5 sierpnia 2013 r. przyjął propozycję objęcia stanowiska administratora na 1/10 etatu w dziale informatyki na stanowisku administrator u klienta zleceniodawcy. Wnioskujący podkreśla, iż jest to jego pierwsza umowa o pracę z obecnym pracodawcą, gdyż nigdy wcześniej z tym pracodawcą nie zawierał umowy o pracę na tym, ani na żadnym innym stanowisku.

Pracodawca jest klientem zleceniodawcy, z którym wnioskodawca podpisał umowę w ramach działalności gospodarczej na świadczenie usług konsultacji w zakresie Administracji (...), administracji (...) oraz (...), konfiguracji środowisk testowych i produkcyjnych dla serwerów aplikacyjnych utrzymania aplikacji o wysokiej dostępności (...)

Dodatkowo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wnioskodawca świadczy usługi informatyczne dla wyszukanych przez siebie firm, a w ramach umowy o pracę świadczy usługi administratora. W działalności gospodarczej wnioskodawca nie wykonuje usług bezpośrednio dla klienta, a wyłączni; w zakresie i na zlecenie wykonywania usługi od zleceniodawcy, z którym zawarł umowę o świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zleceniodawca wynajmuje wnioskodawcę jako swojego konsultanta klientowi w celu świadczenia na rzecz zleceniodawcy usług w zakresie zgodnym z zawartą umową tj. Administracji (...), administracji (...) oraz (...), konfiguracji środowisk testowych i produkcyjnych dla serwerów aplikacyjnych (...) utrzymania aplikacji o wysokiej dostępności (...).

Wnioskujący podkreśla, iż nie świadczy usług na rzecz swojego pracodawcy w ramach działalności gospodarczej, a jedynie wykonuję czynności na podstawie umowy o pracę, dlatego nie uzyskuje przychodu ze świadczenia na rzecz pracodawcy usług w ramach prowadzonej działalności, a przychód uzyskuje ze stosunku pracy.

Na tle powyższego stanu faktycznego wnioskujący powziął wątpliwości, czy podpisana umowa o pracę na stanowisku administratora wpływa na stosowanie podstawy wymiaru składek w zadeklarowanej kwocie, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej? Oraz czy ma możliwość opłacania w powyższy sposób składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, przy jednoczesnym zatrudnieniu na podstawie umowy o pracę na stanowisku administrator?

Jednocześnie wnioskodawca wskazuje, iż art. 18a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1 tej ustawy, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Jednakie przepis ten nie ma zastosowania do osób, które do osób, które:

Wnioskodawca wskazuje, iż nie świadczy usług na rzecz swojego pracodawcy w ramach działalności gospodarczej, a jedynie wykonuje czynności na podstawił: umowy o pracę, dlatego nie uzyskuje przychodu ze świadczenia na rzecz pracodawcy usług w ramach prowadzonej działalności, a przychód ze stosunku pracy, dlatego przepis art. 18a pkt 2 ww. ustawy jego nie dotyczy. Z uwagi na powyższe przedsiębiorca wyraża stanowisko, ż zawarta umowa o pracę na stanowisku administratora nie będzie miała wpływu na stosowanie uprawnienia zawartego w art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydani; interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Artykuł 10 ust,) Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej h b państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Zgodnie natomiast z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodnie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Por rostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, nie przyznaje natomiast jakiegokolwiek prawa ani nie stwierdza jakiegokolwiek obowiązku ubezpieczeniowego.

Stosownie do treści art. 18a ust. 1 powyżej cytowanej ustaw/ o systemie ubezpieczeń społecznych, prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia przysługuje osobom, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy, tj. osobom prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych.

Z kolei dyspozycja treści art. 18a ust. 2 powołanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wskazuje, iż powyższy przepis nie ma zastosowania do osób, które;

* prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność;

* wy tonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Celem powyższej regulacji jest umożliwienie obniżenia kosztów publicznoprawnych, do jakich poniesieni; zobowiązani są przedsiębiorcy, a związanych z podjęciem pierwszej działalności gospodarczej (lub kolejnej po upływie 60 miesięcy kalendarzowych od zakończenia poprzedniej działalności) w okresie pierwszych 24 miesięcy jej prowadzenia, jednakże trzeba wyraźnie podkreślić że uregulowanie zawarte w art. 18a ust. 1 ww. ustawy stanowi wyjątek od ogólnej zasady i dl; tego przepis ten powinien być interpretowany ściśle. Prawa do deklarowania jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne kwoty nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia nie nabędzie więc w świetle cytowanego wyżej przepisu m.in. osoba uprzednio ubezpieczona jako osoba pozostająca w stosunku pracy, podejmująca prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej i wykonująca na rzecz osoby, z którą uprzednio pozostawała w stosunku pracy, a która w ranach obecnie prowadzonej działalności podejmuje te same czynności, które wykonywała jako pracownik.

Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji zakreślają ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego. W związku z czym Zakład w drodze niniejszej interpretacji nie dokom je interpretacji przepisu art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, W przedstawionym stanie faktycznym przedsiębiorca ma bowiem wątpliwości co do prawa opłacania składek na ubezpieczenia społeczne deklarując podstawę wymiaru od podstawy wymiaru składek w kwocie nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia w związku z zawarciem umowy o pracę w o lassie trwania pierwszych 24 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem w sytuacji, gdy stan faktyczny związany z podjęciem zatrudnienia w dalszym ciągu nie wypełnia przesłanki z art. 18a ust. 2 pkt 2 polegającej na tym, iż wnioskodawca w ramach działalności nie świadczy usług na rzecz swojego pracodawcy, to stanowisko zaprezentowane w treści wniosku uznać należało za prawidłowe.

W tym miejscu koniecznym jest podkreślenie, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych związany jest dokonaną-interpretacją wyłącznie w przypadku, gdy rzeczywisty stan faktyczny odpowiada w pełni stanowi faktycznemu lub zdarzeniu przyszłemu opisanymi we wniosku, W trybie wydawania decyzji z wniosku o wydanie pisemnej interpretacji organ nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, ani postępowania dowodowego, opierając się jedynie na treści wniosku, co nie wyklucza takiego postępowania w toku procedowania na zasadach ogólnych, nawet w przypadku, gdy interpretacja została już wydana. Oznacza to, iż to wnioskodawca ponosi odpowiedzialność, jeżeli stan rzeczywisty różni się od stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku.

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego - Pracy i Wydziału Ubezpieczeń Społecznych w (...). Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.